Jan Hińcza z Rogowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
m infobox
Linia 1: Linia 1:
{{Rycerz infobox
|imię = Jan Hińcza
|portret =
|opis portretu =
|herbu = [[Działosza (herb szlachecki)|Herb Działosza]]
|herb = POL COA Działosza.svg
|zawołanie =
|data urodzenia = 1405-1410
|miejsce urodzenia =
|data śmierci = 29 września 1473
|miejsce śmierci =
|ród =
|ojciec = [[Hińcza z Rogowa]]
|matka =
|małżonka =
|dzieci =
|wojny i bitwy = [[Bitwa pod Grotnikami]]
|administracja = podskarbi koronny, kasztelan sandomierski
}}
'''Jan Hińcza z Rogowa''' herbu [[Działosza (herb szlachecki)|Działosza]] (ur. pomiędzy 1405 a 1410, zm. 29 września [[1473]]) – podskarbi koronny, kasztelan sandomierski.
'''Jan Hińcza z Rogowa''' herbu [[Działosza (herb szlachecki)|Działosza]] (ur. pomiędzy 1405 a 1410, zm. 29 września [[1473]]) – podskarbi koronny, kasztelan sandomierski.



Wersja z 22:04, 13 wrz 2016

Jan Hińcza
Herb rodowy
Herb Działosza
Data urodzenia

1405-1410

Data śmierci

29 września 1473

Rodzice

Hińcza z Rogowa

Wojny i bitwy

Bitwa pod Grotnikami

Administracja

podskarbi koronny, kasztelan sandomierski

Jan Hińcza z Rogowa herbu Działosza (ur. pomiędzy 1405 a 1410, zm. 29 września 1473) – podskarbi koronny, kasztelan sandomierski.

Był najmłodszym synem Hińczy z Rogowa w 1427 przebywał na dworze króla Władysława Jagiełły gdzie zostaje oskarżony o romans z królową Sonką Holszańską[1]. W 1440 towarzyszy Władysławowi Warneńczykowi w podróży na Węgry. W latach 1447-1460 pełni funkcję podskarbiego koronnego, w latach 1443-1452 jest kasztelanem rozpierskim. W 1452 pełni funkcje starosty nieszawskiego,jako rycerz i dyplomata brał udział w wojnie trzynastoletniej wraz z Mikołajem Szarlejskim włączył się czynnie o przyłączenie Prus do Polski. Wg Jana Długosza bierze udział w rokowaniach pokojowych z Krzyżakami w 1455 i 1464 roku. W 1457 towarzyszy w orszaku królowi Kazimierzowi w czasie wizyty w Gdańsku. Od 1453 jest kasztelanem sieradzkim. W 1460 zostaje mianowany kasztelanem sandomierskim, w 1466 zostaje starostą krzepickim a w 1572 starostą golubskim[2]. Ożenił się z Dorotą Koziegłowską (zm. ok. 1489) herbu Lis. W jej imieniu w latach 1445-1473 zarządzał zamkiem w Mirowie mianując burgrabiów[3]. Dysponując ogromnym majątkiem dokonuje wielu fundacji. W 1459 rozpoczyna budowę rodzinnego mauzoleum kaplicy na Wawelu. W rodzinnym Rogowie funduje drewniany kościół, po śmierci kardynała Zbigniewa Oleśnickiego wspiera finansowo budowę kościoła Bernardynów na Stradomiu. Dla Bernardynek funduje drewniany kościół św. Agnieszki. W 1466 jako starosta krzepicki za zgodą króla wyraził zgodę na utworzenie w Krzepicach klasztoru kanoników laterańskich[4]. W Kole przy Kosciele Powyższenia Krzyża Świętego ufundował i uposażył kolegium mansjonarzy. Wspierał szpitale: św. Ducha w Krakowie, św. Jadwigi na Stradomiu w testamencie zapisał srebrne naczynia katedrze wawelskiej[5]. Wobec bezpotomnej śmierci Jana Hińczy pozostawiony przez niego majątek odziedziczyły wnuki siostry Małgorzaty synowie Jana Kobylańskiego starosty brzeskiego (zm. 1471) Jan i Jakub Kobylański (zm. 1528).

  1. Bożena Czwojdrak 'Jan Hińcza z Rogowa- rycerz królowej Zofii" [w] "Faworyci i opozycjoniści. Król a elity polityczne w Rzeczpospolitej XV-XVIII wieku" wyd. Zamek Królewski na Wawelu 2006
  2. "Hińcza z Rogowa (zm.1473) kasztelan sandomierski [w] Polski Słownik Biograficzny t.9 wyd.1961 str.521
  3. "Urzędnicy łęczyccy, sieradzccy i wieluńscy XIII-XV w" spisy oprac.Janusz Bieniak, Alicja Szymczakowa. Wyd. Wrocław 1985 str.154
  4. http://www.swietyjakubkrzepice.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=27&Itemid=2
  5. Janina Kalinowska "Jan Hińcza z Rogowa i jego działalność fundacyjna na dworze pierwszych Jagiellonów" [w] Analecta Cracoviensia t. 19 (1987) str. 319-341