Frak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
jęz. |
→Historia: przypis EPWN |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Około roku [[1740]] frak stanowił ubiór dzienny, był rozwinięciem ubioru żołnierskiego i angielskiej mieszczańskiej [[Peleryna|peleryny]] [[sukno|sukiennej]]. Od połowy wieku [[XIX wiek|XIX]] szyje się go niemal wyłącznie z czarnego sukna, od tego czasu frak stał się wyłącznie strojem wieczorowym. Jedynym wyjątkiem kiedy można założyć frak w ciągu dnia jest użycie go jako stroju dworskiego podczas audiencji u króla, królowej, papieża lub na gali orderowej<ref>E. Pietkiewicz, ''Protokół dyplomatyczny'', MSZ, Warszawa 1998, s. 260</ref>. |
Około roku [[1740]] frak stanowił ubiór dzienny, był rozwinięciem ubioru żołnierskiego i angielskiej mieszczańskiej [[Peleryna|peleryny]] [[sukno|sukiennej]]. Od połowy wieku [[XIX wiek|XIX]] szyje się go niemal wyłącznie z czarnego sukna, od tego czasu frak stał się wyłącznie strojem wieczorowym<ref>{{Encyklopedia PWN | id = 3902408 | tytuł = frak | data dostępu = 2021-09-29 }}</ref>. Jedynym wyjątkiem kiedy można założyć frak w ciągu dnia jest użycie go jako stroju dworskiego podczas audiencji u króla, królowej, papieża lub na gali orderowej<ref>E. Pietkiewicz, ''Protokół dyplomatyczny'', MSZ, Warszawa 1998, s. 260</ref>. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 18:01, 29 wrz 2021
.jpg)
Frak, także white tie[1] – najelegantszy męski strój wieczorowy, używany tylko przy szczególnie uroczystych okazjach, jak np. ślub[2] lub uroczysty bal. Nie należy mylić go z żakietem (jaskółką). Zwyczajowo fraki noszą dyrygenci, zawodowi tancerze podczas turniejów tańca towarzyskiego oraz kelnerzy w eleganckich restauracjach (dla odróżnienia od gości używają czarnych muszek).
Budowa
Składa się z charakterystycznej marynarki o długich połach, porównywanych z ogonem jaskółki. Pomimo że ma z przodu równoległe rzędy guzików, frak nie jest z przodu zapinany. Wyłogi fraka są ozdobione błyszczącą satyną. Do fraka nosi się spodnie bez mankietów, z dwoma lampasami ozdabiającymi szew boczny. Dodatkowo posiadają też szelki[1]. Ważnym elementem stroju jest biała kamizelka z pikowej bawełny i biała usztywniona z przodu koszula z zagiętymi rożkami kołnierzyka. Całość uzupełniać powinna biała muszka, również z pikowej bawełny, czarne lakierki i długie, czarne skarpetki. Do fraka nosi się zegarek na łańcuszku. W brustaszy biała poszetka[3].
Historia
Około roku 1740 frak stanowił ubiór dzienny, był rozwinięciem ubioru żołnierskiego i angielskiej mieszczańskiej peleryny sukiennej. Od połowy wieku XIX szyje się go niemal wyłącznie z czarnego sukna, od tego czasu frak stał się wyłącznie strojem wieczorowym[4]. Jedynym wyjątkiem kiedy można założyć frak w ciągu dnia jest użycie go jako stroju dworskiego podczas audiencji u króla, królowej, papieża lub na gali orderowej[5].
Przypisy
- ↑ a b Michał Kędziora, Rzeczowo o modzie męskiej, Kraków: SQN, 2017, s. 74, ISBN 978-83-8129-051-7.
- ↑ Black tie guide. [dostęp 27 stycznia 2010].
- ↑ zob. J. Turbasa, ABC męskiej elegancji, Kraków 2001, s. 75
- ↑ frak, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-29].
- ↑ E. Pietkiewicz, Protokół dyplomatyczny, MSZ, Warszawa 1998, s. 260
