Protesty w Iraku (2011): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
szablon |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Inne znaczenia|2=[[Protesty w Iraku (2019–2020)]]}} |
|||
{{Dopracować|aktualizacja}} |
{{Dopracować|aktualizacja}} |
||
{{Protest infobox |
{{Protest infobox |
Wersja z 22:15, 6 lip 2020
Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. |
Państwo | |
---|---|
Miejsca wystąpień | |
Początek wystąpień | |
Koniec wystąpień |
nadal trwają |
Ofiary śmiertelne |
5 |
Ranni |
90 |
Charakter wystąpień |
Protesty w Iraku – antyrządowe protesty o charakterze społeczno-politycznym w Iraku przeciwko złej sytuacji bytowej, bezrobociu, korupcji i słabemu bezpieczeństwu. Rozpoczęły się 12 lutego 2011 roku pod wpływem udanych rewolucji w Tunezji i Egipcie.
Protesty
Przed rozpoczęciem protestów, w celu ich uniknięcia premier Nuri al-Maliki oświadczył, że nie będzie kandydował na trzecią kadencję w 2014. Niemniej 12 lutego, do pierwszych wystąpień doszło w Bagdadzie i Karbali, gdzie setki demonstrantów domagali się zwiększenia bezpieczeństwa w kraju i walki z korupcją[1]. W Mosulu natomiast 13 lutego podpalił się 31-letni Abdulmunir Abdullah nie mogący znaleźć pracy[2].
16 lutego 2 tys. protestujących zajęło budynek rady prowincji w mieście Kut. Protestujący domagali się dymisji gubernatora. W mieście występowały problemy z wodą i elektrycznością. Trzy osoby zostały zabite, a 30 zostało rannych. 17 lutego dwie osoby zginęły w ataku w ataku na urząd w Sulejamnie[3].
18 lutego ok. 1000 ludzi zablokowało most w Basrze. Społeczeństwo domaga się wyższych rent i emerytur oraz poprawy warunków bytowych i zmniejszenia bezrobocia. Manifestanci domagają się też, żeby dochody z ropy naftowej trafiały do narodu, a nie do skorumpowanych urzędników. Irakijczycy deklarowali pokojowe manifestacje i chcieli ustąpienia gubernatora prowincji[4].
25 lutego zorganizowano Dzień Gniewu. Do walk pomiędzy protestującymi a siłami porządkowymi doszło w kilku większych miastach Iraku. Tysiące ludzi wyszły na ulice, by zaprotestować przeciwko korupcji i kiepskim warunkom bytowym. Łącznie w starciach zginęło 11 osób. Ofiary śmiertelne padły w mieście Hawidża (3 zabitych, 15 rannych), w Mosulu (5 zabitych, 15 rannych), w Faludży (2 zabitych, 14 rannych), w Kalar k. Sulejmani (1 zabity, 25 rannych). W Sulejman Pek 6 osób odniosło obrażenia. Tysięczne demonstracje odbyły się ponadto w rodzinnych mieście Saddama Husajna - Tikricie, Kirkuku oraz Karbali. W Basrze protestowało 4 tys. ludzi. Największa manifestacja miała miejsce w Bagdadzie na Placu Tahrir (Wyzwolenia). W stolicy zablokowany most Dżumhurija na Tygrysie, ponadto w całej stolicy wprowadzono zakaz ruchu samochodowego. Demonstranci deklarują organizowanie jedynie pokojowych manifestacji. Władze prosiły ludzi o powstrzymanie się od demonstranci ze względu zagrożenia terrorystycznego. Udział w nich odradzali również szyiccy przywódcy religijni[5][6].
4 marca, po porannych modłach w Bagdadzie doszło do wystąpień Irakijczyków. Setki ludzi zablokowało główne ulice miasta. Protesty miały miejsce także w Kirkuku, Basrze, Mosulu oraz Nadżafie[7].
Ponowne wystąpienia miały miejsce w drugiej połowie kwietnia. W dniach 18-19 kwietnia do demonstracji przeciwko Masudowi Barzaniemu doszło w Kurdyjskim Okręgu Autonomicznym. Rannych zostało 120 osób[8].
Przypisy
- ↑ Egyptian revolution sparks protest movement in democratic Iraq. washingtonpost.com, 12 lutego 2011.
- ↑ Iraq man dies of self-immolation to protest rising unemployment. Haaretz, 13 lutego 2011. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-15)].
- ↑ Two killed during protest in Iraqi Kurdistan. BBC News, 17 lutego 2011.
- ↑ Demonstrators block bridge in south Iraqi city. Jedi’ot Acharonot, 18 lutego 2011.
- ↑ "Dzień Gniewu" - 7 demonstrantów zabitych, 38 rannych. konflikty.wp.pl, 25 lutego 2011.
- ↑ 11 killed as Iraqis protest in ‘Day of Rage’. washingtontimes.com, 25 lutego 2011.
- ↑ Libya revolt. BBC News, 4 marca 2011.
- ↑ Krwawe protesty w Iraku - lud domaga się zmian. konflikty.wp.pl, 19 kwietnia 2011.