Społeczność Chrześcijańska w Olsztynie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Społeczność Chrześcijańska w Olsztynie
Ilustracja
Kaplica Społeczności Chrześcijańskiej w Olsztynie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Siedziba

Olsztyn

Adres

ul. Warmińska 23
10-544 Olsztyn

Data powołania

1945

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Kościół Chrystusowy w RP

Pastor

Marcin Zwoliński

Położenie na mapie Olsztyna
Mapa konturowa Olsztyna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Społeczność Chrześcijańska w Olsztynie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Społeczność Chrześcijańska w Olsztynie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Społeczność Chrześcijańska w Olsztynie”
Ziemia53°46′50,6″N 20°29′01,4″E/53,780722 20,483722
Strona internetowa

Społeczność Chrześcijańska w Olsztyniezbór Kościoła Chrystusowego w RP działający w Olsztynie[1].

Pastorem zboru jest Marcin Zwoliński. Nabożeństwa odbywają się w kaplicy przy ul. Warmińskiej 23[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Działalność Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych na terenie Olsztyna została zapoczątkowana dzięki przybyciu do miasta w kwietniu 1945 związanych z tym wyznaniem Jerzego Sacewicza, Bolesława Winnika i Mikołaja Korniluka wraz z ich rodzinami[2] w celu rozpoczęcia na jego terenie funkcjonowania kościoła oraz ochrony protestanckich budynków kultowych. Olsztyński zbór Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych powstał w czerwcu 1945[3]. Olsztyn stanowił siedzibę władz zwierzchnich Zjednoczenia, która mieściła się przy ul. Mazur­skiej 15[2]. Jeszcze w 1945 zaczęto prowadzić regularne nabożeństwa[4].

W lipcu 1946 siedzibą wspólnoty stał się budynek przy ul. Warmińskiej 23, dawna kaplica niemieckiej Społeczności Ewangelickiej, która należała do nurtu kościołów wolnych. W ramach Społeczności Ewangelickiej w okresie okupacji niemieckiej ziem polskich w czasie II wojny światowej prowadzenie działalności kontynuowały niektóre zbory Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych oraz baptystyczne. W kaplicy działał wcześniej zbór o charakterze baptystycznym. Po remoncie kaplicy rozpoczęto prowadzenie w niej nabożeństw, a stanowisko pastora zboru pełnił Jerzy Sacewicz[3].

Na po­czątku 1946 na wniosek pastora został powołany Komitet Pomocy „Ewangeliczny Samaryta­nin”, mający na celu wsparcie ludzi pokrzywdzonych w wyniku wojny. Zajmował się on dystrybucją darów od wspólnot chrześcijańskich z krajów Europy Zachodniej, organizował kolonie dla dzieci w celu ich dożywienia, jak również prowadził dom dziecka z siedzibą w Lidzbarku Warmińskim[2].

W dniach 12-13 sierpnia 1946 w Olsztynie miał miejsce nadzwyczajny zjazd Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych, a w okresie 27-29 czerwca 1947 zorganizowany został XI Ogólnopolski Zjazd Kościoła. W mieście miały miejsce kursy biblijne oraz zajęcia dla zespołów wokalnych i dyrygentów. Wydany tu został „Śpiewnik Kościoła Chrystusowego”, powstał również dział wydawniczo-literacki oraz zajmowano się opracowywaniem materiałów do wydawania książek, broszur i kościelnego miesięcznika „Jedność”[2].

W 1948 siedziba władz zwierzchnich kościoła została przeniesiona do Warszawy[2]. W momencie tym zbór otaczał opieką duszpasterską około 285 wiernych, z czego 122 ochrzczonych członków[5]. Wówczas nowym pastorem został Mikołaj Korni­luk, pełniący to stanowisko do swojej śmierci 11 stycznia 1971[2].

W 1950 miała miejsce akcja aresztowania ewangelikalnych duchownych przez organy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, w wyniku której uwięzieni zostali związani z tym terenem działacze kościoła, tacy jak Jerzy Sacewicz, Bolesław Winnik oraz pastor Mikołaj Korniluk[3].

4 czerwca 1953 zbór wraz z całym Zjednoczeniem Kościołów Chrystusowych wszedł w skład Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w PRL, pozostając w jego strukturach do czasu rozwiązania tego związku wyznaniowego[5].

Następcą pastora Korniluka w latach 1971-1977 został Piotr Bronowicki. Od 1977 do 1987 funkcję pastora sprawował Sergiusz Kobus, a w okresie 1987-1993 stanowisko pełniącego obowiązki pastora obejmował Jan Szymczuk[2].

Po likwidacji Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego 1 lutego 1988 zbór wszedł w skład samodzielnego Kościoła Zborów Chrystusowych. Zbór w Olsztynie przyjął nazwę „Społeczność Ewangeliczna”[5].

W okresie od 1993 do połowy 1995 zbór pozbawiony był pastora. 25 czerwca 1995 w urząd ten został wprowadzony Marcin Zwoliński[2].

Wraz z zmianą nazwy Kościoła Zborów Chrystusowych na Wspólnotę Kościołów Chrystusowych w 2004 zbór przyjął nazwę „Społeczność Chrześcijańska”[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wspólnoty lokalne [online], chrystusowi.pl [dostęp 2022-11-02].
  2. a b c d e f g h 50-lecie Zboru Chrystusowego w Olsztynie. slowoizycie.pl. [dostęp 2022-11-02].
  3. a b c Historia naszej społeczności. scho.pl. [dostęp 2022-11-02].
  4. Społeczność Chrześcijańska w Olsztynie - 70-lecie [online], slowoizycie.pl [dostęp 2022-11-02].
  5. a b c d 60-lecie w Olsztynie. slowoizycie.pl. [dostęp 2022-11-02].