Tomasz Słowianin: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (Robot dodał ar:توماس الصقلبي |
m r2.7.1) (Robot dodał sl:Tomaž Slovan |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
[[ro:Toma Slavul]] |
[[ro:Toma Slavul]] |
||
[[ru:Фома Славянин]] |
[[ru:Фома Славянин]] |
||
[[sl:Tomaž Slovan]] |
|||
[[sr:Тома Словен]] |
[[sr:Тома Словен]] |
||
[[sh:Toma Sloven]] |
[[sh:Toma Sloven]] |
Wersja z 15:36, 3 sty 2012
Tomasz w stroju cesarza bizantyjskiego negocjuje z Arabami, grafika madryckiego rękopisu kroniki Jana Skylitzesa | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
październik 823 |
Zawód, zajęcie |
przywódca powstania, samozwańczy cesarz Konstantyn VI[1] |
Tomasz Słowianin (także zwany Tomasz z Giazury) – przywódca powstania antyfeudalnego, które wybuchło w 821 roku na terenie Cesarstwa Bizantyjskiego. Oficer armii bizantyjskiej, potomek słowiańskich przesiedleńców do Azji Mniejszej[2].
Swym zasięgiem objęło prowincje położone w Azji Mniejszej oraz dzięki słowiańskiej pomocy prowincje bałkańskie. Przyczyną zrywu było żądanie przywrócenia kultu obrazów, który 6 lat wcześniej ponownie został zakazany przez cesarza Leona V Armeńczyka. Chłopstwo domagało się także ochrony państwa przed warstwą nowych właścicieli ziemskich, zwanych dynatoi[potrzebny przypis].
Owi dynatoi ujarzmiali wolnych rolników zmuszając ich do udzielania świadczeń oraz podporządkowując ich własnemu sądownictwu. Na skutek ataku chana Bułgarów Omurtaga w 823 roku i nieudanemu atakowi na Konstantynopol powstanie upadło. Po klęsce spotkało się z ogromnymi i krwawymi represjami na wsi wśród buntowników i ich rodzin[potrzebny przypis].
- ↑ Katarzyna Kobylecka rozmawia z prof. Władysławem Duczko, Tomasz Słowianin i inni, czyli jak podbijaliśmy Europę, audycja Polskiego Radia, zapis audio.
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 459. ISBN 83-85719-85-7.
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.