Kordyt: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 22:43, 19 lip 2012

Kordyt – rodzaj prochu bezdymnego stosowany jako materiał miotający. Został wynaleziony przez Fredericka Abla oraz Jamesa Dewara w 1889 roku.

Główne składniki kordytu to nitroceluloza o wysokiej zawartości azotu (12,9–13,3%) oraz nitrogliceryna, która rozpuszcza nitrocelulozę i ją żeluje. Dodatkowo dodaje się plastyfikatory, substancje smarujące, flegmatyzujące, konserwujące i stabilizujące. Do zmiękczenia tak powstałej dość twardej masy prochowej stosuje się lotny rozpuszczalnik – aceton, co odróżnia kordyt od zwykłego prochu bezdymnego, gdzie stosuje się mieszaninę eteru z alkoholem.

Kordyt produkowano i stosowano głównie w Wielkiej Brytanii, szczególnie podczas II Wojny Światowej, jako proch do broni artyleryjskiej. Typowy kordyt zawiera 58% nitrocelulozy, ok. 30% nitrogliceryny, ok. 3% centralitu, ok. 5,5% dinitrotoluenu, ok. 2% wazeliny, ok. 0,8% acetonu i ok. 0,5% wody. Obecnie jego znaczenie jako materiału miotającego znacznie zmalało na rzecz balistytów.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 '''Kordyt''' – rodzaj [[proch bezdymny|prochu bezdymnego]] stosowany jako [[materiał miotający]]. Został wynaleziony przez [[Frederick Abel|Fredericka Abla]] oraz [[James Dewar|Jamesa Dewara]] w [[1889]] roku.
-Główne składniki kordytu to [[nitroceluloza]] o wysokiej zawartości [[azot]]u (12,9–13,3%) oraz [[nitrogliceryna]], która rozpuszcza nitrocelulozę i ją żeluje. Dodatkowo dodaje się [[plastyfikator]]y, substancje smarujące, konserwujące i stabilizujące. Do zmiękczenia tak powstałej dość twardej masy prochowej stosuje się lotny rozpuszczalnik – [[aceton]], co odróżnia kordyt od zwykłego prochu bezdymnego, gdzie stosuje się mieszaninę [[eter dietylowy|eteru]] z [[alkohole]]m.
+Główne składniki kordytu to [[nitroceluloza]] o wysokiej zawartości [[azot]]u (12,9–13,3%) oraz [[nitrogliceryna]], która rozpuszcza nitrocelulozę i ją żeluje. Dodatkowo dodaje się [[plastyfikator]]y, substancje smarujące, flegmatyzujące, konserwujące i stabilizujące. Do zmiękczenia tak powstałej dość twardej masy prochowej stosuje się lotny rozpuszczalnik – [[aceton]], co odróżnia kordyt od zwykłego prochu bezdymnego, gdzie stosuje się mieszaninę [[eter dietylowy|eteru]] z [[alkohole]]m.
-Kordyt produkowano i stosowano głównie w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] jako proch do broni artyleryjskiej. Typowy kordyt zawiera 58% nitrocelulozy, ok. 30% nitrogliceryny, ok. 3% [[centralit]]u, ok. 5,5% [[dinitrotoluen]]u, ok. 2% [[wazelina|wazeliny]], ok. 0,8% [[aceton]]u i ok. 0,5% [[woda|wody]]. Obecnie jego znaczenie jako materiału miotającego znacznie zmalało na rzecz [[balistyt]]ów.
+Kordyt produkowano i stosowano głównie w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], szczególnie podczas II Wojny Światowej, jako proch do broni artyleryjskiej. Typowy kordyt zawiera 58% nitrocelulozy, ok. 30% nitrogliceryny, ok. 3% [[centralit]]u, ok. 5,5% [[dinitrotoluen]]u, ok. 2% [[wazelina|wazeliny]], ok. 0,8% [[aceton]]u i ok. 0,5% [[woda|wody]]. Obecnie jego znaczenie jako materiału miotającego znacznie zmalało na rzecz [[balistyt]]ów.
 [[Kategoria:Materiały wybuchowe]]