Stille Hilfe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ohtnim (dyskusja | edycje)
m ujednoznaczniono wiki, Replaced: SSSS using AWB
Lowdown (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
'''Cicha Pomoc''' (''Stille Hilfe'') - niemiecka organizacja oficjalnie zarejestrowana w [[1951]] r. i założona przez hrabinę Helenę Elisabeth von Isenburg, żonę nazistowskiego naukowca, która po zakończeniu wojny wspierała byłych funkcjonariuszy III Rzeszy. Pomagała jej [[Gudrun Burwitz]], jedyna dziś żyjąca córka [[Heinrich Himmler|Heinricha Himmlera]], szefa [[Schutzstaffel|SS]].
'''Cicha Pomoc''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Stille Hilfe'') - niemiecka organizacja oficjalnie zarejestrowana w [[1951]] i założona przez hrabinę Helenę Elisabeth von Isenburg, żonę nazistowskiego naukowca, która po zakończeniu wojny wspierała byłych funkcjonariuszy III Rzeszy. Pomagała jej [[Gudrun Burwitz]], jedyna dziś żyjąca córka [[Heinrich Himmler|Heinricha Himmlera]], szefa [[Schutzstaffel|SS]].


Cicha Pomoc prowadziła działania w celu ratowania nazistów przed grożącymi im wyrokami.
Cicha Pomoc prowadziła działania w celu ratowania nazistów przed grożącymi im wyrokami oraz opiekowała się nimi na starość po opuszczeniu przez nich więzień.


==Osoby które chroniono i wspierano==
==Osoby które chroniono i wspierano==
Linia 16: Linia 16:
* [[Nazizm]]
* [[Nazizm]]
* [[Neonazizm]]
* [[Neonazizm]]
* [[Zbrodnia nazistowska]]


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 15:43, 25 lip 2010

Cicha Pomoc (niem. Stille Hilfe) - niemiecka organizacja oficjalnie zarejestrowana w 1951 i założona przez hrabinę Helenę Elisabeth von Isenburg, żonę nazistowskiego naukowca, która po zakończeniu wojny wspierała byłych funkcjonariuszy III Rzeszy. Pomagała jej Gudrun Burwitz, jedyna dziś żyjąca córka Heinricha Himmlera, szefa SS.

Cicha Pomoc prowadziła działania w celu ratowania nazistów przed grożącymi im wyrokami oraz opiekowała się nimi na starość po opuszczeniu przez nich więzień.

Osoby które chroniono i wspierano

Zobacz też

Bibliografia

  • "Cicha Pomoc i brunatni towarzysze" - Oliver Schröm i Andrea Röpke 2002