Stałe Lamégo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stałe Lamégo (λ i μ) – stałe materiałowe materiału izotropowego wprowadzone przez Gabriela Lamé. Stałe te zostały wprowadzone ponieważ upraszczają zapis prawa Hooke’a dla materiałów izotropowych (dla których tensor sztywności zależy tylko od owych dwóch parametrów[1]). Jednostką obu stałych jest paskal.

Stała jest równa modułowi Kirchhoffa i dlatego często nie stosuje się oznaczenia tylko tradycyjne

Zależności opisujące stałe Lamégo w stosunku do innych stałych materiałowych dla materiału izotropowego:

gdzie:

moduł Younga,
moduł Kirchhoffa,
współczynnik Poissona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grupy symetrii tensorów czwartego rzędu, [w:] Janina Ostrowska-Maciejewska, PODSTAWY I ZASTOSOWANIA RACHUNKU TENSOROWEGO, IPPT PAN, 2007, s. 105, ISBN 978-83-89687-02-9, ISSN 0208-5658.