Pies gończy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
RedBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot dodał tr:Koklayarak iz süren tazılar
Xqbot (dyskusja | edycje)
m r2.7.3) (Robot poprawił tr:Koklayarak iz süren tazı
Linia 141: Linia 141:
[[ru:Гончие собаки]]
[[ru:Гончие собаки]]
[[sv:Stövare]]
[[sv:Stövare]]
[[tr:Koklayarak iz süren tazılar]]
[[tr:Koklayarak iz süren tazı]]

Wersja z 01:29, 3 lip 2012

Gończy polski
Ogar polski
Posokowiec bawarski
Konkurs dzikarzy i tropowców Przechlewko maj 2004

Psy gończe – grupa psów wykorzystywanych głównie do tropienia i pogoni za zwierzyną, posługujących się przede wszystkim węchem.

Przeważnie z długimi obwisłymi uszami.

Osobną grupę stanowią charty.

Historia

Psy gończe – jak wspomina w swych kronikach Gall Anonim, służyły do polowań już w średniowieczu. W XVII wieku żaden szanujący się polski dwór szlachecki nie mógł obyć się bez posiadania sfory psów gończych. W XIX wieku polscy myśliwi – w zależności od ukształtowania terenu i zwierzyny, na którą polowali, odróżniali gończe od ogarów. Jednak powszechnie przyjęła się dla nich nazwa OGARY (typ lekki – średni).

Wykaz psów gończych i ras pokrewnych: (na podst.FCI Grupa 6)