Albert Ayler: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodanie zdjęcia
→‎Linki zewnętrzne: naprawa linku
Linia 36: Linia 36:
== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* [http://web.archive.org/web/*/http://www.geocities.com/jeff_l_schwartz/ayler.html Biografia Alberta Aylera (en.)]
* [http://web.archive.org/web/*/http://www.geocities.com/jeff_l_schwartz/ayler.html Biografia Alberta Aylera (en.)]
* [http://www.ayler.org/albert/index.html Strona Alberta Aylera (en.)]
* [http://mynameisalbertayler.com/ Strona Alberta Aylera (en.)]
* [http://www.diapazon.pl/PelnyMuzyk.php?Id=77 Biografia Alebrta Aylera (pl.)]
* [http://www.diapazon.pl/PelnyMuzyk.php?Id=77 Biografia Alebrta Aylera (pl.)]



Wersja z 19:11, 25 cze 2012

Albert Ayler (ur. 13 lipca 1936 w Cleveland, zm. 25 listopada 1970 w Nowym Jorku[1]) – amerykański saksofonista jazzowy, uważany – obok Ornette'a Colemana – za twórcę free jazzu.

W dzieciństwie grał na saksofonie altowym w kościele. W wieku 10 lat podjął naukę w szkole muzycznej, grywał też w lokalnych zespołach rhytm'n'bluesowych. W 1952 został członkiem bluesowego zespołu Little Waltera Jacobsa. Po ukończeniu szkoły średniej zaciągnął się do wojska, stacjonował m.in. we Francji. Grywał w orkiestrach wojskowych, wojskowe marsze miały stać się w przyszłości silną inspiracją dla jego muzyki.

Na początku lat 60. powrócił do Stanów Zjednoczonych, jednak ze względu na specyficzny styl gry nie mógł znaleźć pracy jako muzyk. W 1962 powrócił do Europy i zamieszkał w Szwecji. Nagrywał płyty, prowadził lokalne zespoły jazzowe, współpracował z Cecilem Taylorem. W 1964 Ayler znów zamieszkał w Stanach Zjednoczonych, w tym samym roku ukazał się jego przełomowy album Spiritual Unity, nagrany dla nowojorskiej wytwórni ESP. W tym czasie Ayler ostatecznie ukształtował swój freejazzowy styl, grając w trio z basistą Garym Peacockiem i perkusistą Sunnym Murrayem. Z trio Aylera współpracował w tym czasie trębacz Don Cherry (zastąpiony kilka lat później przez Dona Aylera).

W 1966 Ayler podpisał kontrakt ze znaną wytwórnią Impulse!. W drugiej połowie lat 60. nagrywał najczęściej z dwoma kontrabasami, co nadało jego muzyce twardsze, bardziej zdecydowane brzmienie. Pod koniec życia Ayler zarejestrował też kilka nowatorskich nagrań, inspirowanych rockiem i funkiem, wydanych pośmiertnie na płycie Holy Ghost. W 1967 przeżył pierwsze załamanie nerwowe. 5 listopada 1970 zniknął, dwadzieścia dni później jego ciało wyłowiono z rzeki East River w Nowym Jorku. Według oficjalnego śledztwa popełnił samobójstwo.

Wybrana dyskografia

  • Something Different/The First Recordings (1963)
  • My Name Is Albert Ayler (1963)
  • Spirits (1964)
  • Goin' Home (1964)
  • Spiritual Unity (1964)
  • Ghosts (1965)
  • Bells (1965)
  • Spirits Rejoice (1965)
  • New York Eye and Ear Control (1966)
  • In Greenwich Village (1967)
  • Love Cry (1968)
  • New Grass (1969)
  • Music Is the Healing Force of the Universe (1969)
  • Prophecy (1976)
  • The Village Concerts (1978)
  • Swing Low Sweet Spiritual (1980)
  • Jesus (1981)
  • At Slug's Saloon (1982)
  • Albert Ayler (1991)
  • Live in Greenwich Village: The Complete Impulse Sessions(1998)
  • The Copenhagen Tapes (2002)
  • Holy Ghost (2004)
  1. Valerie Wilmer: As serious as your life: the story of the new jazz. L. Hill, 1980, s. 96. ISBN 978-0-88208-113-7.

Linki zewnętrzne