Ayọ: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
m Usunięto kategorię "Romscy aktorzy"; Dodano kategorię "Romskie aktorki" za pomocą HotCat |
||
| Linia 142: | Linia 142: | ||
[[Kategoria:Niemieckie wokalistki reggae]] |
[[Kategoria:Niemieckie wokalistki reggae]] |
||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni we Frechen]] |
[[Kategoria:Ludzie urodzeni we Frechen]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Romskie aktorki]] |
||
Wersja z 17:13, 13 sie 2021
 Warszawa 2008 | |
| Imię i nazwisko |
Joy Olasunmibo Ogunmakin |
|---|---|
| Pseudonim |
Ayọ (Ayo.) |
| Data i miejsce urodzenia |
14 września 1980 |
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 2001 |
| Strona internetowa | |
Ayọ (właściwie Joy Olasunmibo Ogunmakin; ur. 14 września 1980 we Frechen) – niemiecka piosenkarka pochodzenia nigeryjsko-romskiego, tworząca muzykę z pogranicza soulu, reggae i folku.
Życie prywatne
Jej ojciec jest Nigeryjczykiem, a matka Romką. Ma polskie korzenie ze strony swojej babci.
Mieszkała w Londynie, Paryżu, Nowym Jorku, Szczecinie. Obecnie mieszka w Niemczech, w małej wsi ze swoim partnerem, muzykiem reggae Patrice'em Bart-Williamsem, i z synkiem.
Kariera muzyczna
W dzieciństwie grała na skrzypcach, fortepianie, później gitarze. Pierwszą piosenkę napisała w wieku 15 lat. Zamiłowanie muzyczne rozwinął w niej ojciec, Ayọ wzoruje się na Pink Floyd, Jimmym Cliffie i Bobie Marleyu. Z ojcem nagrała pierwsze demo.
W wieku 21 lat przeniosła się do Londynu, potem Paryża, Nowego Jorku. W czasie pobytu w Paryżu zaśpiewała swój pierwszy solowy koncert i podpisała kontrakt z Polydor Records.
W 2006 nagrała w zaledwie 5 dni swój pierwszy album Joyful, który w tym samym roku trafił do sprzedaży.
W marcu 2008 Ayọ rozpoczęła nagrywanie drugiego albumu studyjnego.
7 marca 2011 ukazał się trzeci album studyjny Billie Eve. W czerwcu artystka promowała go w Polsce, podczas pięciu koncertów[1][2].
Dyskografia
Albumy
- Joyful (2006) – POL: 2× platynowa płyta[3]
- Gravity At Last (2008) – POL: platynowa płyta[4]
- Billie Eve (2011)
- Ticket To The World (2013)
- Ayọ (2017)
- Royal (2020)
Single
| Rok | Tytuł | Pozycja na Liście |
|---|---|---|
| LP3[5] | ||
| 2007 | Down on My Knees | 7 |
| And It's Supposed to Be Love | 28 | |
| Help Is Coming | 45 | |
| 2008 | Slow, Slow (Run, Run) | 7 |
| 2009 | I Am Not Afraid | 23 |
| Lonely | 49 | |
| 2011 | I'm Gonna Dance | 41 |
| Real Love | ||
| I Want You Back | 45 | |
| 2013 | Fire | |
| 2017 | I'm a Fool | |
| Paname | ||
| 2019 | Beautiful | |
| 2020 | Rest assured |
DVD
Koncerty/piosenki z innymi wykonawcami
- Liebe & Verstand (z Sister Keepers, 2001)
- Confusion (z Chrisem Prolific, 2004)
- Play Boy (praca przy albumie PlayUp, 2006)
Prawidłowa pisownia
Prawidłowo jej pseudonim pisany jest Ayọ (o z kropką pod spodem), co w języku joruba oznacza radosna. Słowo to pisane bez kropki pod „o” jest nazwą pewnej gry popularnej w Nigerii[6]. Jako alternatywę dopuszcza się pisanie kropki po o łacińskim (Ayo.). Znak małe o z kropką pod spodem znajduje się na pozycji unikodu U+1ECD.
Przypisy
- ↑ Ayo na pięciu koncertach w Polsce. uwolnijmuzyke.pl. [dostęp 2018-10-07].
- ↑ Relacja z koncertu Ayo na Szczecin Music Fest 2011. uwolnijmuzyke.pl. [dostęp 2011-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-04)].
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2007 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-04].
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2008 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-04].
- ↑ Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego [online], www.lp3.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-03] (pol.).
- ↑ Gra Ayo (ang)