Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa w Łodzi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Dzielnice i osiedla Łodzi → Kategoria:Dzielnice i osiedla w Łodzi (przy użyciu QRC)
Oooo93 (dyskusja | edycje)
m uzupełnienie informacji o architektach
Linia 3: Linia 3:
'''Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa''' ('''ŚDM''') (wśród łodzian znana jako Manhattan) – [[osiedle mieszkaniowe]] w Łodzi, w [[Śródmieście (dzielnica Łodzi)|Śródmieściu]], modernistyczne, wzniesione w latach 1975–1982; zespół jednych z największych w [[Polska|Polsce]] budynków mieszkalnych (megaszaf) wykonanych w konstrukcji szkieletowej „słupowo-płytowej”. Ówcześnie projektowane systemy wielkopłytowe dla budynków mieszkaniowych pozwalały na wykonanie budynków o wysokości maksymalnie 11 kondygnacji, dlatego niesłusznie uważa się, że budynki te wykonano w technologii tzw. „[[wielka płyta|wielkiej płyty]]”. Nie zastosowano tutaj wielkopłytowych ścian nośnych, a jedynie ściany osłonowe z [[żelbet]]owych płyt elewacyjnych wykończonych okładzinami [[azbest]]owo-[[cement]]owymi, które zdemontowano podczas remontu w latach 90. Ze względu na rozmiary i nowatorską, jak dla budynków mieszkalnych, konstrukcję budynki te posadowiono nie za pomocą ław fundamentowych, ale płyt fundamentowych. Na terenie osiedla znajdują się m.in. dwa najwyższe budynki mieszkalne w [[Łódź|Łodzi]] (każdy po 78 metrów wysokości).
'''Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa''' ('''ŚDM''') (wśród łodzian znana jako Manhattan) – [[osiedle mieszkaniowe]] w Łodzi, w [[Śródmieście (dzielnica Łodzi)|Śródmieściu]], modernistyczne, wzniesione w latach 1975–1982; zespół jednych z największych w [[Polska|Polsce]] budynków mieszkalnych (megaszaf) wykonanych w konstrukcji szkieletowej „słupowo-płytowej”. Ówcześnie projektowane systemy wielkopłytowe dla budynków mieszkaniowych pozwalały na wykonanie budynków o wysokości maksymalnie 11 kondygnacji, dlatego niesłusznie uważa się, że budynki te wykonano w technologii tzw. „[[wielka płyta|wielkiej płyty]]”. Nie zastosowano tutaj wielkopłytowych ścian nośnych, a jedynie ściany osłonowe z [[żelbet]]owych płyt elewacyjnych wykończonych okładzinami [[azbest]]owo-[[cement]]owymi, które zdemontowano podczas remontu w latach 90. Ze względu na rozmiary i nowatorską, jak dla budynków mieszkalnych, konstrukcję budynki te posadowiono nie za pomocą ław fundamentowych, ale płyt fundamentowych. Na terenie osiedla znajdują się m.in. dwa najwyższe budynki mieszkalne w [[Łódź|Łodzi]] (każdy po 78 metrów wysokości).


Architektami osiedla byli: [[Mieczysław Sowa]], {{link-interwiki|Krzysztof Wiśniowski|lang=en|tam=Draft:Krzysztof Wiśniowski}}, [[Ryszard Żabiński]], [[Andrzej Nędzi]]
Architektami osiedla byli: [[Mieczysław Sowa]], {{link-interwiki|Krzysztof Wiśniowski|lang=en|tam=Draft:Krzysztof Wiśniowski}}, [[Ryszard Żabiński]], [[Andrzej Nędzi]], [[Aleksander Zwierko]]<ref>{{Cytuj |autor = Błażej Ciarkowski |tytuł = Betonowe „mrowisko” w centrum miasta – łódzki „Manhattan” {{!}} miasto Ł |data dostępu = 2021-03-27 |url = http://miastol.pl/betonowe-mrowisko-w-centrum-miasta-lodzki-manhattan/ |język = pl-PL}}</ref>.


W 2000 i w 2001 roku ocieplono i odmalowano bloki przy al. Piłsudskiego 7, ul. Sienkiewicza 101/109 oraz ul. Wigury 15.
W 2000 i w 2001 roku ocieplono i odmalowano bloki przy al. Piłsudskiego 7, ul. Sienkiewicza 101/109 oraz ul. Wigury 15.

Wersja z 16:13, 27 mar 2021

Widok na ŚDM od strony północnej (2006)
Widok na ŚDM od strony południowej

Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa (ŚDM) (wśród łodzian znana jako Manhattan) – osiedle mieszkaniowe w Łodzi, w Śródmieściu, modernistyczne, wzniesione w latach 1975–1982; zespół jednych z największych w Polsce budynków mieszkalnych (megaszaf) wykonanych w konstrukcji szkieletowej „słupowo-płytowej”. Ówcześnie projektowane systemy wielkopłytowe dla budynków mieszkaniowych pozwalały na wykonanie budynków o wysokości maksymalnie 11 kondygnacji, dlatego niesłusznie uważa się, że budynki te wykonano w technologii tzw. „wielkiej płyty”. Nie zastosowano tutaj wielkopłytowych ścian nośnych, a jedynie ściany osłonowe z żelbetowych płyt elewacyjnych wykończonych okładzinami azbestowo-cementowymi, które zdemontowano podczas remontu w latach 90. Ze względu na rozmiary i nowatorską, jak dla budynków mieszkalnych, konstrukcję budynki te posadowiono nie za pomocą ław fundamentowych, ale płyt fundamentowych. Na terenie osiedla znajdują się m.in. dwa najwyższe budynki mieszkalne w Łodzi (każdy po 78 metrów wysokości).

Architektami osiedla byli: Mieczysław Sowa, Krzysztof Wiśniowski[[:d:{{{Q}}}#sitelinks-wikipedia|(inne języki)]], Ryszard Żabiński, Andrzej Nędzi, Aleksander Zwierko[1].

W 2000 i w 2001 roku ocieplono i odmalowano bloki przy al. Piłsudskiego 7, ul. Sienkiewicza 101/109 oraz ul. Wigury 15.

Na wielki zespół mieszkaniowy ŚDM składają się budynki:

  • al. Piłsudskiego 7 (23 kondygnacje użytkowe + 2 techniczne) 78 m
    - składa się z 4 segmentów, liczących odpowiednio: 21-, 19-, 17- i 15-pięter oraz dwupoziomowego holu.
    - na 7. piętrze znajduje się piętro obsługowe.
  • ul. Piotrkowska 182 (24 kondygnacje użytkowe + 2 techniczne) 78 m
    - składa się z 7 segmentów, liczących odpowiednio: 23-, 23-, 21-, 19-, 17-, 17- i 17-pięter oraz holu.
    - na 7. piętrze znajduje się piętro obsługowe.
    - pod budynkiem znajduje się parking.
  • ul. Sienkiewicza 101/109 (18 kondygnacji użytkowych + 2 techniczne) 60 m
    - składa się z 4 segmentów, liczących odpowiednio: 17-, 15-, 13- i 13-pięter oraz holu.
    - na 7. piętrze znajduje się piętro obsługowe.
  • ul. Piotrkowska 204/210 (18 kondygnacji użytkowych + 2 techniczne) 58 m
    - składa się z 6 segmentów, liczących odpowiednio: 18-, 18-, 16-, 14-, 12- i 12-kondygnacji.
  • ul. Wigury 15 (14 kondygnacji użytkowych + 2 techniczne) 46 m
    - składa się z 3 segmentów, każdy po 14-kondygnacji.
  • ul. Piotrkowska 235/241 (14 kondygnacji użytkowych + 2 techniczne) 46m
    - składa się z 3 segmentów, każdy po 14-kondygnacji.
  • ul. Piotrkowska 247 (14 kondygnacji użytkowych + 2 techniczne) 46 m
    - składa się z 2 segmentów, oba po 14-kondygnacji.
  • ul. Piotrkowska 257a (14 kondygnacji użytkowych + 2 techniczne) 46 m
    - składa się z 2 segmentów, oba po 14-kondygnacji.

Osiedle posiada własny parking kubaturowy dziewięciopoziomowy (trzy poziomy podziemne, jeden naziemny i pięć nadziemnych) na 475 aut.

  1. Błażej Ciarkowski, Betonowe „mrowisko” w centrum miasta – łódzki „Manhattan” | miasto Ł [online] [dostęp 2021-03-27] (pol.).