Prawo Moseleya: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
Prawo powyższe zostało sformułowane w 1914 r. przez [[Henry Moseley|Henry'ego Moseleya]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = H.G.J. Moseley|tytuł = The High-Frequency Spectra of the Elements. Part II |data = 1840 |czasopismo=The London, Edinburgh and Dublin Philosophical Magazine and Journal of Science|url = https://archive.org/details/londonedinburg6271914lond/page/703|s=703–7013|wolumin=27|numer=sixth series}}</ref>. |
Prawo powyższe zostało sformułowane w 1914 r. przez [[Henry Moseley|Henry'ego Moseleya]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = H.G.J. Moseley|tytuł = The High-Frequency Spectra of the Elements. Part II |data = 1840 |czasopismo=The London, Edinburgh and Dublin Philosophical Magazine and Journal of Science|url = https://archive.org/details/londonedinburg6271914lond/page/703|s=703–7013|wolumin=27|numer=sixth series}}</ref>. |
||
Można je też zapisać dla częstotliwości promieniowania jako |
Można je też zapisać dla częstotliwości promieniowania jako [[Notacja Siegbahna]] |
||
: <math>\nu= k (Z - \sigma)^2</math> gdzie <math>k = k' \cdot c</math> <math>k'=</math> [[Stała Rydberga]] |
: <math>\nu</math><sub>Kα</sub><math> = k (Z - \sigma)^2</math> gdzie <math>k = k' \cdot c</math> <math>k'=</math> [[Stała Rydberga]] |
||
lub dla energii kwantów promieniowania rentgenowskiego (odpowiada energii przejść elektronowych w atomie): |
lub dla energii kwantów promieniowania rentgenowskiego (odpowiada energii przejść elektronowych w atomie): |
||
: <math> E |
: <math> E</math><sub>Kα</sub><math>= k_{E} (Z - \sigma)^2</math> gdzie <math>k_{E} = k' h c </math> <math>k'=</math> [[Stała Rydberga]] |
||
gdzie: |
gdzie: |
||
* <math>h</math> - [[stała Plancka]], <math>E = h \nu = h \frac{c}{\lambda}</math>. |
* <math>h</math> - [[stała Plancka]], <math>E = h \nu = h \frac{c}{\lambda}</math>. |
Wersja z 22:18, 14 lut 2020
Prawo Moseleya – empiryczne prawo fizyczne mówiące, że pierwiastki kwadratowe z częstotliwości linii widm rentgenowskiego ν' pierwiastków chemicznych różniących się liczbą atomową Z układają się na linii prostej:
gdzie:
- - częstość promieniowania rentgenowskiego
- - długość fali promieniowania
- - częstotliwość promieniowania, gdzie prędkość światła
- - ładunek jądra (liczba atomowa)
- - stałe dla danej linii widmowej[1]
Prawo powyższe zostało sformułowane w 1914 r. przez Henry'ego Moseleya[1].
Można je też zapisać dla częstotliwości promieniowania jako Notacja Siegbahna
- Kα gdzie Stała Rydberga
lub dla energii kwantów promieniowania rentgenowskiego (odpowiada energii przejść elektronowych w atomie):
- Kα gdzie Stała Rydberga
gdzie:
- - stała Plancka, .
Widma rentgenowskie pierwiastków chemicznych, tzw. widma charakterystyczne, układają się w charakterystyczne serie nazywane K, L, M ... (seria K odpowiada największej energii), których najbardziej energetyczne linie oznaczane są odpowiednio Kα1, Lα1 Mα1.
- Dla serii K, σ = 1
- Dla serii L, σ = 7,4 (w przybliżeniu)
Prawo Moseleya było wykorzystane do odkrycia "brakujących pierwiastków", np. Hf prawie identyczny chemicznie z cyrkonem Zr został zidentyfikowany w 1923 roku dzięki swojemu widmu rentgenowskiemu przez Holendra Dirka Costera i Węgra György von Hevesy'ego.
Przypisy
- ↑ a b H.G.J. Moseley , The High-Frequency Spectra of the Elements. Part II, „The London, Edinburgh and Dublin Philosophical Magazine and Journal of Science”, 27 (sixth series), 1840, s. 703–7013 .