Spheniscus
| Spheniscus[1] | |
| Brisson, 1760[2] | |
_-Isabela2.jpg) Przedstawiciel rodzaju – pingwin równikowy (S. mendiculus) |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Infragromada | ptaki neognatyczne |
| Rząd | pingwiny |
| Rodzina | pingwiny |
| Rodzaj | Spheniscus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Diomedea demersa Linnaeus |
|
| Synonimy | |
| Gatunki | |
|
|
Spheniscus – rodzaj ptaków z rodziny pingwinów (Spheniscidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce i Ameryce Południowej[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 48–76 cm; masa ciała 2–7,8 kg[6]. Wszystkie gatunki mają podobne zabarwienie – czarny grzbiet i dziób oraz biały brzuch. Żyją w klimacie bardziej umiarkowanym od większości ich kuzynów.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Spheniscus: zdrobnienie gr. σφην sphēn, σφηνος sphēnos – klin[7].
- Catarractes: gr. καταρακτης kataraktēs lub καταρρακτης katarrhaktēs – nieznany drapieżny ptak morski (ale na pewno nie pingwin!)[8].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:
- Spheniscus demersus – pingwin przylądkowy
- Spheniscus magellanicus – pingwin magellański
- Spheniscus humboldti – pingwin peruwiański
- Spheniscus mendiculus – pingwin równikowy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Spheniscus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Brisson 1760 ↓, s. 96.
- ↑ Brisson 1760 ↓, s. 102.
- ↑ G. Cuvier: Le règne animal distribué d'après son organisation, pour servir de base a l'histoire naturelle des animaux et d'introduction a l'anatomie comparée. T. 1. A. Paris: Chez Détervill, 1817, s. 513. (niem.)
- ↑ F. Gill, D. Donsker (red.): Loons, penguins, petrels (ang.). IOC World Bird List: Version 6.3. [dostęp 2016-10-22].
- ↑ I. Martínez: Family Spheniscidae (Penguins). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 159–160. ISBN 84-87334-10-5. (ang.)
- ↑ Jobling 2016 ↓, s. Spheniscus.
- ↑ Jobling 2016 ↓, s. Catarractes.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Spheniscidae Bonaparte, 1831 - pingwiny - Penguins (wersja: 2015-10-31). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2016-10-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-10-21]. (ang.)
- M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 6. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 1–543. (fr. • łac.)
