Mudéjar: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m lit. |
|||
Linia 9: | Linia 9: | ||
* Kościół Bożego Ciała w [[Segowia|Segowii]]; |
* Kościół Bożego Ciała w [[Segowia|Segowii]]; |
||
* zespół architektoniczny miasta i prowincji [[Teruel]] w [[Aragonia|Aragonii]], najlepszy przykład tzw. aragońskiej odmiany mudejar, wpisany na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę UNESCO]]. |
* zespół architektoniczny miasta i prowincji [[Teruel]] w [[Aragonia|Aragonii]], najlepszy przykład tzw. aragońskiej odmiany mudejar, wpisany na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę UNESCO]]. |
||
* [[Klasztor Sant Jeroni de Cotalba]] w [[Walencja (wspólnota autonomiczna)|Walencji]], |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 19:48, 12 lis 2014
Mudejar (z arab. مدجن mudadżdżan, ten, który mógł zostać w Hiszpanii) – styl w hiszpańskiej architekturze i sztuce, który rozwinął się z połączenia elementów islamskich i chrześcijańskich (romańskich i gotyckich). Mudejarami nazywano Maurów żyjących na ziemiach znajdujących się pod władzą chrześcijan; było wśród nich wielu rzemieślników, którzy przyczynili się do powstania nowego stylu.
Styl mudejar pojawił się w XII wieku i przetrwał do XVII wieku. Największy jego rozkwit nastąpił w okresie gotyku (XV–XVI w.). Jego cechy charakterystyczne to bogactwo dekoracji ornamentalnych wykonywanych w stiuku, drewnie i cegle, którymi pokrywano płaszczyzny tak, by ściany przypominały haftowane lub tkane draperie. Unikano za to przedstawień postaci ludzkich lub zwierzęcych. Wykorzystywano łuki typowe dla architektury mauretańskiej. Pomieszczenia przykrywano stropami kasetonowymi i sklepieniami stalaktytowymi. Stosowano również azulejos.
Wybrane zabytki
- kościoły Santa María la Blanca i San Benito w Toledo;
- Alkazar w Sewilli;
- Kościół Bożego Ciała w Segowii;
- zespół architektoniczny miasta i prowincji Teruel w Aragonii, najlepszy przykład tzw. aragońskiej odmiany mudejar, wpisany na listę UNESCO.
- Klasztor Sant Jeroni de Cotalba w Walencji,
Zobacz też
Bibliografia
- Jean Babelon: Sztuka hiszpańska. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1974, s. 43-54.
- Słownik terminów artystycznych i architektonicznych. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 271–272, seria: Historia Sztuki. Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-62095-59-9.