John Zorn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Jerzy68 (dyskusja | edycje)
6453 edycje
→‎Wybrana dyskografia: drobne redakcyjne
RedBot (dyskusja | edycje)
89 871 edycji
m r2.7.2) (Robot dodał sk:John Zorn
Linia 177: Linia 177:
[[ru:Зорн, Джон]]
[[ru:Зорн, Джон]]
[[simple:John Zorn]]
[[simple:John Zorn]]
[[sk:John Zorn]]
[[fi:John Zorn]]
[[fi:John Zorn]]
[[sv:John Zorn]]
[[sv:John Zorn]]

Wersja z 23:26, 23 sie 2012

{{{nazwa}}}
Ilustracja
Pseudonim

Dekoboko Hajime, Rav Tzizit

Miejsce urodzenia

Nowy Jork

Pochodzenie

Stany Zjednoczone

Instrumenty

saksofon, fortepian, gitara, flet

Gatunki

free jazz, awangarda[1], jazz[1]

Zawód

kompozytor, producent muzyczny

Współpracownicy
Mike Patton
Zespoły
Naked City, Painkiller, Weird Little Boy, Masada
Strona internetowa
John Zorn podczas koncertu z grupa Masada

John Zorn (ur. 2 września 1953 w Nowym Jorku[2]) – amerykański kompozytor, saksofonista i multiinstrumentalista.

Jako dziecko grał na fortepianie, gitarze i flecie. Studiował w Webster College (obecnie Webster University) w Saint Louis w stanie Missouri, gdzie poznał free jazz. Porzucił college i przeniósł się na Manhattan, tam grywał koncerty w swoim niewielkim mieszkaniu używając do tego celu licznych nietypowych instrumentów i wkrótce stał się liderem nowojorskiej sceny eksperymentalnej.

W połowie lat osiemdziesiątych podpisał kontrakt z wytwórnią Elektra-Nonesuch i od tego czasu może sobie pozwolić na wydawanie kilku płyt rocznie. A za przełomowe jego dzieło w tym okresie trzeba uznać The Big Gundown: John Zorn Plays the Music of Ennio Morricone z 1985 roku, gdzie zaprezentował radykalnie skomponowane orkiestracje kilku przebojów muzyki filmowej autorstwa Morriconego. Na płycie, docenionej przez samego Morriconego, można usłyszeć wpływy tradycyjnej muzyki japońskiej, soul jazzu i wielu innych gatunków muzycznych.

Zorn jest właścicielem wydawnictwa płytowego Tzadik i współpracował z wieloma muzykami sceny eksperymentalnej, zwłaszcza improwizującymi. Najbardziej znany jest ze współpracy z zespołem Masada (w składzie: Joey Baron (perkusja), Dave Douglas (trąbka), Greg Cohen (bas)); jest to zespół inspirujący się muzyką Ornette'a Colemana i muzyką klezmerską. Współpracował z Mickiem Harrisem z zespołu Napalm Death i z Billem Laswellem w projekcie Painkiller, który łączył grindcore z free jazzem. Również w Naked City łączył w jedną całość różnorodne gatunki muzyki – jazz, rock, country i thrash metal. Poza tym współpracował z muzykami takimi jak: Laurie Anderson, Bill Frisell, Wayne Horvitz, Derek Bailey, Cyro Baptista, Trevor Dunn, Mark Feldman, Fred Frith, Erik Friedlander, Keiji Haino, Bill Laswell, Arto Lindsay, Zeena Parkins, Mike Patton, John Medeski, Ikue Mori, Robert Quine, Lou Reed, Marc Ribot, Jamie Saft, Kenny Wolleson, oraz zespołem Violent Femmes. Pisał także muzykę do filmów i dla telewizji.

Zorn wiele swoich dzieł tworzy w Japonii, współpracując z tamtejszymi muzykami i używa tam pseudonimu Dekoboko Hajime.

W 2006 roku otrzymał nagrodę MacArthur Fellowship.

15 maja 2010 roku wystąpił w Polsce grając wraz z Laurie Anderson i Billem Laswellem na Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej Kody w Lublinie[3].

Wybrana dyskografia

 Zobacz więcej w artykule Naked City, w sekcji Dyskografia.
 Zobacz więcej w artykule Painkiller (grupa muzyczna), w sekcji Dyskografia.
  • John Zorn - Ganryu Island (1984)
  • John Zorn - The Big Gundown (1985, poprawiona wersja w 2000)
  • John Zorn - Spillane (1987)
  • John Zorn - Spy vs. Spy (1989)
  • John Zorn - Elegy (1991) Tribute to Jean Genet.
  • John Zorn - Kristallnacht (1993)
  • John Zorn - Nani Nani (1995) (Zorn i Yamatsuka Eye)
  • John Zorn - First Recordings (1995)
  • John Zorn - Classic Guide to Strategy (1996)
  • John Zorn - New Traditions in East Asian Bar Bands (1997)
  • John Zorn - Music for Children (1998)
  • John Zorn - Godard/Spillane (1999)
  • John Zorn - Taboo & Exile (1999)
  • John Zorn - The Gift (2001)
  • John Zorn - I.A.O. (2002)
  • John Zorn - Dreamers (2008)
  • John Zorn - The Book of Heads (1995) (wykonanie Marca Ribota)
  • John Zorn - Redbird (1995)
  • John Zorn - Duras, Duchamp (1997)
  • John Zorn - Aporias (1998)
  • John Zorn - Angelus Novus (1999)
  • John Zorn - The String Quartets (1999) (Cat o' Nine Tails, The Dead Man, Memento Mori i Kol Nidre)
  • John Zorn - Cartoon S/M (2000)
  • John Zorn - Madness, Love and Mysticism (2001)
  • John Zorn - Songs from the Hermetic Theater (2001)
  • John Zorn - Chimeras (2003)
  • John Zorn - Voodoo (1985) By the Sonny Clark Memorial Quintet
  • John Zorn - Buried Secrets (1991)
  • John Zorn - Execution Ground (1994)
  • John Zorn - Live in Osaka (1994)
  • John Zorn - Filmworks I: 1986-1990 (1992)
  • John Zorn - Filmworks II: For An Untitled Film by Walter Hill (1996)
  • John Zorn - Filmworks III: 1990-1995 (1997)
  • John Zorn - Filmworks IV: S/M and More (1997)
  • John Zorn - Filmworks V: Tears of Ecstasy (1996)
  • John Zorn - Filmworks VI (1996)
  • John Zorn - Filmworks VII: The Cynical Hysterie Hour (1997) S
  • John Zorn - Filmworks VIII (1998)
  • John Zorn - Filmworks IX: Trembling Before G-d (2000)
  • John Zorn - Filmworks X: In the Mirror of Maya Deren (2001)
  • John Zorn - Filmworks XI: Secret Lives (2002)
  • John Zorn - Filmworks XII: Three Documentaries (2002)
  • John Zorn - Filmworks XIII: Invitation to a Suicide (2002)
  • John Zorn - Filmworks XIV: Hiding and Seeking (2003)
  • John Zorn - Filmworks XV: Protocols of Zion (2005)
  • John Zorn - Filmworks XVI: Workingman's Death (2005)
  • John Zorn - Filmworks XVII: Notes on Marie Menken/Ray Bandar: A Life with Skulls (2006)
  • John Zorn - Filmworks XVIII: The Treatment (2006)
  • John Zorn - Filmworks XIX: The Rain Horse (2008)
  • John Zorn - Moonchild (2006)
  • John Zorn Game Pieces - Locus Solus (1983)
  • John Zorn Game Pieces - Cobra (1985)
  • John Zorn Game Pieces - Cobra Live at the Knitting Factory (1992)
  • John Zorn Game Pieces - Cobra: Tokyo Operations (1994)
  • John Zorn Game Pieces - Lacrosse (1997)
  • John Zorn Game Pieces - Archery (1997)
  • John Zorn Game Pieces - Pool (1997)
  • John Zorn Game Pieces - Hockey (1997)
  • John Zorn Game Pieces - Xu Feng (2000)
  • John Zorn Game Pieces - Cobra (2002)
  • John Zorn Game Pieces - Locus Solus live (2004)
  • Masada - Number One: Alef (1994)
  • Masada - Number Two: Beit (1995)
  • Masada - Number Three: Gimel (1995)
  • Masada - Number Four: Dalet (1995) 3-utworowa EP.
  • Masada - Number Five: Hei (1995)
  • Masada - Number Six: Vav (1996)
  • Masada - Bar Kokhba (1996)
  • Masada - Number Seven: Zayin (1998)
  • Masada - Number Eight: Het (1998)
  • Masada - The Circle Maker (1998)
  • Masada - Number Nine: Tet (1998)
  • Masada - Number Ten: Yod (1998)
  • Masada - Live in Jerusalem (1999)
  • Masada - Live in Middelheim (1999)
  • Masada - Live in Taipei (1999)
  • Masada - Live in Sevilla (2000)
  • Masada - Live at Tonic (2001)
  • Masada - First Live 1993 (2002)
  • Masada - Masada Guitars (2003) (muzyka w wykonaniu Billa Frisella, Marca Ribota, Tima Sparksa).
  • Masada - Voices in the Wilderness (2003)
  • Masada - The Unknown Masada (2003)
  • Masada - Masada String Trio Live (2004)
  • John Zorn, George Lewis, and Bill Frisell - News for Lulu (1989)
  • John Zorn, George Lewis, and Bill Frisell - More News for Lulu (1989)
  • John Zorn, Wayne Horvitz, Elliott Sharp, and Bobby Previte - Downtown Lullaby (1997)
  • John Zorn, Mike Patton, and Ikue Mori - Hemophiliac (2002, edycja limitowana)
  • Bill Laswell, John Zorn, Mick Harris - Guts of a Virgin (1991)
  • Derek Bailey, George Lewis, John Zorn - Yankees (1992)
  • Mystic Fugu Orchestra (Zorn and Yamatsuka Eye) - Zohar (1995)
  • William Parker, John Zorn, and Derek Bailey - Harras (1996)
  • Fred Frith and John Zorn - Art of Memory (1999)
  • Milford Graves and John Zorn (2004)

Filmografia

  • Rising Tones Cross (1985, film dokumentalny, reżyseria: Ebba Jahn)[4]
  • Put More Blood Into the Music (1987, film dokumentalny, reżyseria: George Atlas)[5]
  • The Revenge of the Dead Indians (1993, film dokumentalny, reżyseria: Henning Lohner)[6]
  • Sabbath in Paradise (1998, film dokumentalny, reżyseria: Claudia Heuermann)[7]
  • A Bookshelf on Top of the Sky: 12 Stories About John Zorn (2002, film dokumentalny, reżyseria: Claudia Heuermann)[8]
  • Masada: Live at Tonic 1999 (2004, film dokumentalny, reżyseria: Antonio Ferrera)[9]
  • Jack Smith and the Destruction of Atlantis (2006, film dokumentalny, reżyseria: Mary Jordan)[10]
  • MindFlux (2010, film dokumentalny, reżyseria: Ryan Kerrison)[11]
  1. ↑ a b Robert Cummings: John Zorn BIography. allmusic.com. [dostęp 2010-10-28]. (ang.).
  2. ↑ Todd S. Jenkins: Free jazz and free improvisation: an encyclopedia, Tom 2. Greenwood, s. 389. ISBN 978-0313298813.
  3. ↑ Program. Kody - Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej. [dostęp 2010-05-16]. (pol.).
  4. ↑ Rising Tones Cross (1985). www.imdb.com. [dostęp 2012-07-29]. (ang.).
  5. ↑ Put More Blood Into the Music (1987). www.imdb.com. [dostęp 2012-07-29]. (ang.).
  6. ↑ The Revenge of the Dead Indians (1993). www.imdb.com. [dostęp 2012-07-29]. (ang.).
  7. ↑ Sabbath in Paradise (1998). www.imdb.com. [dostęp 2012-07-29]. (ang.).
  8. ↑ A Bookshelf on Top of the Sky: 12 Stories About John Zorn (2002). www.imdb.com. [dostęp 2012-07-29]. (ang.).
  9. ↑ Masada: Live at Tonic 1999 (Video 2004). www.imdb.com. [dostęp 2012-07-29]. (ang.).
  10. ↑ Jack Smith and the Destruction of Atlantis (2006). www.imdb.com. [dostęp 2012-07-29]. (ang.).
  11. ↑ MindFlux (2010). www.imdb.com. [dostęp 2012-07-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_Zorn&oldid=32516575”