Krystyna Wojtyna-Drouet: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
uporządkowanie przypisów |
The Polish (dyskusja | edycje) drobne techniczne |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
Stworzyła ponad 320 tkanin<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Komunikat prasowy Centralnego Muzeum Włókiennictwa z okazji wystawy "Moje ulubione rzemiosło". Tkaniny i Malarstwo Krystyny Wojtyny-Drouet. |data = czerwiec 2006}}</ref>. Gobeliny jej autorstwa znajdują się w zbiorach [[Muzeum Narodowe w Warszawie|Muzeum Narodowego w Warszawie]]<ref>{{Cytuj |autor = |redaktor = Anna Zdzieborska |tytuł = Folder Splendor Tkaniny |data = wrzesień 2013 |miejsce = Warszawa |wydawca = Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki |s = 2}}</ref>, [[Muzeum Historii Włókiennictwa w Łodzi]]<ref name=":1" />, Musées d'[[Angers]]<ref name=":1" /> we Francji, [[Muzeum Fransa Halsa]]<ref name=":1" /> w Holandii, [[Philadelphia Museum of Art]]<ref name=":5">{{Cytuj |tytuł = Philadelphia Museum of Art – Collections Object: Lady with a Hat |data dostępu = 2020-12-03 |opublikowany = www.philamuseum.org |url = https://www.philamuseum.org/collections/permanent/62960.html?mulR=815727243%7C13}}</ref> w Stanach Zjednoczonych, Hurschler Collection of Contemporary Tapestry w [[Pasadena (Kalifornia)|Pasadenie]]<ref name=":4" /> w Stanach Zjednoczonych oraz w kolekcjach prywatnych<ref name=":3" /><ref>{{Cytuj |tytuł = Krystyna Wojtyna-Drouet – dom aukcyjny DESA Unicum |data dostępu = 2020-12-02 |opublikowany = desa.pl |url = http://desa.pl/pl/artysci/krystyna-wojtyna-drouet}}</ref>. |
Stworzyła ponad 320 tkanin<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Komunikat prasowy Centralnego Muzeum Włókiennictwa z okazji wystawy "Moje ulubione rzemiosło". Tkaniny i Malarstwo Krystyny Wojtyny-Drouet. |data = czerwiec 2006}}</ref>. Gobeliny jej autorstwa znajdują się w zbiorach [[Muzeum Narodowe w Warszawie|Muzeum Narodowego w Warszawie]]<ref>{{Cytuj |autor = |redaktor = Anna Zdzieborska |tytuł = Folder Splendor Tkaniny |data = wrzesień 2013 |miejsce = Warszawa |wydawca = Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki |s = 2}}</ref>, [[Muzeum Historii Włókiennictwa w Łodzi]]<ref name=":1" />, Musées d'[[Angers]]<ref name=":1" /> we Francji, [[Muzeum Fransa Halsa]]<ref name=":1" /> w Holandii, [[Philadelphia Museum of Art]]<ref name=":5">{{Cytuj |tytuł = Philadelphia Museum of Art – Collections Object: Lady with a Hat |data dostępu = 2020-12-03 |opublikowany = www.philamuseum.org |url = https://www.philamuseum.org/collections/permanent/62960.html?mulR=815727243%7C13}}</ref> w Stanach Zjednoczonych, Hurschler Collection of Contemporary Tapestry w [[Pasadena (Kalifornia)|Pasadenie]]<ref name=":4" /> w Stanach Zjednoczonych oraz w kolekcjach prywatnych<ref name=":3" /><ref>{{Cytuj |tytuł = Krystyna Wojtyna-Drouet – dom aukcyjny DESA Unicum |data dostępu = 2020-12-02 |opublikowany = desa.pl |url = http://desa.pl/pl/artysci/krystyna-wojtyna-drouet}}</ref>. |
||
W swoich pracach używa głównie wełny owczej, tzw. góralskiej (nieskręcanej), samodzielnie farbowanej z użyciem tradycyjnych technik farbiarskich, na podstawie receptur prof. [[Wanda Szczepanowska|Wandy Szczepanowskiej]<ref name=":0" />. Jako jedna z pierwszych tkaczek wprowadziła do tkanin włókno [[sizal]]owe<ref name=":6">{{Cytuj |tytuł = Rozmowa: Wszystko zaczyna się od apetytu |data = 2018-05-21 |data dostępu = 2020-12-17 |opublikowany = zwykłe życie |url = https://zwyklezycie.pl/2018/05/rozmowa-zaczyna-sie-apetytu/ |język = pl}}</ref>, wplata również w gobeliny elementy ceramiczne oraz metal<ref name =":2">{{Cytuj |autor = Marta Skłodowska |tytuł = Gobeliny Krystyny Wojtyny-Drouet |czasopismo = Gazeta Wyborcza Łódź |data = 6 czerwca 2006 |url = https://lodz.wyborcza.pl/lodz/1,35135,3399138.html}}</ref>. |
W swoich pracach używa głównie wełny owczej, tzw. góralskiej (nieskręcanej), samodzielnie farbowanej z użyciem tradycyjnych technik farbiarskich, na podstawie receptur prof. [[Wanda Szczepanowska|Wandy Szczepanowskiej]]<ref name=":0" />. Jako jedna z pierwszych tkaczek wprowadziła do tkanin włókno [[sizal]]owe<ref name=":6">{{Cytuj |tytuł = Rozmowa: Wszystko zaczyna się od apetytu |data = 2018-05-21 |data dostępu = 2020-12-17 |opublikowany = zwykłe życie |url = https://zwyklezycie.pl/2018/05/rozmowa-zaczyna-sie-apetytu/ |język = pl}}</ref>, wplata również w gobeliny elementy ceramiczne oraz metal<ref name =":2">{{Cytuj |autor = Marta Skłodowska |tytuł = Gobeliny Krystyny Wojtyny-Drouet |czasopismo = Gazeta Wyborcza Łódź |data = 6 czerwca 2006 |url = https://lodz.wyborcza.pl/lodz/1,35135,3399138.html}}</ref>. |
||
Zasadniczą dziedziną twórczości Krystyny Wojtyny-Drouet pozostaje tkanina autorska. Prace wykonywane są na podstawie niezwykle uproszczonych projektów, stanowiących jedynie zarys kompozycji<ref name=":6" />. Artystka czerpie inspiracje przede wszystkim z natury („Gaja”<ref name=":2" />, „Kaktus”<ref name =":7">{{Cytuj |tytuł = Magic Tapestries |data dostępu = 2020-12-26 |opublikowany = Paweł Dobrowolski Photography |url = https://paweldobrowolski.com/projects/magic-tapestries |język = en-GB}}</ref>, „Liść”<ref name=":2" />, „Motyl”<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = INTERNATIONAL CONTEMPORARY TAPESTRIES, Lang Galleries, Scripps College, Claremont, California; November 20-January 15 |czasopismo = Craft horizons |data = march/april 1969 |wolumin = XXIX |numer = 2 |s = 45 |język = en}}</ref>, „Zachód słońca”<ref name=":2" />) oraz życia codziennego („Pranie”<ref name=":2" />, „Ołówki”, „List"<ref name=":6" />). W jej wczesnej twórczości pojawiały się przedstawienia figuratywne<ref name=":1" /> młode pary, postaci kobiece oraz postaci biblijne ( „Ludwika i Euzebiusz"<ref>{{Cytuj |autor = Sarah Booth Conroy |tytuł = Spatial Sculpture |czasopismo = Washington Post |data = 3 lipca 1977 |data dostępu = 26 grudnia 2020}}</ref>, „Kobiety pod parasolką"<ref name=":4" />, „Mojżesz”<ref name=":2" />, „Adam i Ewa”<ref name=":2" />). |
Zasadniczą dziedziną twórczości Krystyny Wojtyny-Drouet pozostaje tkanina autorska. Prace wykonywane są na podstawie niezwykle uproszczonych projektów, stanowiących jedynie zarys kompozycji<ref name=":6" />. Artystka czerpie inspiracje przede wszystkim z natury („Gaja”<ref name=":2" />, „Kaktus”<ref name =":7">{{Cytuj |tytuł = Magic Tapestries |data dostępu = 2020-12-26 |opublikowany = Paweł Dobrowolski Photography |url = https://paweldobrowolski.com/projects/magic-tapestries |język = en-GB}}</ref>, „Liść”<ref name=":2" />, „Motyl”<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = INTERNATIONAL CONTEMPORARY TAPESTRIES, Lang Galleries, Scripps College, Claremont, California; November 20-January 15 |czasopismo = Craft horizons |data = march/april 1969 |wolumin = XXIX |numer = 2 |s = 45 |język = en}}</ref>, „Zachód słońca”<ref name=":2" />) oraz życia codziennego („Pranie”<ref name=":2" />, „Ołówki”, „List"<ref name=":6" />). W jej wczesnej twórczości pojawiały się przedstawienia figuratywne<ref name=":1" /> młode pary, postaci kobiece oraz postaci biblijne ( „Ludwika i Euzebiusz"<ref>{{Cytuj |autor = Sarah Booth Conroy |tytuł = Spatial Sculpture |czasopismo = Washington Post |data = 3 lipca 1977 |data dostępu = 26 grudnia 2020}}</ref>, „Kobiety pod parasolką"<ref name=":4" />, „Mojżesz”<ref name=":2" />, „Adam i Ewa”<ref name=":2" />). |
Wersja z 04:12, 29 maj 2021
Krystyna Wojtyna-Drouet w pracowni (2020) | |
Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia 1926 |
---|---|
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Krystyna Wojtyna-Drouet (ur. 4 stycznia 1926[1] w Warszawie[2]) – polska artystka plastyk, twórczyni tkaniny artystycznej, projektantka tkanin dekoracyjnych, przedstawicielka polskiej szkoły tkaniny.
Życiorys i twórczość
W latach 1946–1953[3] Krystyna Wojtyna-Drouet studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w Katedrze Tkaniny w pracowniach prof. Eleonory Plutyńskiej (tkactwo ręczne) i prof. Mieczysława Szymańskiego (gobelin), a także na Wydziale Malarstwa u prof. Marka Włodarskiego[4]. Dyplom obroniła w 1953 roku u prof. Eleonory Plutyńskiej[5].
Od roku 1962 uczestniczyła w I, IV i V Międzynarodowym Biennale Tkaniny w Lozannie. W 1975 roku wzięła udział w Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi, a w 1978 roku – w Międzynarodowym Quadriennale Sztuki Dekoracyjnej w Erfurcie[4]. Jej prace były wystawiane na 30 wystawach polskiej sztuki za granicą[4], a w sumie w około 300[6] wystawach w Polsce i za granicą, m.in. w Oslo, Kopenhadze, Lipsku, Ottawie, Buenos Aires, Montevideo, Hawanie, Chicago, Leningradzie, Seattle, Anchorage[3], Grenoble i Kairze[1].
Stworzyła ponad 320 tkanin[7]. Gobeliny jej autorstwa znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie[8], Muzeum Historii Włókiennictwa w Łodzi[4], Musées d'Angers[4] we Francji, Muzeum Fransa Halsa[4] w Holandii, Philadelphia Museum of Art[9] w Stanach Zjednoczonych, Hurschler Collection of Contemporary Tapestry w Pasadenie[6] w Stanach Zjednoczonych oraz w kolekcjach prywatnych[3][10].
W swoich pracach używa głównie wełny owczej, tzw. góralskiej (nieskręcanej), samodzielnie farbowanej z użyciem tradycyjnych technik farbiarskich, na podstawie receptur prof. Wandy Szczepanowskiej[1]. Jako jedna z pierwszych tkaczek wprowadziła do tkanin włókno sizalowe[11], wplata również w gobeliny elementy ceramiczne oraz metal[12].
Zasadniczą dziedziną twórczości Krystyny Wojtyny-Drouet pozostaje tkanina autorska. Prace wykonywane są na podstawie niezwykle uproszczonych projektów, stanowiących jedynie zarys kompozycji[11]. Artystka czerpie inspiracje przede wszystkim z natury („Gaja”[12], „Kaktus”[13], „Liść”[12], „Motyl”[14], „Zachód słońca”[12]) oraz życia codziennego („Pranie”[12], „Ołówki”, „List"[11]). W jej wczesnej twórczości pojawiały się przedstawienia figuratywne[4] młode pary, postaci kobiece oraz postaci biblijne ( „Ludwika i Euzebiusz"[15], „Kobiety pod parasolką"[6], „Mojżesz”[12], „Adam i Ewa”[12]).
Inspiracje naturą wynikają także ze stosowanych przez Wojtynę-Drouet metod farbiarskich. Wełny, sznurki lniane i sizalowe farbowane w koszenili[12], rezedzie[12], krapie czy indygo[12] pobudzają artystkę do zabawy kolorem. Jej tkaniny cechują intensywne barwy, którymi operuje w malarski sposób[9].
Oprócz tkaniny artystycznej artystka tworzy również obrazy olejne, przede wszystkim martwe natury[12] oraz portrety, a także karykatury napotkanych nieznajomych[11]. W 2017 roku wydała nakładem wydawnictwa SWPR dwa własnoręcznie ilustrowane tomiki wierszy: „Szkicownik A” i „Szkicownik B”[16].
Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (1972)[4].
Nagrody i wyróżnienia[4]
1952 – nagroda w Konkursie na Tkaninę Żakardową
1956 – wyróżnienie w Konkursie na Tkaninę Olimpijską
1957 – III nagroda w Konkursie Ogólnopolskim „Dywany 57”
1958 – nagroda w Konkursie Ogólnopolskim na tkaninę
1961 – II i III nagroda oraz wyróżnienie w konkursie Cepelii na tkaninę
1963 – nagroda Ministerstwa Kultury i Sztuki na wystawie „Sztuka użytkowa w X-lecie PRL”
1966 – nagroda na wystawie Instytutu Kunsthandwerk w Stuttgarcie
1973 – srebrny medal na wystawie ogólnopolskiej
1976 – III nagroda na wystawie „XXV-lecie Pracowni Doświadczalnej Tkactwa”, wyróżnienie na wystawie „Łowiectwo w Sztukach Plastycznych”
1978 – nagroda na Międzynarodowej wystawie Quadriennale Sztuki Dekoracyjnej w Erfurcie
2010 – nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki „Struktury Powiązań”
Przypisy
- ↑ a b c Krystyna Wojtyna-Drouet. Krosna i Alchemia. – Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków [online] [dostęp 2021-03-16] (pol.).
- ↑ Krystyna WOJTYNA-DROUET [online], artinfo.pl [dostęp 2020-12-02] .
- ↑ a b c Krystyna Wojtyna-Drouet [online], www.browngrotta.com [dostęp 2020-12-25] .
- ↑ a b c d e f g h i Wojtyna-Drouet Krystyna – Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków [online] [dostęp 2020-12-17] (pol.).
- ↑ 60 lat Wydziału Malarstwa ASP w Warszawie, Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, 2009, ISBN 978-83-61558-18-7, OCLC 614018550 [dostęp 2020-12-17] .
- ↑ a b c Centralne Muzeum Włókiennictwa [online], www.ctmustex.arg.pl [dostęp 2020-12-25] .
- ↑ Komunikat prasowy Centralnego Muzeum Włókiennictwa z okazji wystawy "Moje ulubione rzemiosło". Tkaniny i Malarstwo Krystyny Wojtyny-Drouet., czerwiec 2006 .
- ↑ Anna Zdzieborska (red.), Folder Splendor Tkaniny, Warszawa: Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, wrzesień 2013, s. 2 .
- ↑ a b Philadelphia Museum of Art – Collections Object: Lady with a Hat [online], www.philamuseum.org [dostęp 2020-12-03] .
- ↑ Krystyna Wojtyna-Drouet – dom aukcyjny DESA Unicum [online], desa.pl [dostęp 2020-12-02] .
- ↑ a b c d Rozmowa: Wszystko zaczyna się od apetytu [online], zwykłe życie, 21 maja 2018 [dostęp 2020-12-17] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Marta Skłodowska , Gobeliny Krystyny Wojtyny-Drouet, „Gazeta Wyborcza Łódź”, 6 czerwca 2006 .
- ↑ Magic Tapestries [online], Paweł Dobrowolski Photography [dostęp 2020-12-26] (ang.).
- ↑ INTERNATIONAL CONTEMPORARY TAPESTRIES, Lang Galleries, Scripps College, Claremont, California; November 20-January 15, „Craft horizons”, XXIX (2), 1969, s. 45(ang.).
- ↑ Sarah Booth Conroy , Spatial Sculpture, „The Washington Post”, 3 lipca 1977 [dostęp 2020-12-26] .
- ↑ Collegium Verum | Krystyna Wojtyna-Drouet. Wiersze. Szkicownik B. Warszawa: Wydawnictwo SWPR 2017 [online] [dostęp 2020-12-02] (pol.).
Linki zewnętrzne
Wywiad z Krystyną Wojtyną-Drouet opublikowany w 17 numerze magazynu "Zwykłe Życie" w 2018 roku
Zdjęcia prac artystki wystawionych w 2015 roku w Magazynie Sztuk w Warszawie