Hélène Langevin: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m ZdB: zmiana kategorii "Francuscy komuniści" na "Działacze Francuskiej Partii Komunistycznej" |
m MalarzBOT: Obozy niemieckie 1933-1945 przeniesiono do Obozy niemieckie 1933–1945 |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
== Działalność antyfaszystowska == |
== Działalność antyfaszystowska == |
||
Od 1929 żona fizyka [[Jacques Solomon|Jacques'a Solomona]], zaangażowała się w latach 30. w walkę z [[Narodowy socjalizm|narodowym socjalizmem]] i skrajną prawicą w ramach Światowego komitetu kobiet przeciwko faszyzmowi. Natychmiast po agresji niemieckiej na Francję w [[1940]] przyłączyła się do ruchu oporu. Kolportowała przede wszystkim nielegalną prasę. Aresztowana razem z mężem w 1941 została uwięziona w [[Fort Romainville|forcie Romainville]], a następnie dołączona do konwoju 230 kobiet wysyłanych do [[Obozy niemieckie |
Od 1929 żona fizyka [[Jacques Solomon|Jacques'a Solomona]], zaangażowała się w latach 30. w walkę z [[Narodowy socjalizm|narodowym socjalizmem]] i skrajną prawicą w ramach Światowego komitetu kobiet przeciwko faszyzmowi. Natychmiast po agresji niemieckiej na Francję w [[1940]] przyłączyła się do ruchu oporu. Kolportowała przede wszystkim nielegalną prasę. Aresztowana razem z mężem w 1941 została uwięziona w [[Fort Romainville|forcie Romainville]], a następnie dołączona do konwoju 230 kobiet wysyłanych do [[Obozy niemieckie 1933–1945|niemieckiego obozu]] [[obóz koncentracyjny|koncentracyjnego]] [[Auschwitz-Birkenau]]. Większość z nich była aktywnymi działaczkami podziemnymi, m.in. [[Simone Sampaix]], [[Charlotte Delbo]], [[Danielle Casanova]] i [[Marie-Claude Vaillant-Couturier]]. Langevin spisała swoje wspomnienia z transportu. |
||
== Po wojnie == |
== Po wojnie == |
||
Wersja z 19:58, 8 lip 2015
Hélène Langevin (ur. 25 maja 1909 w Fontenay-aux-Roses – zm. 16 stycznia 1995 w Sens) - francuska polityk, działaczka antyfaszystowska i uczestniczka francuskiego ruchu oporu. Córka Paula Langevina i Jeanne Desfosses.
Działalność antyfaszystowska
Od 1929 żona fizyka Jacques'a Solomona, zaangażowała się w latach 30. w walkę z narodowym socjalizmem i skrajną prawicą w ramach Światowego komitetu kobiet przeciwko faszyzmowi. Natychmiast po agresji niemieckiej na Francję w 1940 przyłączyła się do ruchu oporu. Kolportowała przede wszystkim nielegalną prasę. Aresztowana razem z mężem w 1941 została uwięziona w forcie Romainville, a następnie dołączona do konwoju 230 kobiet wysyłanych do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Większość z nich była aktywnymi działaczkami podziemnymi, m.in. Simone Sampaix, Charlotte Delbo, Danielle Casanova i Marie-Claude Vaillant-Couturier. Langevin spisała swoje wspomnienia z transportu.
Po wojnie
Po zakończeniu działań wojennych i powrocie do Francji wstąpiła do Francuskiej Partii Komunistycznej i została, jako jedna z 33 kobiet, wybrana do parlamentu w październiku 1945. Zasiadała we francuskiej Konstytuancie opracowującej nową ustawę zasadniczą. Musiała jednak przedwcześnie wycofać się z wielkiej polityki ze względu na nadwątlone pobytem w obozie zdrowie. Od 1948 pracowała jako bibliotekarka. W 1958 po raz drugi wzięła ślub z André Parreaux. Miała jedną córkę, Michèle Norel.