France II: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: poprawki
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 59: Linia 59:
</gallery>
</gallery>


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}



Wersja z 07:23, 19 sty 2018

France II
Ilustracja
France II w Bordeaux
Bandera

 Francja

Znak wywoławczy

J H G T

Port macierzysty

Rouen

Armator

Société Anonyme des Navires Mixtes, Rouen (1911-1915)
Leroux-Henzey (1915-1916)
Compagnie Française de Marine & de Commerce (1916-1922)

Dane podstawowe
Materiał

stal

Historia
Stocznia

Chantiers et Ateliers de la Gironde, Bordeaux

Data budowy

1911

Data wodowania

9 listopada 1911

Data zatonięcia

12 lipca 1922

Dane techniczne
Wyporność

7800 t

Liczebność załogi

45 (1911-1919),
50 (1919-1922)

Długość całkowita (L)

146 m

Długość linii wodnej

118,5 m

Szerokość (B)

16,2 m

Zanurzenie (D)

7,53 m

Pojemność

5633 RT

Masa całkowita

10710

Ożaglowanie
Typ ożaglowania

bark

Liczba żagli

38

Powierzchnia ożaglowania

6350 m²

Wysokość masztów

64

Liczba masztów

5

Napęd mechaniczny
Silnik

2 silniki Schneider

Moc silnika

900 KM

Prędkość maks.

17 w.

SV France II (pol. Francja II) - pięciomasztowy bark, jeden z windjammerów, był jednym z największych żaglowców jakie kiedykolwiek zbudowano.

Historia i rejsy

Został zbudowany w 1911 r. we Francji w Stoczni Chantiers et Ateliers de la Gironde w Bordeaux. Posiadał windy parowe do obsługi żagli i lin. Kolos ten transportował rudy niklu z Nowej Kaledonii do Europy. W 1922 r. osiadł na rafie Ouano (Nowa Kaledonia) na Pacyfiku. W 1944 r. został zbombardowany przez lotnictwo amerykańskie i całkowicie jego wrak znikł pod wodą na pozycji nawigacyjnej 21°48′30″S 165°28′48″E/-21,808333 165,480000.

Obecnie istnieją plany budowy repliki France II w oparciu o oryginalne plany[1]

Przypisy

Zobacz też

Bibliografia

  • Encyklopedia Żeglarstwa. Jacek Czajewski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 82. ISBN 83-01-11914-4. (pol.).

Linki zewnętrzne