Ćitta: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. |
m lit. |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|url= |wydanie= 1|wydawca= "Borgis" Pracownia|miejsce= Wrocław|rok= 1999 |
|url= |wydanie= 1|wydawca= "Borgis" Pracownia|miejsce= Wrocław|rok= 1999 |
||
|strony= 130|rozdział=Tattwa bodha II.4|id = |isbn= 8387129704|oclc= |doi= |cytat= }} </ref>. |
|strony= 130|rozdział=Tattwa bodha II.4|id = |isbn= 8387129704|oclc= |doi= |cytat= }} </ref>. |
||
* W jodze klasycznej ćitta rozumiana jest jako podmiot w procesach poznania i utożsamiana z empirycznym ''ja'' jednostki, empiryczną świadomością<ref>''Koncepcja |
* W jodze klasycznej ćitta rozumiana jest jako podmiot w procesach poznania i utożsamiana z empirycznym ''ja'' jednostki, empiryczną świadomością<ref>''Koncepcja nieświadomości w klasycznej jodze indyjskiej'', Marzenna Jakubczak, Kwartalnik filozoficzny, t.21, z. 2 (1993), s. 54 </ref>. |
||
* [[Muktananda|Swami Muktananda Paramahansa]] podaje iż w procesie rozwoju, ćitta osiąga poziom określany terminem [[ćajtanja]] (''czysta świadomość'')<ref>{{cytuj książkę |
* [[Muktananda|Swami Muktananda Paramahansa]] podaje iż w procesie rozwoju, ćitta osiąga poziom określany terminem [[ćajtanja]] (''czysta świadomość'')<ref>{{cytuj książkę |
||
|autor= Swami Muktananda Paramahansa|autor link=Swami Muktananda Paramahansa |inni= |tytuł= Play of Consciousness. Chitshakti Vilas. A spiritual autobiography |url=|wydanie= 1|wydawca= Gurudev Siddha Peeth|miejsce= Ganeshpuri|rok= 1994 |strony= 49 |rozdział= Meditation on the Guru |
|autor= Swami Muktananda Paramahansa|autor link=Swami Muktananda Paramahansa |inni= |tytuł= Play of Consciousness. Chitshakti Vilas. A spiritual autobiography |url=|wydanie= 1|wydawca= Gurudev Siddha Peeth|miejsce= Ganeshpuri|rok= 1994 |strony= 49 |rozdział= Meditation on the Guru |
||
Wersja z 01:35, 26 mar 2016
Ćitta (pali Czitta, sanskryt trl. ćitta) – kategoria ontologiczna w religiach dharmicznych tłumaczona zależnie od tradycji jako umysł wyższy lub niższy umysł.
Hinduizm
- Ćitta indywidualna (wjasti ćitta, przynależąca do dźiwy) pojmowana jest jako nieskończenie mała część ćitty kosmicznej (samaszti ćitty, powstałej z czystej mahat sattwy – części sattwicznej mahat tattwy).
Ćita w filozofii indyjskiej to cześć antahkarany, magazyn samskar (impresji, źródło świadomości, siedziba duszy jednostki.
- Bóstwem ćitty jest Naraga[1].
- W jodze klasycznej ćitta rozumiana jest jako podmiot w procesach poznania i utożsamiana z empirycznym ja jednostki, empiryczną świadomością[2].
- Swami Muktananda Paramahansa podaje iż w procesie rozwoju, ćitta osiąga poziom określany terminem ćajtanja (czysta świadomość)[3].
Zobacz też
Buddyzm
Ćitta czasem tłumaczone jest jako Umysł.To podstawowy termin w buddyzmie mahajany, nie posiada on dosłownego odpowiednika w zachodnich językach.
- Pisany małą literą (ćitta, umysł) oznacza różnicujący intelekt (manas).
- Pisany dużą literą (Citta, Umysł), termin doktryny czittamatra. Oznacza "samoświadomy i samorozświetlający się Umysł wolny od dualizmu doświadczenia i doświadczającego", potocznie zwany naturą umysłu i zarazem naturą rzeczywistości. Poczucie "dualizmu subiekt-obiekt" stwarzają przykrywające tą naturę, zgromadzone indywidualnie zgodnie z prawem przyczynowo-skutkowym karma, nawykowe skłonności i splamienia. To zgrubne poziomy świadomości, które zanikają całkowicie w czasie procesu śmierci. Jednak dalej "reinkarnują" się te najsubtelniejsze, umożliwiając w bardo, jak i w kolejnym odrodzeniu powrót do nawykowych sił. Teksty buddyjskie przyrównują zgrubne poziomy świadomości do fal oceanu, najsubtelniejsze do głębin a "samoświadomy i samorozświetlający się Umysł wolny od dualizmu doświadczenia i doświadczającego" do wody oceanu. Pojedyncze fale pojawiają się i znikają, niekiedy uchodząc w głębiny, a niekiedy można je wyodrębnić (śmierć, bardo i kolejne odrodzenie), ale przez cały czas pozostają częścią wody oceanu.
Zobacz też
- ↑ Tattwa bodha II.4. W: Śankaraczarja: Śankaraczarja. Klejnot mądrości Wschodu. Józef Świtkowski (tł.), Leonard Górnicki (red.). Wyd. 1. Wrocław: "Borgis" Pracownia, 1999, s. 130. ISBN 83-87129-70-4.
- ↑ Koncepcja nieświadomości w klasycznej jodze indyjskiej, Marzenna Jakubczak, Kwartalnik filozoficzny, t.21, z. 2 (1993), s. 54
- ↑ Meditation on the Guru. W: Swami Muktananda Paramahansa: Play of Consciousness. Chitshakti Vilas. A spiritual autobiography. Wyd. 1. Ganeshpuri: Gurudev Siddha Peeth, 1994, s. 49. ISBN 81-85501-18-1. (ang.).