Hals (żeglarstwo): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
redakcyjne, dr. styl, grafika, źródło |
Jan Kszywy (dyskusja | edycje) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Inne znaczenia|żeglarstwa|[[hals|inne znaczenia tego słowa]]}} |
{{Inne znaczenia|żeglarstwa|[[hals|inne znaczenia tego słowa]]}} |
||
'''Hals''' – termin w żeglarstwie |
'''Hals''' – termin w żeglarstwie określa trzy odrębne zagadnienia: |
||
* ''Hals (prawy/lewy)'' – pojęcie związane z [[prawo drogi (żegluga)|prawem drogi]]; |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
Termin określający generalne usytuowanie jednostki o napędzie żaglowym względem kierunku wiatru. Związany z zasadą [[prawo drogi (żegluga)|prawa drogi]] mówiącą, że<br /> |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Plik:Rigging-boom-nr.png|thumb|Schemat olinowania występującego przy dolnym liku [[ożaglowanie skośne|ożaglowania skośnego]]. Hals oznaczony jako 6.]] |
|||
⚫ | |||
Lina [[olinowanie ruchome|olinowania ruchomego]] służąca w ogólności do mocowania [[róg halsowy|rogu halsowego]] żagla do drzewców takich jak maszt czy boom. W zależności od rodzaju ożaglowania oraz typu żagla może przybierać różne formy. I tak może służyć m.in. do regulacji: |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
Lina [[olinowanie ruchome|olinowania ruchomego]] pozwalająca regulować: |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | <u> Hals latacza </u> – zamocowany jest do rogu halsowego żagla, następnie przez blok zwrotny na [[Nok (żeglarstwo)|noku]] (zewnętrznym końcu) [[bukszpryt]]u biegnie do [[nagielbank|kołkowinicy]] na pokładzie. Przy stawianiu latacza wybierany jest [[fał]] i równocześnie luzowany hals. Kiedy żagiel osiągnie właściwe pionowe (zwykle maksymalnie górne) położenia – jedna z lin jest [[nagiel|obkładana]], a druga mocno dobierana (napinana) i również obkładana. Przy zrzucaniu latacza luzowany jest fał, a wybierany [[kontrafał]] i hals. Kiedy róg halsowy osiągnie maksymalnie dolne położenie hals jest obkładany, a kontrafał wybierany aż do całkowitego zrzucenia żagla. |
||
⚫ | <u> Halsy żagla rejowego </u> – do dolnych rogów żagla rejowego zamocowane są liny ([[szot]]y), która przy stawianiu żagla dociągają każdy z rogów do końca ([[Nok (żeglarstwo)|noku]]) poniższej rei. W żaglu, który nie ma pod sobą rei szoty od dolnych rogów biegną skośnie w dół w kierunku rufy, do pokładu w okolicy [[nadburcie|nadburcia]]. Potrzebne są jednak jeszcze liny, które będą podczas pracy żagla działały antagonistycznie do szotów. Tę rolę spełniają halsy biegnąc od rogów żagla skośnie w dół w kierunku dziobu, w okolice nadburcia. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
Termin określający generalne usytuowanie jednostki o napędzie żaglowym względem kierunku wiatru i pochodzący historycznie od nazwy liny w ożaglowaniu rejowym (patrz sekcja powyżej). Jeżeli burtą [[nawietrzność|nawietrzną]], tj. tą z której wieje wiatr, jest burta lewa, jednostka płynie lewym halsem, jeżeli prawa - prawym. Wyjątkiem jest żegluga kursem [[fordewind]]. Wtedy hals określany jest jako przeciwny do burty, na którą wyłożony jest główny żagiel tj. grot. Pojęcie halsu jest istotne ze względu na [[prawo drogi (żegluga)|prawo drogi]] mówiące, że<br /> |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | <u>Cunningham</u> – dająca się w trakcie żeglugi wybierać i luzować linka zamocowana do [[remizka|remizki]] znajdującej się w dolnej części liku przedniego żagla przymasztowego. Pozwala regulować napięcie liku przedniego, a przez to wpływać na kształt żagla. Stosowana na jachtach i łódkach regatowych. |
||
⚫ | |||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Linia 41: | Linia 37: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* ''Encyklopedia żeglarstwa'', [[Wydawnictwo Naukowe PWN]], Warszawa 1996, praca zbiorowa – red. Jacek Czajewski, ISBN 83-01-11914-4 |
* ''Encyklopedia żeglarstwa'', [[Wydawnictwo Naukowe PWN]], Warszawa 1996, praca zbiorowa – red. Jacek Czajewski, ISBN 83-01-11914-4 |
||
*{{cytuj książkę |nazwisko = Dziewulski| imię = Jerzy W.| autor link = | tytuł = Wiadomości o jachtach żaglowych| wydawca = Alma-Press| miejsce = Warszawa| rok = 2008| strony = 384-386| isbn = 978-83-7020-358-0}} |
|||
[[Kategoria:Olinowanie (żeglarstwo)]] |
[[Kategoria:Olinowanie (żeglarstwo)]] |
||
[[Kategoria:Przepisy żeglarskie]] |
[[Kategoria:Przepisy żeglarskie]] |
||
[[Kategoria:Teoria żeglowania]] |
|||
[[en:Tack (sailing)]] |
[[en:Tack (sailing)]] |
Wersja z 16:21, 7 maj 2014
Hals – termin w żeglarstwie określa trzy odrębne zagadnienia:
- Hals (prawy/lewy) – pojęcie związane z prawem drogi;
- Hals (droga) – odcinek drogi jednostki o napędzie żaglowym pokonywany lub pokonany pomiędzy zwrotami.
- Hals (lina) – lina olinowania ruchomego.
Hals (prawy/lewy)
Termin określający generalne usytuowanie jednostki o napędzie żaglowym względem kierunku wiatru. Związany z zasadą prawa drogi mówiącą, że
- Jeżeli dwie jednostki o napędzie żaglowym zbliżają się do siebie kursami kolizyjnymi,
- jednostka mająca wiatr z burty lewej – czyli poruszająca się lewym halsem
- powinna ustąpić
- jednostce mającej wiatr z burty prawej – czyli poruszającej się prawym halsem.
- Jeżeli jednostka ma wiatr dokładnie z tyłu, a główny żagiel niesie po lewej burcie
- – na jednostce o ożaglowaniu rejowym po lewej niesie największy żagiel skośny –
- to jednostka porusza się prawym halsem.
- Analogicznie, jeżeli żagiel ten jest po prawej burcie – jednostka porusza się lewym halsem.
Pojęcie prawego/lewego halsu i wyżej przytoczona zasada prawa drogi dotyczy nie tylko jednostek pływających, ale także bojerów, żaglowozów – w pewnym zakresie wszystkich jednostek o napędzie wiatrowym.
Hals (lina)
Lina olinowania ruchomego pozwalająca regulować:
- pionowe usytuowanie żagla mającego w czasie pracy róg halsowy wysoko nad pokładem np. latacz i topsel;
- poziome położenie rogów szotowych żagla rejowego nie mającego pod sobą rei – np. rejowego fokżagla.
Hals latacza – zamocowany jest do rogu halsowego żagla, następnie przez blok zwrotny na noku (zewnętrznym końcu) bukszprytu biegnie do kołkowinicy na pokładzie. Przy stawianiu latacza wybierany jest fał i równocześnie luzowany hals. Kiedy żagiel osiągnie właściwe pionowe (zwykle maksymalnie górne) położenia – jedna z lin jest obkładana, a druga mocno dobierana (napinana) i również obkładana. Przy zrzucaniu latacza luzowany jest fał, a wybierany kontrafał i hals. Kiedy róg halsowy osiągnie maksymalnie dolne położenie hals jest obkładany, a kontrafał wybierany aż do całkowitego zrzucenia żagla.
Halsy żagla rejowego – do dolnych rogów żagla rejowego zamocowane są liny (szoty), która przy stawianiu żagla dociągają każdy z rogów do końca (noku) poniższej rei. W żaglu, który nie ma pod sobą rei szoty od dolnych rogów biegną skośnie w dół w kierunku rufy, do pokładu w okolicy nadburcia. Potrzebne są jednak jeszcze liny, które będą podczas pracy żagla działały antagonistycznie do szotów. Tę rolę spełniają halsy biegnąc od rogów żagla skośnie w dół w kierunku dziobu, w okolice nadburcia.
Halsem lub halslinką nazywany bywa przewiąz (sejzing) mocujący róg halsowy żagla. Przy refowaniu sejzing ten nazywany jest refhalsem.
Cunningham – dająca się w trakcie żeglugi wybierać i luzować linka zamocowana do remizki znajdującej się w dolnej części liku przedniego żagla przymasztowego. Pozwala regulować napięcie liku przedniego, a przez to wpływać na kształt żagla. Stosowana na jachtach i łódkach regatowych.
Zobacz też
Bibliografia
- Encyklopedia żeglarstwa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, praca zbiorowa – red. Jacek Czajewski, ISBN 83-01-11914-4