Kartaczownica Gatlinga: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Popups: Zmiana linku ze strony przekierowującej Richard Jordan Gatling na Richard Gatling |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:gatling_gun.jpg|thumb|right|Karabin Gatlinga eksponowany w [[Fort Laramie]]]] |
[[Plik:gatling_gun.jpg|thumb|right|Karabin Gatlinga eksponowany w [[Fort Laramie]]]] |
||
'''Kartaczownica Gatlinga''' |
'''Kartaczownica Gatlinga''' – pierwsza udana konstrukcja [[karabin maszynowy|karabinu maszynowego]]. W odróżnieniu od poprzednich broni tego typu, wielolufowy karabin Gatlinga zapewniał dużą szybkostrzelność i łatwość ponownego ładowania. Skonstruowany został w roku [[1861]] przez [[Richard Gatling|Richarda Gatlinga]]. |
||
Zasadnicza idea broni była znana już w [[XVIII wiek]]u – kilkanaście umieszczonych obok siebie [[lufa|luf]], odpalanych kolejno, miało zapewnić prowadzenie nieprzerwanego ognia. Na przeszkodzie w realizacji tego pomysłu stały jednak brak odpowiednich nabojów i ograniczenia technologiczne, których pokonanie możliwe było dopiero w drugiej połowie [[XIX wiek]]u. |
Zasadnicza idea broni była znana już w [[XVIII wiek]]u – kilkanaście umieszczonych obok siebie [[lufa|luf]], odpalanych kolejno, miało zapewnić prowadzenie nieprzerwanego ognia. Na przeszkodzie w realizacji tego pomysłu stały jednak brak odpowiednich nabojów i ograniczenia technologiczne, których pokonanie możliwe było dopiero w drugiej połowie [[XIX wiek]]u. |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
Idea broni wielolufowej odżyła w latach pięćdziesiątych XX wieku w szybkostrzelnych działkach i karabinach lotniczych oraz [[system antyrakietowy|systemach antyrakietowych]] stosowanych na [[Okręt|okrętach wojennych]]. Zespół luf obracany jest dziś silnikiem elektrycznym – dzięki temu sześciolufowe [[działko M61 Vulcan]] [[Kaliber broni|kalibru]] 20 mm osiąga szybkostrzelność 6 000 strzałów na minutę. |
Idea broni wielolufowej odżyła w latach pięćdziesiątych XX wieku w szybkostrzelnych działkach i karabinach lotniczych oraz [[system antyrakietowy|systemach antyrakietowych]] stosowanych na [[Okręt|okrętach wojennych]]. Zespół luf obracany jest dziś silnikiem elektrycznym – dzięki temu sześciolufowe [[działko M61 Vulcan]] [[Kaliber broni|kalibru]] 20 mm osiąga szybkostrzelność 6 000 strzałów na minutę. |
||
== Zobacz też == |
|||
* [[Kartaczownica]] |
|||
* [[działko M61 Vulcan]] |
|||
* [[Minigun]] |
|||
{{Commons|Category:Gatling gun}} |
{{Commons|Category:Gatling gun}} |
||
Wersja z 13:11, 8 cze 2010
Kartaczownica Gatlinga – pierwsza udana konstrukcja karabinu maszynowego. W odróżnieniu od poprzednich broni tego typu, wielolufowy karabin Gatlinga zapewniał dużą szybkostrzelność i łatwość ponownego ładowania. Skonstruowany został w roku 1861 przez Richarda Gatlinga.
Zasadnicza idea broni była znana już w XVIII wieku – kilkanaście umieszczonych obok siebie luf, odpalanych kolejno, miało zapewnić prowadzenie nieprzerwanego ognia. Na przeszkodzie w realizacji tego pomysłu stały jednak brak odpowiednich nabojów i ograniczenia technologiczne, których pokonanie możliwe było dopiero w drugiej połowie XIX wieku.
Gatling wykorzystał pojawienie się nabojów zespolonych z metalową łuską i opracował nowatorski system odpalania ładunków z poszczególnych luf, połączony z ruchem samych luf, podajnika i zamka. Dzięki temu jego broń miała teoretyczną szybkostrzelność około 1200 strzałów na minutę, a szybkostrzelność praktyczna dochodziła do 400 strzałów na minutę. Obsługę karabinu stanowiło 4 żołnierzy.
Lufy, podajnik i cylinder blokujący były oddzielnymi częściami zamontowanymi na łożu. Tylne części luf, każda z osobnym zamkiem, oraz mechanizm spustowy mieściły się w cylindrze. Obrót korby powodował obrót luf, a naboje umieszczone w zasobniku wsuwały się pod swym ciężarem do podajnika. Odpowiedni mechanizm powodował wsuwanie naboju do lufy, ryglowanie jej osobnym zamkiem i strzał, a następnie wyrzucenie łuski z lufy. Podczas jednego obrotu korby każda lufa oddawała jeden strzał.
Wraz z wynalezieniem metody wyciągania łuski z lufy za pomocą odrzutu zamka, a następnie wykorzystania energii gazów prochowych, system Gatlinga stał się przestarzały. Miejsce karabinów wielolufowych zajęły karabiny systemu Maxima.
Idea broni wielolufowej odżyła w latach pięćdziesiątych XX wieku w szybkostrzelnych działkach i karabinach lotniczych oraz systemach antyrakietowych stosowanych na okrętach wojennych. Zespół luf obracany jest dziś silnikiem elektrycznym – dzięki temu sześciolufowe działko M61 Vulcan kalibru 20 mm osiąga szybkostrzelność 6 000 strzałów na minutę.
Zobacz też
