Nerw mięśniowo-skórny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nerw mięśniowo-skórny (łac. nervus musculocutaneus, n. perforans) – nerw zaliczany do nerwów długich splotu ramiennego (plexus brachialis). Jest to nerw mieszany (zawiera zarówno włókna czuciowe, jak i ruchowe). W swym przebiegu przebija on mięsień kruczo-ramienny i zaopatruje przednie mięśnie ramienia, aferentnie zaś część skóry przedramienia.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Nerw ten bierze początek z pęczka bocznego splotu ramiennego (fasciculus lateralis plexus brachialis). Jego włókna pochodzą z segmentów od C5 do C7. Oddziela się w jamie pachowej, gdzie wchodzi w skład powrózka naczyniowo-nerwowego. Przyśrodkowo od niego znajduje się nerw pośrodkowy (n. medianus), z tyłu zaś nerwy pachowy (n. axillaris) i promieniowy (n. radialis). Nerw mięśniowo-skórny kieruje się bocznie i w dół. Przebija on następnie mięsień kruczoramienny (musculus coracobrachialis), czemu zawdzięcza miano nervus perforans (perforo, 1 — przedziurawić, przełamać[1]. Odgradza go od tkanki mięśniowej omięsna. Po wydostaniu się z tego mięśnia przebiega pomiędzy dwoma innymi: ramiennym i dwugłowym ramienia, dostając się do bruzdy bocznej tego drugiego. Następnie nerw przechodzi przez powięź ramienia, by stać się nerwem skórnym bocznym przedramienia (n. cutaneus antebrachii lateralis).

Gałęzie[edytuj | edytuj kod]

  1. Gałęzie mięśniowe do grupy przedniej mięśni ramienia:
    1. Gałąź do mięśnia kruczoramiennego, rozpoczynająca się jeszcze w jamie pachowej. Mimo że nerw przebija mięsień, gałąź ta dochodzi do niego inną drogą
    2. Gałęzie do m. dwugłowego ramienia w liczbie kilku wychodzące od mięśnia kruczo-ramiennego
    3. Gałąź do mięśnia ramiennego, dzieląca się przed wejściem do niego na 2-3 gałązki
  2. Gałąź stawowa do stawu łokciowego (może odchodzić od g. dla m. ramiennego)
  3. Nerw skórny boczny przedramienia będący gałęzią końcową, dzieli się on z kolei na dwie gałęzie:
    1. G. przednia
    2. G. tylna

Poza tym występują zespolenia (anastomoses) z następującymi nerwami:

Unaczynienie[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj tętnica ramienna i gałąź tętnicy wstecznej promieniowej.

Obszar unerwienia[edytuj | edytuj kod]

Ruchowo:

Czuciowo:

Uszkodzenie[edytuj | edytuj kod]

Objawy porażenia:

  • zanik unerwianych mięśni
  • upośledzenie zginania w stawie łokciowym
  • osłabienia odwracania przedramienia
  • zaburzenia czucia w części unerwianego obszaru

Do stanu takiego może dojść np. w wyniku złamania kości ramiennej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Olgierd Narkiewicz: Układ nerwowy obwodowy. W: Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Wyd. 5. T. 5: Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny.Powłoka wspólna. Narządy zmysłów. isbn=9788320036855. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 47-50.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kazimierz Feliks Kumaniecki: Slownik łacińsko-polski: Według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii. Henryk Kopia, Herman Menge. Warszawa: Państwowe Wydawn. Nauk, s. 362. ISBN 83-01-03531-5.