Słupia (powiat buski): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Linki zewnętrzne: usunięcie stuba, zmiany kosmetyczne |
→Bibliografia: poprawa linków |
||
Linia 42: | Linia 42: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
*[http://www.pacanow.pl/ |
*[http://www.pacanow.pl/ Strona gminy Pacanów] |
||
=== Linki zewnętrzne === |
=== Linki zewnętrzne === |
Wersja z 01:18, 14 lip 2011
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Państwo | świętokrzyskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2003) |
642 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 41 |
Kod pocztowy |
28-133 |
Tablice rejestracyjne |
TBU |
SIMC | |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Słupia – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Pacanów.
W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Wieś należy do parafii pw. Świętego Marcina w Pacanowie. Na terenie Słupi znajduje się bar, stacja benzynowa, stadion GLKS Zorza Tempo, zabytkowy młyn, zniszczona cegielnia, pomnik partyzantów BCH oraz remiza OSP Słupia. Przez wieś przepływa kanał "Strumień", który wylewa cyklicznie co roku zalewajac okoliczne łaki i pola.
Historia
Wszystko wskazuje na to, że Słupia (wcześniej Słup) była od dawien dawna siedzibą właścicieli Pacanowa i okolic. Słup w języku staropolskim oznaczał także gród. Jan Długosz w "Liber beneficiorum" podaje, że "dziedzicami są Mikołaj Grot i Skubisz herbu Rawicz..." Przez prawie 300 lat tutaj mieli swoją siedzibę Paczanowscy (Pacanowscy) herbu Jelita, którzy trzymali się w Słupi i Niegosławicach do około roku 1684.
Inwentarz z 1738 roku wyróżnia Słupię Małą i Wielką. Od połowy XVIII wieku Słupia należała do rodziny Sołtyków. W 1756 roku został podpisany dokument przez Kajetana Sołtyka, biskupa krakowskiego, dotyczący własności Słupi.
W 1817 roku Słupia i połowa Pacanowa przeszła na rzecz córki Kantego Sołtyka, Katarzyny Wielogłowskiej i jej męża Aleksandra. W 1827 roku w Słupi było 31 domów i 268 mieszkańców. Syn Aleksandra Wielogłowskiego, Bolesław brał czynny udział w powstaniu listopadowym. Po roku 1848 dobra Słupia weszły w skład dóbr staszowskich. Dobra Słupia Wielka składały się w 1860 roku z folwarków Niegosławice, Słupia Wielka, Rataje Słupskie.
W 1885 roku w majątku istniały już wówczas młyn wodny i cegielnia. Po ślubie ks. Macieja Radziwiłła z hrabianką Krystyną Dembińską ruszyła budowa pałacu w Słupi. Zbudowano młyn elektryczny. Pałac był w posiadaniu rodziny Radziwiłłów do wiosny 1945 roku. W czasie wojny rezydowało tu kilkanaście osób, między innymi rodziny Radziwiłłów z Rytwian i Sichowa. Obecnie w pałacu ma swoją siedzibę Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez S.S. Albertynki.
Bibliografia
Linki zewnętrzne