Karol d’Artois: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Andrzei111 (dyskusja | edycje) m Andrzei111 przeniósł stronę Karol d'Artois do Karol d’Artois: typografia |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz wykonuje inne drobne poprawki |
||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|ojciec = [[Robert I Mądry]] |
|ojciec = [[Robert I Mądry]] |
||
|matka = [[Cantelma Cantelmo]] |
|matka = [[Cantelma Cantelmo]] |
||
|rodzeństwo = '''przyrodnie''':<br />[[Karol Andegaweński]]<br />Ludwik<br />Helena<br />[[Maria |
|rodzeństwo = '''przyrodnie''':<br />[[Karol Andegaweński]]<br />Ludwik<br />Helena<br />[[Maria d’Aquino]] |
||
|1. związek = żona |
|1. związek = żona |
||
|1. związek z = Marianna Scotto |
|1. związek z = Marianna Scotto |
||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
|wikicytaty = |
|wikicytaty = |
||
}} |
}} |
||
'''Karol d’Artois''', it. ''Carlo Artus'' (ur. ok. [[1298]], zm. 31 sierpnia lub na początku września [[1346]]) – neapolitański szlachcic i urzędnik sądowy. Nieślubny syn [[Robert I Mądry|Roberta I Mądrego]], następcy tronu Neapolu i [[Cantelma Cantelmo|Cantelmy Cantelmo]], pokojówki żony Roberta, [[Sancha z Majorki|Sanczy z Majorki]]. |
'''Karol d’Artois''', it. ''Carlo Artus'' (ur. ok. [[1298]], zm. 31 sierpnia lub na początku września [[1346]]) – neapolitański szlachcic i urzędnik sądowy. Nieślubny syn [[Robert I Mądry|Roberta I Mądrego]], następcy tronu Neapolu i [[Cantelma Cantelmo|Cantelmy Cantelmo]], pokojówki żony Roberta, [[Sancha z Majorki|Sanczy z Majorki]]. |
||
Wersja z 00:03, 7 sty 2019
 Herb Neapolu | |
| hrabia Sant’Agata de’ Goti | |
| Okres |
od 1345 |
|---|---|
| kanclerz Królestwa Neapolu | |
| Okres |
od 1345 |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
31 sierpnia/ |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo |
przyrodnie: |
| Żona |
Marianna Scotto |
| Dzieci |
Bertrand |
Karol d’Artois, it. Carlo Artus (ur. ok. 1298, zm. 31 sierpnia lub na początku września 1346) – neapolitański szlachcic i urzędnik sądowy. Nieślubny syn Roberta I Mądrego, następcy tronu Neapolu i Cantelmy Cantelmo, pokojówki żony Roberta, Sanczy z Majorki.
Życiorys
Gdy w 1309 roku Robert I został królem Neapolu, Karol zaistniał na dworze jako królewski bastard. W 1317 roku został szambelanem swego ojca i otrzymał władzę nad Pennaluce. W następnym roku został stróżem zamku Santa Maria del Monte[1], a w 1322 roku otrzymał baronię Roccaromana. Na łożu śmierci w 1343 r. król Robert wyznaczył Karola i królową Sanczę na opiekunów wnuczek, tj. przyrodnich bratanic Karola, Joanny i Marii, córek Karola Andegaweńskiego[2].
Po śmierci króla Roberta, korona przeszła na jego wnuczkę i bratanicę Karola, królową Joannę I. 20 maja 1345 r. Joanna ustanowiła Karola kanclerza Królestwa i jej osobistym doradcą. Z tej okazji stał się również hrabią Sant’Agata de’ Goti. We wrześniu 1345 roku Karol był jednym z głównych spiskowców przeciwko Andrzejowi, mężowi jego siostrzenicy. Za ten czyn został skazany na śmierć. Uciekł z dworu wraz z najstarszym synem, Bertrandem i schronił się w swoim hrabstwie. Został pojmany przez nową teściową, Katarzynę II łacińską cesarzową i jej syna Ludwika z Tarentu, drugiego męża królowej Joanny.
Karol zmarł z powodu stresu lub trucizny w Melfi 31 sierpnia lub na początku września 1346 roku. Został pochowany w kościele św. Franciszka w Sant’Agata de’ Goti.
Życie rodzinne
Jego żoną była Marianna Scotto. Para miała czterech synów:
- Bertranda, uczestnika zabójstwa króla Andrzeja,
- Ludwika, hrabiego Sant’Agata de’ Goti,
- Carlotta,
- Rostaina.
Przypisy
Bibliografia
- Les Capétiens: 987-1328 Van Kerrebrouck, Patrick (2000). Les Capétiens: 987-1328.