Jan III (książę Meklemburgii, XIII w.): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
m drobne redakcyjne
Linia 38: Linia 38:
'''Jan III''' (ur. 1266/1272, zm. 29 maja 1289) – [[władcy Meklemburgii|książę Meklemburgii]] jako jeden z koregentów w latach 1287–1289.
'''Jan III''' (ur. 1266/1272, zm. 29 maja 1289) – [[władcy Meklemburgii|książę Meklemburgii]] jako jeden z koregentów w latach 1287–1289.


Jan III był trzecim dzieckiem, a drugim synem [[Henryk I Pielgrzym|Henryka I Pielgrzyma]], od 1264 księcia Meklemburgii, oraz [[Anastazja Barnimówna|Anastazji Barnimówny]], córki księcia szczecińskiego [[Barnim I|Barnima I Dobrego]]. Jego rodzeństwem byli [[Henryk II Lew]] i [[Ludgarda meklemburska]]. Urodził się po 1266, a na pewno nie później niż w 1272, bowiem w 1271 jego ojciec wyruszył w długą pielgrzymkę do [[Jerozolima|Jerozolimy]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Fromm | imię = Ludwig | tytuł = Allgemeine Deutsche Biographie | wydawca = Duncker & Humblot | miejsce = Lipsk | data = 1880 | strony = 541 | tom = 11 | url = https://de.wikisource.org/wiki/ADB:Heinrich_I._(F%C3%BCrst_von_Mecklenburg)}}</ref>. Podczas podróży trafił on jednak do niewoli Saracenów w [[Kair]]ze (początkowo uznawany był za zmarłego). Regencję przejęli jego bracia [[Jan II (książę Meklemburgii, XIII w.)|Jan II]] i [[Mikołaj III (książę Meklemburgii)|Mikołaj III]] oraz kuzyni, rywalizujący ze sobą<ref>{{cytuj książkę| tytuł = Allgemeine Deutsche Biographie| url = http://de.wikisource.org/wiki/ADB:Heinrich_I._%28F%C3%BCrst_von_Mecklenburg%29| wydawca = Verlag von Dunckler & Humblot| miejsce = Leipzig| rok = 1880| strony = 541| rozdział = Heinrich I. der Pilger, Fürst von Mecklenburg| nazwisko r = Fromm| imię r = Ludwig| tom = 11| data dostępu = 2017-04-08}}</ref>. W 1287 żyjący jeszcze Mikołaj III oraz jego starszy brat Henryk II Lew także i Jana III dopuścili do formalnych współrządów{{fakt|data=2017-04}}.
Jan III był trzecim dzieckiem, a drugim synem [[Henryk I Pielgrzym|Henryka I Pielgrzyma]], od 1264 księcia Meklemburgii, oraz [[Anastazja Barnimówna|Anastazji Barnimówny]], córki księcia szczecińskiego [[Barnim I|Barnima I Dobrego]]. Jego rodzeństwem byli [[Henryk II Lew]] i [[Ludgarda meklemburska]]. Urodził się po 1266, a na pewno nie później niż w 1272, bowiem w 1271 jego ojciec wyruszył w długą pielgrzymkę do [[Jerozolima|Jerozolimy]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Fromm | imię = Ludwig | tytuł = Allgemeine Deutsche Biographie | wydawca = Duncker & Humblot | miejsce = Lipsk | data = 1880 | strony = 541 | tom = 11 | url = https://de.wikisource.org/wiki/ADB:Heinrich_I._(F%C3%BCrst_von_Mecklenburg)}}</ref>. Podczas podróży Henryk trafił do niewoli Saracenów w [[Kair]]ze (początkowo uznawany był za zmarłego). Regencję w księstwie przejęli jego bracia [[Jan II (książę Meklemburgii, XIII w.)|Jan II]] i [[Mikołaj III (książę Meklemburgii)|Mikołaj III]] oraz kuzyni, rywalizujący ze sobą<ref>{{cytuj książkę| tytuł = Allgemeine Deutsche Biographie| url = http://de.wikisource.org/wiki/ADB:Heinrich_I._%28F%C3%BCrst_von_Mecklenburg%29| wydawca = Verlag von Dunckler & Humblot| miejsce = Leipzig| rok = 1880| strony = 541| rozdział = Heinrich I. der Pilger, Fürst von Mecklenburg| nazwisko r = Fromm| imię r = Ludwig| tom = 11| data dostępu = 2017-04-08}}</ref>. W 1287 żyjący jeszcze Mikołaj III oraz jego starszy brat Henryk II Lew dopuścili do formalnych współrządów Jana III{{fakt|data=2017-04}}.


3 listopada 1288 poślubił Helenę, córkę [[księstwo rugijskie|księcia rugijskiego]] [[Wisław II|Wisława II]] i Agnieszki, córki [[Otto I Dziecię|Ottona I Dziecięcia]]. Zmarł on już w 1289 roku, utonąwszy w pobliżu wyspy Poel. Pochowano go we franciszkańskim monasterze w [[Wismar]]. Już zapewne po jego śmierci urodziła się jego jedyna córka Ludgarda (ur. 1289/1290, zm. 1352), która w 1302 poślubiła Gerharda II z Hoya. Po śmierci męża Helena w 1299 wyszła ponownie za mąż za Bernarda II, księcia [[Anhalt-Bernburg]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://fmg.ac/Projects/MedLands/MECKLENBURG.htm#JohannIIIdied1289 | tytuł = fmg.ac > Projects > Medieval Lands > Mecklemburg | nazwisko = Cawley | imię = Charles | opublikowany = fmg.ac | data dostępu = 2017-04-07}}</ref>.
3 listopada 1288 Jan poślubił Helenę, córkę [[księstwo rugijskie|księcia rugijskiego]] [[Wisław II|Wisława II]] i Agnieszki, córki [[Otto I Dziecię|Ottona I Dziecięcia]]. Zmarł już w 1289 roku, utonąwszy w pobliżu wyspy Poel. Pochowano go we franciszkańskim klasztorze w [[Wismar]]. Już zapewne po jego śmierci urodziła się jego jedyna córka Ludgarda (ur. 1289/1290, zm. 1352), która w 1302 poślubiła Gerharda II z Hoya. Po śmierci męża Helena w 1299 wyszła ponownie za mąż za Bernarda II, księcia [[Anhalt-Bernburg]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://fmg.ac/Projects/MedLands/MECKLENBURG.htm#JohannIIIdied1289 | tytuł = fmg.ac > Projects > Medieval Lands > Mecklemburg | nazwisko = Cawley | imię = Charles | opublikowany = fmg.ac | data dostępu = 2017-04-07}}</ref>.


Imię [[Jan III (książę Meklemburgii)|Jan III]] nosił też samodzielny władca Meklemburgii, panujący w latach 1416–1438.
Imię [[Jan III (książę Meklemburgii)|Jan III]] nosił też samodzielny władca Meklemburgii, panujący w latach 1416–1438.

Wersja z 08:50, 19 paź 2021

Jan III
ilustracja herbu
książę Meklemburgii
do 1265 z bratem Albrechtem I
Okres

od 1287
do 29 maja 1289

Poprzednik

Henryk I Pielgrzym

Następca

Henryk II Lew (jako samodzielny władca)

Dane biograficzne
Dynastia

meklemburska

Data urodzenia

po 1266

Data i miejsce śmierci

29 maja 1289
okolice wyspy Poel

Ojciec

Henryk I Pielgrzym

Matka

Anastazja Barnimówna

Żona

Helena z Rügen

Dzieci

Ludgarda

Jan III (ur. 1266/1272, zm. 29 maja 1289) – książę Meklemburgii jako jeden z koregentów w latach 1287–1289.

Jan III był trzecim dzieckiem, a drugim synem Henryka I Pielgrzyma, od 1264 księcia Meklemburgii, oraz Anastazji Barnimówny, córki księcia szczecińskiego Barnima I Dobrego. Jego rodzeństwem byli Henryk II Lew i Ludgarda meklemburska. Urodził się po 1266, a na pewno nie później niż w 1272, bowiem w 1271 jego ojciec wyruszył w długą pielgrzymkę do Jerozolimy[1]. Podczas podróży Henryk trafił do niewoli Saracenów w Kairze (początkowo uznawany był za zmarłego). Regencję w księstwie przejęli jego bracia Jan II i Mikołaj III oraz kuzyni, rywalizujący ze sobą[2]. W 1287 żyjący jeszcze Mikołaj III oraz jego starszy brat Henryk II Lew dopuścili do formalnych współrządów Jana III[potrzebny przypis].

3 listopada 1288 Jan poślubił Helenę, córkę księcia rugijskiego Wisława II i Agnieszki, córki Ottona I Dziecięcia. Zmarł już w 1289 roku, utonąwszy w pobliżu wyspy Poel. Pochowano go we franciszkańskim klasztorze w Wismar. Już zapewne po jego śmierci urodziła się jego jedyna córka Ludgarda (ur. 1289/1290, zm. 1352), która w 1302 poślubiła Gerharda II z Hoya. Po śmierci męża Helena w 1299 wyszła ponownie za mąż za Bernarda II, księcia Anhalt-Bernburg[3].

Imię Jan III nosił też samodzielny władca Meklemburgii, panujący w latach 1416–1438.

Przypisy

  1. Ludwig Fromm: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 11. Lipsk: Duncker & Humblot, 1880, s. 541.
  2. Ludwig Fromm: Heinrich I. der Pilger, Fürst von Mecklenburg. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 11. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1880, s. 541. [dostęp 2017-04-08].
  3. Charles Cawley: fmg.ac > Projects > Medieval Lands > Mecklemburg. fmg.ac. [dostęp 2017-04-07].