Lew Halicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
kat. |
PRZODKOWIE na podstawie:https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%B5%D0%B2_%D0%94%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87#.D0.9F.D1.80.D0.B5.D0.B4.D0.BA.D0.B8 |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
[[Ruś Halicko-Wołyńska|Rusią Halicko-Wołyńską]] rządził ze swej stolicy i rezydencji w [[Chełm]]ie. |
[[Ruś Halicko-Wołyńska|Rusią Halicko-Wołyńską]] rządził ze swej stolicy i rezydencji w [[Chełm]]ie. |
||
===Wywód przodków=== |
|||
<center>{{ahnentafel-compact4 |
|||
|style=font-size: 90%; line-height: 150%; |
|||
|border=1 |
|||
|boxstyle=padding-top: 0; padding-bottom: 0; |
|||
|boxstyle_1=background-color: #999; |
|||
|boxstyle_2=background-color: #bbb; |
|||
|boxstyle_3=background-color: #ddd; |
|||
|boxstyle_4=background-color: #eee; |
|||
|1= '''Lew Halicki''' |
|||
|2= [[Daniel Halicki]] |
|||
|3= [[Anna smoleńska]] |
|||
|4= [[Roman Halicki]] |
|||
|5= [[Anna z Biznacjum (krewna Izaaka II)|Anna z Biznacjum]] |
|||
|6= [[Mścisław II Udały]] |
|||
|7= [[Maria (córka Kocjana)|Maria Kumanka]] |
|||
|8= [[Mścisław Izjasławicz (książę kijowski)]] |
|||
|9= [[Agnieszka Bolesławówna]] |
|||
|10=[[Dynastia Angelosów|ojcie związany z rodem Angelosów]] |
|||
|11=[[Dynastia Angelosów|matka związana z rodem Angelosów]] |
|||
|12=[[Mścisław Odważny|Mścisław książę Smoleńska]] |
|||
|13=[[Teodozja z Riazania]] |
|||
|14=[[Kocjan (chan)|Köten chan Kumanów ]] |
|||
|15= osoba nieznana |
|||
}}</center> |
|||
{{Książę halicko-wołyński|poprzednik=[[Szwarno]]|następca=[[Jerzy Lwowic|Jerzy I]]|urząd=książę halicko-wołyński|lata=[[1269]]-[[1301]]}} |
{{Książę halicko-wołyński|poprzednik=[[Szwarno]]|następca=[[Jerzy Lwowic|Jerzy I]]|urząd=książę halicko-wołyński|lata=[[1269]]-[[1301]]}} |
||
Wersja z 12:00, 23 cze 2015
Lew I Halicki vel Lew Daniłowicz (ukr. Лев I Данилович), (ur. ok. 1228, zm. ok. 1301 w Spasie) – książę halicko-włodzimierski w latach 1293-1301, książę Halicza i Przemyśla 1264-1269, książę bełski (1245-1264).
Był synem króla Daniela I Halickiego. Po śmierci Bolesława V Wstydliwego zgłosił pretensje do tronu krakowskiego (jako potomek Bolesława III Krzywoustego po kądzieli) i próbował zbrojnie opanować dzielnicę krakowską[potrzebny przypis].
W 1272 przeniósł stolicę królestwa z Chełma do założonego przez ojca Lwowa (nazwanego tak na jego cześć). W 1280 na czele wojsk tatarsko-ruskich uderzył na Leszka II Czarnego, lecz został pobity w bitwie pod Goźlicami i pod Koprzywnicą, po czym Leszek Czarny uderzył na ziemie pogranicza zdobywając m.in. Przeworsk. Wspierał posiłkami Władysława I Łokietka, w jego walkach z Wacławem II, co sprowokowało wyprawę odwetową wojsk wiernych Wacławowi, które w 1301 zdobyły Lublin. Jego synem był Jerzy I (1252-1308), książę halicki.
Rusią Halicko-Wołyńską rządził ze swej stolicy i rezydencji w Chełmie.