Konstantan: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
sklad konstantanu to wg wszelkich dostepnych mi zrodel 55%Cu do 45%Ni a nie 60-40(taki ma isotan) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Konstantan''' – [[stop metali|stop]] [[miedź|miedzi]] |
'''Konstantan''' – [[stop metali|stop]] [[miedź|miedzi]] 55% i [[nikiel|niklu]] 45%, charakteryzujący się stałą rezystywnością (znikomą zależnością [[opór elektryczny|oporu]] od [[temperatura|temperatury]]){{r|psc}}. Używany jako drut oporowy w niskich temperaturach, jako jeden z drutów [[termopara|termopar]] typu E i typu T; do wyrobu [[tensometr]]ów drutowych. |
||
{| |
{| |
||
Wersja z 10:35, 20 kwi 2013
Konstantan – stop miedzi 55% i niklu 45%, charakteryzujący się stałą rezystywnością (znikomą zależnością oporu od temperatury)[1]. Używany jako drut oporowy w niskich temperaturach, jako jeden z drutów termopar typu E i typu T; do wyrobu tensometrów drutowych.
| Rezystywność (opór właściwy) | 0,5·10-6 Ω·m. |
| Liniowy współczynnik rozszerzalności cieplnej: | 10-5 K-1 |
| Gęstość: | 8,9 g/cm3 |
| Ciepło właściwe: | 0,41 kJ/(kg·K) |
| Temperatura topnienia: | 1225–1300 °C |
Spotyka się też stopy niklu i miedzi o innym składzie, np. isotan (60% Cu, 40% Ni), który jest używany do wyrobu termopar typu U.
Zobacz też
- ↑ Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 198, ISBN 83-7183-240-0.