Stadion Gdańskiego Ośrodka Sportu
 Trybuna "Kryta" | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Adres |
ul. Romualda Traugutta 29 |
| Data otwarcia |
1927 |
| Właściciel |
Gdański Ośrodek Sportu |
| Klub | |
| Pojemność stadionu |
11 811 miejsc, w tym 1919 miejsc na krytej trybunie |
| Rekordowa frekwencja |
ok. 40 000 widzów |
| Oświetlenie |
2000 lux |
| Wymiary boiska |
105 x 68 m |
| Nawierzchnia boiska |
podgrzewana |
Położenie na mapie Gdańska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
| 54,3679°N 18,6211°E/54,367942 18,621053 | |
Stadion Gdańskiego Ośrodka Sportu – stadion piłkarski i rugby w Gdańsku, w dzielnicy Aniołki. Od 2000 r. stanowi własność Gdańskiego Ośrodka Sportu (wcześniej funkcjonował pod nazwą Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji). W latach 1945–2011 swoje mecze rozgrywała drużyna piłkarska Lechii Gdańsk. Na co dzień funkcjonuje jako obiekt treningowy. Rozgrywają na nim mecze rugbiści Lechii Gdańsk, a w przeszłości także piłkarze Lechii Gdańsk rywalizujący w rozgrywkach Młodej Ekstraklasy. Od sezonu 2023/2024 na tym stadionie mecze domowe rozgrywa TLG Baltia Gdańsk, zaczynająca od grania w Klasie B[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W pierwszej połowie lat 20. XX wieku nastąpiła eksplozja futbolu w Gdańsku. W ciągu zaledwie kilku lat rozpoczęło w Gdańsku działalność kilkanaście nowych klubów sportowych z sekcjami piłkarskimi, bądź samodzielnych drużyn futbolowych. Początkowo (wybudowany w 1927, a w 1935 zmodernizowany) stadion Jahnkampfbahn[2] nie posiadał stałego "gospodarza". Dopiero w 1945, kiedy to utworzono klub Baltia, przekształcony później w Lechię Gdańsk, zaczęto rozgrywać na nim mecze ligowe. W sierpniu 2011 drużyna piłkarska seniorów Lechii przeniosła się na nowo wybudowany stadion PGE Arena Gdańsk. Na obiekcie pozostały jednak drużyny młodzieżowe, rezerwy, a także rugbyści.
Z obiektu korzystali również Świadkowie Jehowy, którzy na stadionie organizowali kongresy (1984, 1986–1988, 1990–2003; co roku go remontując)[3][4]. W 1990 roku na stadionie odbyły się „Igrzyska Solidarności”.
Jedyny mecz reprezentacji Polski na stadionie odbył się 12 kwietnia 1987 w ramach eliminacji do ME 1988. Polska zremisowała wtedy z reprezentacją Cypru 0:0.
Pozostałości po II wojnie światowej[5][edytuj | edytuj kod]
W 2006 r. robotnicy prowadzący prace ziemne pod trybuną krytą stadionu oraz parkingiem znajdującym się za tą trybuną, znaleźli niewybuchy z okresu II wojny światowej. Istnieją dwie hipotezy na temat ich znalezienia się w tym miejscu. Pierwsza mówi, że po prostu znajdował się tam magazyn amunicji. Druga zakłada, że Niemcy, wypierani z Gdańska w 1945 przez Armię Czerwoną, umyślnie podłożyli w tym miejscu materiały wybuchowe, aby na wypadek uroczystości organizowanej przez Rosjan móc je zdetonować.
Współczesność[5][edytuj | edytuj kod]
W ostatnich kilkunastu latach stadion modernizowano, m.in. zastąpiono na tzw. trybunie prostej drewnianych ław plastikowymi krzesełkami czy wymianę nawierzchni na płycie boiska. W przerwie zimowej sezonu 2007/2008 zostało zamontowane oświetlenie, zaś system podgrzewania murawy został zainstalowany w przerwie między sezonami w 2008 roku.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Stadion położony jest w naturalnym dole, który na potrzeby jego wybudowania został powiększony i wyrównany. Najwyższe rzędy trybun mieszczą się na wysokości głównych wejść.
Wejście boczne, z którego korzystają wyłącznie kibice gości, mieści się przy ul. Mariana Smoluchowskiego - dokładnie naprzeciwko zespołu budynków Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.
Trybuna leśna[edytuj | edytuj kod]
Stadion leży u podnóża porośniętej niewielkim lasem Szubienicznej Góry, której szczyt jest dobrym punktem widokowym w stronę stadionu. Gdy stadion był zamykany dla publiczności, kibice Lechii Gdańsk korzystali z tej dogodności, a obszar stoku góry jest nazywany trybuną leśną.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Na stadion można dojechać liniami tramwajowymi nr 2, 3, 4, 6, 9, 11 i 12 (przystanek Traugutta), autobusowymi 115, 131 i 283 (przystanek Centrum Medycyny Inwazyjnej) lub Szybką Koleją Miejską (przystanek Gdańsk Politechnika).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jakub Krysiewicz, Na Traugutta "Tylko Lechia Gdańsk". Do piłkarskiej mapy Trójmiasta dołącza TLG Baltia [online], Radio Gdańsk, 19 lipca 2023 [dostęp 2023-10-10] (pol.).
- ↑ Początki futbolu w Gdańsku, czyli od FC Danzig do Lechii [online], trojmiasto.pl, 15 kwietnia 2010 [dostęp 2010-04-15].
- ↑ Zgromadzenie Świadków Jehowy, „Głos Pomorza”, 2 sierpnia 1990, s. 2.
- ↑ Maciej Słomiński, Pierwszy polski lot do „Małej Moskwy”. Piłkarze w bazie Armij Radzieckiej [online], sport.interia.pl, 27 sierpnia 2022.
- ↑ a b db, Historia T29 [online], Lechia Gdańsk | Portal Kibiców, Zdjęcia, Wiadomości, Statystyki, Archiwum, 29 stycznia 2010 [dostęp 2019-11-03] (pol.).