Reri: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AusLodz (dyskusja | edycje)
male uzupełnienie
Nawka (dyskusja | edycje)
linki zewnętrzne
Linia 18: Linia 18:
|www =
|www =
}}
}}
'''Reri''', właśc. Anna Irma Ruahrei Chevalier (ur. [[1912]] na [[Bora-Bora]], zm. [[1977]]) – aktorka [[Tahitańczycy|tahitańskiego]] pochodzenia<ref name=SK>{{Cytuj stronę | url = http://stare-kino.pl/biografie/75-reri-miss-polinezji-wsrod-gwiazd-ii-rp| tytuł = Reri – miss Polinezji wśród gwiazd II RP| autor = Mirela Tomczyk| opublikowany = stare-kino.pl| data = 2016| data dostępu = 2017-07-28}}</ref>.
'''Reri''', właśc. Anna Irma Ruahrei Chevalier (ur. [[1912]] na [[Bora-Bora]], zm. [[1977]]) – aktorka [[Tahitańczycy|tahitańskiego]] pochodzenia<ref name=SK>{{Cytuj stronę | url = https://stare-kino.pl/reri-miss-polinezji-wsrod-gwiazd-ii-rp/| tytuł = Reri – miss Polinezji wśród gwiazd II RP| autor = Mirela Tomczyk| opublikowany = stare-kino.pl| data = 2016| data dostępu = 2017-07-28}}</ref>.


Była córką Francuza, Laurence Chevaliera (mera [[Papeete]] i nauczyciela jezyka francuskiego) i Tahitanki. Debiutowała w filmie ''[[Tabu (film 1931)|Tabu]]'' (1931) w reżyserii [[Friedrich Wilhelm Murnau|Friedricha W. Murnaua]]. W 1931 roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie występowała m.in. w rewii „Ziegfeld Follies” w przedstawieniu ''Wielka Rewia 1931''. Po rocznym pobycie w USA wyjechała do [[Berlin]]a (wzięła m.in. udział europejskiej premierze ''Tabu''), a następnie występowała w [[Paryż]]u. W 1933 roku przyjechała do Polski – zaangażował ją kinoteatr Alhambra na pokaz tańców i pieśni polinezyjskich. Wystąpiła w Warszawie, Łodzi i Poznaniu, odwiedziła Kraków, Zakopane, Krynicę i Ciechocinek<ref name=SK />.
Była córką Francuza, Laurence Chevaliera (mera [[Papeete]] i nauczyciela jezyka francuskiego) i Tahitanki. Debiutowała w filmie ''[[Tabu (film 1931)|Tabu]]'' (1931) w reżyserii [[Friedrich Wilhelm Murnau|Friedricha W. Murnaua]]. W 1931 roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie występowała m.in. w rewii „Ziegfeld Follies” w przedstawieniu ''Wielka Rewia 1931''. Po rocznym pobycie w USA wyjechała do [[Berlin]]a (wzięła m.in. udział europejskiej premierze ''Tabu''), a następnie występowała w [[Paryż]]u. W 1933 roku przyjechała do Polski – zaangażował ją kinoteatr Alhambra na pokaz tańców i pieśni polinezyjskich. Wystąpiła w Warszawie, Łodzi i Poznaniu, odwiedziła Kraków, Zakopane, Krynicę i Ciechocinek<ref name=SK />.

Wersja z 15:08, 15 lip 2019

Reri
Ilustracja
Reri z Eugeniuszem Bodo w scenie filmu Czarna perła, 1934
Imię i nazwisko

Anna Irma Ruahrei Chevalier

Data i miejsce urodzenia

1912
Bora-Bora Francja

Data śmierci

1977

Reri, właśc. Anna Irma Ruahrei Chevalier (ur. 1912 na Bora-Bora, zm. 1977) – aktorka tahitańskiego pochodzenia[1].

Była córką Francuza, Laurence Chevaliera (mera Papeete i nauczyciela jezyka francuskiego) i Tahitanki. Debiutowała w filmie Tabu (1931) w reżyserii Friedricha W. Murnaua. W 1931 roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie występowała m.in. w rewii „Ziegfeld Follies” w przedstawieniu Wielka Rewia 1931. Po rocznym pobycie w USA wyjechała do Berlina (wzięła m.in. udział europejskiej premierze Tabu), a następnie występowała w Paryżu. W 1933 roku przyjechała do Polski – zaangażował ją kinoteatr Alhambra na pokaz tańców i pieśni polinezyjskich. Wystąpiła w Warszawie, Łodzi i Poznaniu, odwiedziła Kraków, Zakopane, Krynicę i Ciechocinek[1].

Prawdopodobnie w Warszawie poznał ją Eugeniusz Bodo[1] i specjalnie dla niej napisał scenariusz filmu Czarna perła, gdzie jako Moana wykonała piosenkę „Dla ciebie chcę być biała”. Mieszkała w Warszawie z Eugeniuszem Bodo, ale – mimo zapowiedzi – nie doszło do ich małżeństwa. Powodem miało być nadużywanie alkoholu przez Reri (Eugeniusz Bodo był abstynentem). Nauczyła się języka polskiego. Jej ostatnim filmem był zrealizowany w USA Huragan w reżyserii Johna Forda i Stuarta Heislera.

W 1939 roku z Reri spotkał się na Tahiti pisarz i podróżnik Arkady Fiedler, który pisał później o tym w książkach, m.in. Wiek męski – zwycięski[1] (wyd. 1976) oraz Kobiety mej młodości[2] (Poznań 1989); "(...) Reri różniła się od innych Tahitanek wyjątkową subtelnością i była w tym jak gdyby dziecięco bezradna (...)".

W latach 60. XX w. wywiad z nią przeprowadził Lucjan Wolanowski[1] (Księżyc nad Tahiti).

Filmografia

Przypisy

  1. a b c d e Mirela Tomczyk: Reri – miss Polinezji wśród gwiazd II RP. stare-kino.pl, 2016. [dostęp 2017-07-28].
  2. Strony 96-97, 109-113 (rozdz. "Reri"), 131.
  3. a b Reri w bazie IMDb (ang.)
  4. Reri w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne