Bibliofilstwo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m źródła/przypisy:zamiana |
|||
Linia 8: | Linia 8: | ||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
{{Literatura}} |
|||
* [[Bibliomania]] |
* [[Bibliomania]] |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Literatura dodatkowa == |
|||
* R. de Bury, ''Philobiblon, czyli O miłości do ksiąg'', Gdańsk 1992. |
|||
* C. Dunin, J. Dunin, ''Philobiblon polski'', Wrocław 1983. |
|||
* L. Rosadziński ''Poszukiwacz, czyli niezwykli ludzie i stare książki'', Poznań 2014. |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
Wersja z 20:18, 6 lut 2017
Bibliofilstwo (gr. biblos – książka, phileo – kocham) – miłośnictwo i znawstwo w zbieraniu książek, uwzględniające zarówno dobór tematyczny (np. kolekcjonowanie dzieł z zakresu hippiki) jak też rzadkość dzieła[1].
Terminu „bibliofilstwo” użył po raz pierwszy Richard de Bury, kanclerz Edwarda III, jeden z najwybitniejszych bibliofilów, w dziele Philobiblon (1344, druk 1473)[2].
Książki będące przedmiotem pasji bibliofilskiej często wyrabiane są na cennych i kosztownych, ręcznie czerpanych papierach, ilustrowane oryginalnymi sztychami (np. drzeworytami lub miedziorytami) i oprawione w artystyczne oprawy introligatorskie. Miłośnicy ksiąg zwracają dużą uwagę na wysokość nakładu. Wszystkie egzemplarze edycji powinny być numerowane. Bibliofile zwracają również uwagę na obecność rzadkich ekslibrisów[3].
Zobacz też
- ↑ Słowniczek Podstawowych Pojęć Bibliofilskich. Rycerski Zakon Bibliofilski z Kapitułą Orderu Białego Kruka, 04.05.2009. [dostęp 2014-03-31].
- ↑ Elżbieta Budkiewicz, Renata Mroczek, Małgorzata Nahotko: Biuletyn informacyjny nr 1. biblioteka.awf.krakow.pl, 2002. s. 40. [dostęp 2016-01-23].
- ↑ BIESIADECKI Biogramy. Rycerski Zakon Bibliofilski z Kapitułą Orderu Białego Kruka, 2009-05-04. [dostęp 2014-05-21].