Przejdź do zawartości

Stalinizacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stalinizacja – proces zapoczątkowany w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (od 1948 roku do 1956 roku) charakteryzujący się wpływem stalinizmu na kształtowanie stosunków społeczno-gospodarczych. W gospodarce przejawiał się kolektywizacją przemysłu i obszarów wiejskich oraz likwidacją prywatnych przedsiębiorstw handlowych, w kulturze – rozwojem kierunku artystycznego nazywanego socrealizem. W życiu publicznym odejściem od systemu wielopartyjnego na rzecz kierowniczej roli partii komunistycznej – Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W stosunkach społecznych był to okres nasilonej cenzury oraz wzmożonej działalności Urzędu Bezpieczeństwa PRL skutkującej dużą liczbą pokazowych procesów sądowych i egzekucji działaczy takich organizacji patriotycznych jak Armia Krajowa[1].

Procesem przeciwnym do stalinizacji krajów demokracji ludowej była destalinizacja, zapoczątkowana przez Nikitę Chruszczowa odczytaniem tajnego referatu O kulcie jednostki i jego następstwach na zamkniętym posiedzeniu XX Zjazdu KC KPZR w 1956 roku. W Polsce okres ten został określony terminem odwilży gomułkowskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grzegorz Sołtysiak: Polski stalinizm - kalka sowieckiego terroru. polskieradio.pl. [dostęp 2017-05-19]. (pol.).