Joannicjusz (Kobziew): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne techniczne |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
||
Linia 75: | Linia 75: | ||
Z powodu choroby, uniemożliwiającej mu faktyczne kierowanie eparchią<ref>[http://risu.org.ua/ru/index/exclusive/journalistic_investigations/50859/ Что на самом деле происходит с восточными епархиями Украинской Православной Церкви (Московского Патриархата)?]</ref> odszedł w stan spoczynku na mocy decyzji Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w dniu 21 lipca 2012<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/2355749.html В Киеве состоялось очередное заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви]</ref>. Jako jego stałe miejsce pobytu wyznaczony został [[Ługańsk]]; metropolita został mianowany proboszczem parafii przy soborze św. Mikołaja i Przemienienia Pańskiego w tymże mieście<ref>[http://orthodox.org.ua/article/zhurnali-zas%D1%96dannya-svyashchennogo-sinodu-ukra%D1%97nsko%D1%97-pravoslavno%D1%97-tserkvi-v%D1%96d-20-lipnya-2012 Żurnały zasidannja Swiaszczennoho Sinodu Ukrajinśkoji Prawosławnoji Cerkwy]</ref>. |
Z powodu choroby, uniemożliwiającej mu faktyczne kierowanie eparchią<ref>[http://risu.org.ua/ru/index/exclusive/journalistic_investigations/50859/ Что на самом деле происходит с восточными епархиями Украинской Православной Церкви (Московского Патриархата)?]</ref> odszedł w stan spoczynku na mocy decyzji Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w dniu 21 lipca 2012<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/2355749.html В Киеве состоялось очередное заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви]</ref>. Jako jego stałe miejsce pobytu wyznaczony został [[Ługańsk]]; metropolita został mianowany proboszczem parafii przy soborze św. Mikołaja i Przemienienia Pańskiego w tymże mieście<ref>[http://orthodox.org.ua/article/zhurnali-zas%D1%96dannya-svyashchennogo-sinodu-ukra%D1%97nsko%D1%97-pravoslavno%D1%97-tserkvi-v%D1%96d-20-lipnya-2012 Żurnały zasidannja Swiaszczennoho Sinodu Ukrajinśkoji Prawosławnoji Cerkwy]</ref>. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 08:04, 21 sty 2018
Iwan Kobziew | |
metropolita ługański i alczewski | |
Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1938 |
---|---|
Data śmierci | |
metropolita ługański i alczewski | |
Okres sprawowania |
2007–2012 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
16 listopada 1964 |
Diakonat |
24 listopada 1964 |
Prezbiterat |
7 kwietnia 1969 |
Chirotonia biskupia |
13 grudnia 1988 |
Data konsekracji |
13 grudnia 1988 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||
|
Joannicjusz, imię świeckie Iwan Kobziew (ur. 7 lutego 1938 w Nowoseliwcach) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Jest z pochodzenia Rosjaninem. Ukończył siedem klas szkoły podstawowej, po czym został robotnikiem budowlanym. W latach 1958–1960 uczył się w seminarium duchownym w Kijowie, zaś po jego zamknięciu przez władze radzieckie – przez dalsze dwa lata w analogicznej placówce w Odessie. W 1966 ukończył Moskiewską Akademię Duchowną z tytułem kandydata teologii, uzyskanym za pracę poświęconą św. Ignacemu (Brianczaninowowi). Jeszcze jako student, 16 listopada 1964, złożył wieczyste śluby zakonne w Ławrze Troicko-Siergijewskiej, przyjmując imię Joannicjusz, zaś 24 listopada został hierodiakonem. 7 kwietnia 1969 wyświęcony na hieromnicha, zaś w 1971 podniesiony do godności igumena. W tym samym roku został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego w Odessie. Od 1983 archimandryta. W 1986 został proboszczem parafii przy soborze Opieki Matki Bożej w Izmaile oraz dziekanem dekanatu izmailskiego.
13 grudnia 1988 miała miejsce jego chirotonia na biskupa słowiańskiego, wikariusza eparchii odeskiej i chersońskiej. 19 lutego 1990 przeniesiony na katedrę doniecką i ługańską, zaś po jej reorganizacji w roku następnym – ługańską i starobielską. W 1993 podniesiony do godności arcybiskupiej, zaś w 2001 został metropolitą.
Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w Żytomierzu, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę Filareta (Denysenkę) oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu[1]. W czasie pomarańczowej rewolucji razem z grupą innych prorosyjsko nastawionych hierarchów Kościoła (metropolici odeski Agatangel (Sawwin) i doniecki Hilarion (Szukało)) popierał Wiktora Janukowycza, określając go jako prawowitego prezydenta[2].
31 marca 2007, w związku z podziałem eparchii ługańskiej, jego tytuł uległ zmianie na metropolita ługański i alczewski.
Z powodu choroby, uniemożliwiającej mu faktyczne kierowanie eparchią[3] odszedł w stan spoczynku na mocy decyzji Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w dniu 21 lipca 2012[4]. Jako jego stałe miejsce pobytu wyznaczony został Ługańsk; metropolita został mianowany proboszczem parafii przy soborze św. Mikołaja i Przemienienia Pańskiego w tymże mieście[5].
Przypisy
- ↑ Початок церковної свободи (15-річчя Житомирського передсоборного зібрання)
- ↑ ЦЕРКВА І ВИБОРИ: УРОКИ 2004 РОКУ
- ↑ Что на самом деле происходит с восточными епархиями Украинской Православной Церкви (Московского Патриархата)?
- ↑ В Киеве состоялось очередное заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви
- ↑ Żurnały zasidannja Swiaszczennoho Sinodu Ukrajinśkoji Prawosławnoji Cerkwy