Liczba gospodarstw indywidualnych w Polsce: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Piastu przeniósł stronę Wikipedysta:Bogdan Wawrzyniak59/brudnopis na Liczba gospodarstw indywidualnych w Polsce, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem: po brudnopisaniu |
m +kat |
||
Linia 44: | Linia 44: | ||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
[[Kategoria:Rolnictwo w Polsce]] |
Wersja z 18:18, 9 paź 2021
Liczba gospodarstw indywidualnych w Polsce – kategoria ilościowa, która informuje o stanie jednostek produkcyjnych rolnictwa w ramach powszechnego spisu rolnego.
Cele powszechnego spisu rolnego
W 2002 r. cele powszechnego spisu rolnego określano następująco[1]:
- zapewnienie podstawowej bazy informacyjnej o gospodarstwach rolnych i związanych z nimi gospodarstwach domowych, koniecznej dla realizacji krajowej, regionalnej i lokalnej polityki rolnej i społecznej na wsi;
- dostarczenie informacji niezbędnych dla finalizowania procesów stowarzyszeniowych z Unią Europejską, jak i zapewnienia podstaw informacyjnych w pierwszych latach członkostwa zgodnie z wymogami UE oraz wykonanie zobowiązań Polski w zakresie dostarczenia informacji dla potrzeb organizacji międzynarodowych (FAO, OECD, Eurostat);
- zbudowanie i aktualizacja statystycznych operatów losowania prób do różnotematycznych badań reprezentacyjnych.
W 2010 r. cele powszechnego spisu rolnego przedstawiały się następująco[2]:
- dostarczenia informacji z dziedziny rolnictwa w zakresie i terminach określonych przez Komisję Europejską;
- zapewnienia bazy informacyjnej o gospodarstwach rolnych i związanych z nimi gospodarstwach domowych, koniecznej dla realizacji krajowej, regionalnej i lokalnej polityki rolnej i społecznej na wsi;
- analizy zmian, jakie zaszły w rolnictwie na przestrzeni kolejnych 10 lat;
- wykonania zobowiązań Polski w zakresie dostarczenia informacji dla potrzeb innych niż Eurostat organizacji międzynarodowych (FAO, OECD);
- aktualizacji pospisowej statystycznego rejestru gospodarstw rolnych i leśnych, a tym samym przygotowanie operatów do różnotematycznych badań reprezentacyjnych z zakresu rolnictwa.
Liczba gospodarstw indywidualnych w latach 1950–2002
W 1971 r. do gospodarstw indywidualnych zaliczano[3]:
- gospodarstwa prowadzone przez rolników indywidualnych na gruntach własnych lub dzierżawionych;
- pracownicze ogrody działkowe;
- inne grunty użytkowane rolniczo;
- nie posiadające użytków rolnych gospodarstwa właścicieli zwierząt gospodarskich.
W 2002 r. za gospodarstwo indywidualne uważano gospodarstwo rolne o powierzchni użytków rolnych od 0,1 ha, będące własnością lub znajdujące się w użytkowaniu osoby fizycznej lub grupy osób[4].
Według danych powszechnych spisów rolnych przeprowadzanych co dziesięć lat, liczba gospodarstw indywidualnych przedstawiała się następująco[5]:
- 1950 r. – 3168,5 tys., w tym 2762,0 tys. powyżej 1 ha;
- 1960 r. – 3591,9 tys., w tym 2937,3 tys. powyżej 1 ha;
- 1970 r. – 3399,0 tys., w tym 2736,8 tys. powyżej 1 ha;
- 1980 r. – 2897,0 tys., w tym 2463,0 tys. powyżej 1 ha;
- 1990 r. – 2564,9 tys., w tym 2137,9 tys. powyżej 1 ha;
- 2002 r. – 1951,7 tys., w tym 1881,0 tys. powyżej 1 ha.
Przeprowadzenie spisu rolnego w 2002 r. dokonano z dwuletnim opóźnieniem, co wiązało się z procesem akcesyjnym Polski do Unii Europejskiej i potrzebą poznania kondycji społeczno-gospodarczej gospodarstw rolnych.
Liczba gospodarstw indywidualnych latach 2010-2020
W Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z 2018 r. za „gospodarstwo rolne” uznaje się oddzielną jednostkę, zarówno pod względem technicznym, jak i ekonomicznym, która posiada własne kierownictwo i która prowadzi działalność gospodarczą w rolnictwie zakresie utrzymywania gruntów w dobrej kulturze rolnej zgodnej z wymogami ochrony środowiska na obszarze gospodarczym Unii[6].
Według Głównego Urzędu Statystycznego za indywidualne gospodarstwo rolne uznaje się gospodarstwo o powierzchni 1 ha i więcej użytków rolnych oraz gospodarstwa o powierzchni poniżej 1 ha prowadzące działy specjalne produkcji rolnej o znaczącej skali[7].
Według danych powszechnych spisów rolnych w 2010 i 2020 r. liczba indywidualnych gospodarstw rolnych przedstawiała się następująco[8][9]:
- 2010 r. – 1509,1 tys., w tym 1484,2 tys. powyżej 1 ha;
- 2020 r. – 1317,0 tys., w tym 1291 tys. powyżej 1 ha.
Przypisy
- ↑ Systematyka i charakterystyka gospodarstw rolnych w 2002 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2003 [dostęp 2021-10-09] (pol.).
- ↑ Informacja o Narodowym Spisie Powszechnym Ludności i Mieszkań w 2011 r., Powszechny Spis Rolny 2010, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011 [dostęp 2021-10-09] (pol.).
- ↑ Rocznik Statystyczny Rolnictwa 1971, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1971, ISSN 0867-0080 .
- ↑ Przemiany agrarne, Powszechny Spis Rolny, Olsztyn: Główny Urząd Statystyczny, Urząd Statystyczny w Olsztynie, 2003 [dostęp 2021-10-09] (pol.).
- ↑ Bogdan Wawrzyniak, Przemiany struktury agrarnej w rolnictwie polskim, Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 2004, ISBN 83-88115-81-2 .
- ↑ CELEX: 32018R1091: Rozporządzenie Parlamentu europejskiego i Rady (UE) 2018/1091 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zintegrowanych statystyk dotyczących gospodarstw rolnych oraz uchylenia rozporządzeń (WE) nr 1166/2008 i (UE) nr 1337/2011
- ↑ Pojęcia stosowane w statystyce, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2021 [dostęp 2021-10-09] (pol.).
- ↑ Rocznik Statystyczny Rolnictwa 2010, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 10 stycznia 2011, ISSN 2080-8798 [dostęp 2021-10-09] (pol.).
- ↑ Powszechny Spis Rolny 2020, Raport z wyników, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2021-10-09] (pol.).