Kijirō Nambu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
→Pistolety samopowtarzalne: grafika |
m Poprawa linkujących i nazewnictwa zgodnie z zasadami |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
W [[1892]] roku Kijiro Nambu ukończył Akademię Wojskową Ichigaya. Następnie służył w szkole oficerskiej [[Toyama]]. W [[1897]] roku został przeniesiony do Arsenału Artylerii Koichikawa w [[Tokio]]. Tam kapitan Kijiro Nambu otrzymuje polecenie skonstruowania [[pistolet samopowtarzalny|pistoletu samopowtarzalnego]]. Pierwsza konstrukcja Kijiro Nambu, pistolet ''Shisei Ichi-Gata Jido Kenjyu'' (Eksperymentalny Pistolet Samopowtarzalny Typ 1) była wzorowana na pistolecie [[Mauser C/96]] i nie była produkowana seryjnie. Do produkcji trafiła dopiero następna konstrukcja, pistolet ''Nambu Jido Shiki Kenjyu Ko-gata'' (Pistolet Samopowtarzalny Nambu Typu A, w literaturze anglojęzycznej nazywany ''Grandpa Nambu''). Za skonstruowanie tego pistoletu Kijiro Nambu otrzymał awans do stopnia majora i został odznaczony [[order]]em Złotego Smoka IV klasy. W następnych latach Nambu konstruuje kolejne wzory broni strzeleckiej z których cześć trafia do uzbrojenia armii japońskiej. |
W [[1892]] roku Kijiro Nambu ukończył Akademię Wojskową Ichigaya. Następnie służył w szkole oficerskiej [[Toyama]]. W [[1897]] roku został przeniesiony do Arsenału Artylerii Koichikawa w [[Tokio]]. Tam kapitan Kijiro Nambu otrzymuje polecenie skonstruowania [[pistolet samopowtarzalny|pistoletu samopowtarzalnego]]. Pierwsza konstrukcja Kijiro Nambu, pistolet ''Shisei Ichi-Gata Jido Kenjyu'' (Eksperymentalny Pistolet Samopowtarzalny Typ 1) była wzorowana na pistolecie [[Mauser C/96]] i nie była produkowana seryjnie. Do produkcji trafiła dopiero następna konstrukcja, pistolet ''Nambu Jido Shiki Kenjyu Ko-gata'' (Pistolet Samopowtarzalny Nambu Typu A, w literaturze anglojęzycznej nazywany ''Grandpa Nambu''). Za skonstruowanie tego pistoletu Kijiro Nambu otrzymał awans do stopnia majora i został odznaczony [[order]]em Złotego Smoka IV klasy. W następnych latach Nambu konstruuje kolejne wzory broni strzeleckiej z których cześć trafia do uzbrojenia armii japońskiej. |
||
W [[1922]] roku w nagrodę za skonstruowanie [[ręczny karabin maszynowy|rkm-u]] [[Karabin maszynowy |
W [[1922]] roku w nagrodę za skonstruowanie [[ręczny karabin maszynowy|rkm-u]] [[Karabin maszynowy 11 nenshiki|11 nenshiki]] otrzymuje awans na stopień generała broni i zostaje odznaczony orderem Świętego Skarbu. Z odznaczaniem tym wiązało się otrzymanie tytułu [[baron]]a. Jednocześnie Nambu zostaje dyrektorem Instytutu Badawczego Armii. |
||
W [[1924]] roku Nambu odchodzi na własną prośbę w stan spoczynku. W [[1927]] roku zakłada ''Nambu-ju Seizosho'' (Wytwórnię Karabinów Nambu). Zakłady początkowo produkują tylko karabinki bocznego zapłonu. W [[1933]] roku fabryka Nambu otrzymała zlecenie na produkcję pistoletów [[Pistolet 14 nenshiki Nambu|Taisho 14 nenshiki]], a w następnych latach także [[pistolet 94 shiki|94 shiki]]. Na przełomie 1936 i 1937 roku firma Nambu łączy się z ''Shōwa Seisakusho'' i ''Taisei Kogyo K.K.''. Utworzona w ten sposób spółka ''Chuo Kogyo K.K.'' jest największą prywatną firmą zbrojeniową w Japonii. Jej znajdująca się w [[Kokubunji]] fabryka produkuje szereg konstrukcji Nambu dla armii japońskiej. |
W [[1924]] roku Nambu odchodzi na własną prośbę w stan spoczynku. W [[1927]] roku zakłada ''Nambu-ju Seizosho'' (Wytwórnię Karabinów Nambu). Zakłady początkowo produkują tylko karabinki bocznego zapłonu. W [[1933]] roku fabryka Nambu otrzymała zlecenie na produkcję pistoletów [[Pistolet 14 nenshiki Nambu|Taisho 14 nenshiki]], a w następnych latach także [[pistolet 94 shiki|94 shiki]]. Na przełomie 1936 i 1937 roku firma Nambu łączy się z ''Shōwa Seisakusho'' i ''Taisei Kogyo K.K.''. Utworzona w ten sposób spółka ''Chuo Kogyo K.K.'' jest największą prywatną firmą zbrojeniową w Japonii. Jej znajdująca się w [[Kokubunji]] fabryka produkuje szereg konstrukcji Nambu dla armii japońskiej. |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
====Ręczne karabiny maszynowe==== |
====Ręczne karabiny maszynowe==== |
||
*''[[karabin maszynowy |
*''[[karabin maszynowy 11 nenshiki|11 nenshiki]]'' |
||
*''[[Karabin maszynowy 96-Shiki|92 shiki]]'' |
*''[[Karabin maszynowy 96-Shiki|92 shiki]]'' |
||
*''[[Karabin maszynowy 97-Shiki|97-Shiki]]'' |
*''[[Karabin maszynowy 97-Shiki|97-Shiki]]'' |
||
Wersja z 01:41, 10 wrz 2008
Kijiro Nambu (南部麒次郎, ur. 21 lutego 1869 w Saga, zm. 1 maja 1946)– japoński oficer, konstruktor broni.
Biografia
Kijiro Nambu urodził się na dworze Naohiro Nabeshimy (XI daimyō lenna Hizen na wyspie Kyūshū), w Saga, 100 km na północ od Nagasaki. Pochodził z rodziny samurajskiej, wywodzącej się od Yorimitsu Minamoto żyjącego na przełomie X i XI wieku. Ojciec Kijiro Nambu, oficer artylerii, był guwernerem synów daimyō.
W 1892 roku Kijiro Nambu ukończył Akademię Wojskową Ichigaya. Następnie służył w szkole oficerskiej Toyama. W 1897 roku został przeniesiony do Arsenału Artylerii Koichikawa w Tokio. Tam kapitan Kijiro Nambu otrzymuje polecenie skonstruowania pistoletu samopowtarzalnego. Pierwsza konstrukcja Kijiro Nambu, pistolet Shisei Ichi-Gata Jido Kenjyu (Eksperymentalny Pistolet Samopowtarzalny Typ 1) była wzorowana na pistolecie Mauser C/96 i nie była produkowana seryjnie. Do produkcji trafiła dopiero następna konstrukcja, pistolet Nambu Jido Shiki Kenjyu Ko-gata (Pistolet Samopowtarzalny Nambu Typu A, w literaturze anglojęzycznej nazywany Grandpa Nambu). Za skonstruowanie tego pistoletu Kijiro Nambu otrzymał awans do stopnia majora i został odznaczony orderem Złotego Smoka IV klasy. W następnych latach Nambu konstruuje kolejne wzory broni strzeleckiej z których cześć trafia do uzbrojenia armii japońskiej.
W 1922 roku w nagrodę za skonstruowanie rkm-u 11 nenshiki otrzymuje awans na stopień generała broni i zostaje odznaczony orderem Świętego Skarbu. Z odznaczaniem tym wiązało się otrzymanie tytułu barona. Jednocześnie Nambu zostaje dyrektorem Instytutu Badawczego Armii.
W 1924 roku Nambu odchodzi na własną prośbę w stan spoczynku. W 1927 roku zakłada Nambu-ju Seizosho (Wytwórnię Karabinów Nambu). Zakłady początkowo produkują tylko karabinki bocznego zapłonu. W 1933 roku fabryka Nambu otrzymała zlecenie na produkcję pistoletów Taisho 14 nenshiki, a w następnych latach także 94 shiki. Na przełomie 1936 i 1937 roku firma Nambu łączy się z Shōwa Seisakusho i Taisei Kogyo K.K.. Utworzona w ten sposób spółka Chuo Kogyo K.K. jest największą prywatną firmą zbrojeniową w Japonii. Jej znajdująca się w Kokubunji fabryka produkuje szereg konstrukcji Nambu dla armii japońskiej.
W 1943 roku Kijiro Nambu odchodzi na emeryturę i poświęca się swojemu hobby, hodowli chryzantem. W 1946 roku Kijiro Nambu przeżywa kilka zawałów. Ostatni z nich powoduje 1 maja 1946 roku jego śmierć.
Konstrukcje Kijiro Nambu
Pistolety samopowtarzalne
- Shisei Ichi-Gata Jido Kenjyu (1902 rok, nie produkowany seryjnie)
- Nambu Jido Shiki Kenjyu Ko-gata, Grandpa Nambu (1902)
- Nambu Shiki Jido Kenjyu Otsu-Gata, Baby Nambu (1903)
- Nambu Riku Shiki, Papa Nambu
- 14 nenshiki
- Nambu 94 shiki
- Shisei Ko-Go Jido Kenjyu (1925 rok, nie produkowany seryjnie)