Tomasz Plebański: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m podpis out, nie podpisujemy się wkład jest w zakładce historia i autorzy |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
Dorobek naukowy to siedemdziesiąt osiem publikacji własnych wydanych zagranicą i w kraju. |
Dorobek naukowy to siedemdziesiąt osiem publikacji własnych wydanych zagranicą i w kraju. |
||
Odznaczony m. in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Głównego Urzędu Miar. |
Odznaczony m. in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Głównego Urzędu Miar. |
||
--[[Wikipedysta:Tadeusz.plebanski|Tadeusz Plebański]] 23:51, 16 gru 2006 (CET) |
|||
[[Kategoria:Urodzeni w 1930|Plebański, Tomasz]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1930|Plebański, Tomasz]] |
Wersja z 09:29, 17 gru 2006
Tomasz Plebański herbu Junosza (ur. 11 września 1930 w Warszawie, zm. 20 sierpnia 1994 w Warszawie), polski fizykochemik i metrolog.
Syn Tadeusza Plebańskiego i Ireny z domu Wysockiej. W 1952 r. ukończył Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Uniwersytetu Poznańskiego jako magister chemii. Doktoryzował się w 1960 r. pod kierunkiem prof. Wojciecha Świętosławskiego. Przez krótki okres pracował w Instytucie Farmaceutycznym w Tarchominie, gdzie był współautorem polskich metod otrzymywania penicyliny i innych antybiotyków. Do 1961r. pracował w Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Warszawskiego i w Instytucie Chemii Fizycznej PAN. W 1961 r. został wybrany na członka tytularnego Komisji Danych i Wzorców Fizykochemicznych IUPAC. Od 1961 r. pracował na różnych stanowiskach w Głównym Urzędzie Miar jako organizator metrologii fizykochemicznej w Polsce.
Od 1969 r. sekretarz, z potem wiceprzewodniczący Komitetu Narodowego Danych dla Nauki i Techniki PAN. Jako krajowy przedstawiciel w Komitecie Danych dla Nauki i Techniki (CODATA) przy Międzynarodowej Radzie Unii Naukowych został wybrany wiceprzewodniczącym CODATA w latach 1978-1984. W 1972 r. otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych. Od 1965 do 1977 r. Przewodniczył Komisji Analizy Wzorców Komitetu Nauk Chemicznych PAN. Od 1973r. współpracował z Narodowym Biurem Wzorców USA (obecnie NIST). Był współtwórcą Komitetu Materiałów Odniesienia w ramach Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO. Uhonorowany dyplomem uznania Ministerstwa Handlu USA. Od stycznia 1978 r. aż do przejścia na emeryturę dyrektor Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Wzorców Materiałów WZORMAT. W ostatnich latach życia ekspert UNDP-UNIDO w Wietnamie, Nepalu, Turcji, Etiopii i Syrii.
Dorobek naukowy to siedemdziesiąt osiem publikacji własnych wydanych zagranicą i w kraju. Odznaczony m. in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Głównego Urzędu Miar.