Kazimierz Budzyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
infobox
m przeglądanie zmian + propozycja podmiany przypisu na {{Cytuj}}, dr. int., styl.
Linia 32: Linia 32:
}}'''Kazimierz Budzyk''' (ur. 15 stycznia [[1911]] w [[Nowy Targ|Nowym Targu]], zm. 5 marca [[1964]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – historyk i teoretyk [[literatura|literatury]], współzałożyciel Instytutu Badań Literackich, prof. [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], interesował się literaturą staropolską (głównie [[renesans]]ową).
}}'''Kazimierz Budzyk''' (ur. 15 stycznia [[1911]] w [[Nowy Targ|Nowym Targu]], zm. 5 marca [[1964]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – historyk i teoretyk [[literatura|literatury]], współzałożyciel Instytutu Badań Literackich, prof. [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], interesował się literaturą staropolską (głównie [[renesans]]ową).


W 1929 ukończył gimnazjum klasyczne w Nowym Targu i wybrał studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył w 1934. Pracował jako bibliotekarz, w 1944, jeszcze na tajnym uniwersytecie w Warszawie, uzyskał on stopień doktora za pracę księgoznawczą ''Konstytucje sejmowe XVII wieku''. Redaguje od 1945 w „Książce i Wiedzy” popularną serię „Biblioteka Pisarzy Polskich i Obcych”. Pracuje jako kierownik Katedry Historii Kultury Wszechnicy Radiowej. W 1955 z jego inicjatywy zostaje powołana do życia na Uniwersytecie Warszawskim Katedra Teorii Literatury.<ref>Maria Renata Mayenowa ''Kazimierz Budzyk (1911—1964)'' [w:] Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce
W 1929 ukończył gimnazjum klasyczne w Nowym Targu i wybrał studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył w 1934. Pracował jako bibliotekarz; w 1944, jeszcze na tajnym uniwersytecie w Warszawie, uzyskał on stopień doktora za pracę księgoznawczą ''Konstytucje sejmowe XVII wieku''. Redagował od 1945 w „Książce i Wiedzy” popularną serię „Biblioteka Pisarzy Polskich i Obcych”. Pracował jako kierownik Katedry Historii Kultury Wszechnicy Radiowej. W 1955 z jego inicjatywy została powołana do życia na Uniwersytecie Warszawskim Katedra Teorii Literatury<ref>{{Cytuj |autor = Maria Renata Mayenowa |tytuł = Kazimierz Budzyk (1911—1964) |czasopismo = Pamiętnik Literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej |data = 1964 |wolumin = 55 |numer = 3 |s = s. 319–327 |url = http://bazhum.muzhp.pl/czasopismo/8/?idno=2155 |dostęp = otwarty}}</ref>.
literatury polskiej 55/3, wyd. 1964 s. 319-327</ref>


== Twórczość ==
== Twórczość ==
* "Przełom renesansowy w literaturze polskiej".
* „Przełom renesansowy w literaturze polskiej”.
* "Z dziejów renesansu w Polsce".
* „Z dziejów renesansu w Polsce”.
* "Szkice i materiały do dziejów literatury staropolskiej".
* „Szkice i materiały do dziejów literatury staropolskiej”.
* "Studia z zakresu bibliografii i księgoznawstwa".
* „Studia z zakresu bibliografii i księgoznawstwa”.
* Antologia "Stylistyka teoretyczna w Polsce".
* Antologia „Stylistyka teoretyczna w Polsce”.
* "Bibliografia konstytucyj sejmowych XVII wieku w Polsce" Wrocław 1952.
* „Bibliografia konstytucyj sejmowych XVII wieku w Polsce” Wrocław 1952.
* Inicjator i red. naczelny (do 1963) Bibliografii literatury polskiej "Nowy Korbut".
* Inicjator i red. naczelny (do 1963) Bibliografii literatury polskiej „Nowy Korbut”.


== Odznaczenia ==
== Odznaczenia ==

Wersja z 09:04, 4 cze 2019

Kazimierz Budzyk
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1911
Nowy Targ

Data i miejsce śmierci

5 marca 1964
Warszawa

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1944

Profesura

1948

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Okres zatrudn.

1944-1964

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Kazimierz Budzyk (ur. 15 stycznia 1911 w Nowym Targu, zm. 5 marca 1964 w Warszawie) – historyk i teoretyk literatury, współzałożyciel Instytutu Badań Literackich, prof. Uniwersytetu Warszawskiego, interesował się literaturą staropolską (głównie renesansową).

W 1929 ukończył gimnazjum klasyczne w Nowym Targu i wybrał studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył w 1934. Pracował jako bibliotekarz; w 1944, jeszcze na tajnym uniwersytecie w Warszawie, uzyskał on stopień doktora za pracę księgoznawczą Konstytucje sejmowe XVII wieku. Redagował od 1945 w „Książce i Wiedzy” popularną serię „Biblioteka Pisarzy Polskich i Obcych”. Pracował jako kierownik Katedry Historii Kultury Wszechnicy Radiowej. W 1955 z jego inicjatywy została powołana do życia na Uniwersytecie Warszawskim Katedra Teorii Literatury[1].

Twórczość

  • „Przełom renesansowy w literaturze polskiej”.
  • „Z dziejów renesansu w Polsce”.
  • „Szkice i materiały do dziejów literatury staropolskiej”.
  • „Studia z zakresu bibliografii i księgoznawstwa”.
  • Antologia „Stylistyka teoretyczna w Polsce”.
  • „Bibliografia konstytucyj sejmowych XVII wieku w Polsce” Wrocław 1952.
  • Inicjator i red. naczelny (do 1963) Bibliografii literatury polskiej „Nowy Korbut”.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Maria Renata Mayenowa, Kazimierz Budzyk (1911—1964), „Pamiętnik Literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej”, 55 (3), 1964, s. 319–327.
  2. 16 lipca 1954 „za wybitne zasługi w dziedzinie nauki” M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1566
  3. M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 1007.