Stanisław Gadomski (inżynier)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Gadomski
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1867
Borszmajówka

Data śmierci

1 grudnia 1946

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Stanisław Gadomski[a] (ur. 17 kwietnia 1867 w Borszmajówce, zm. 1 grudnia 1946[1]) – polski inżynier, urzędnik ministerialny II RP, członek Rady Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów w 1920 roku[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 kwietnia 1867 w Borszmajówce, w pow. berdyczowskim, w rodzinie Ambrożego Józefa Gadomskiego h. Rola i Tekli z Cybulskich[3]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został urzędnikiem w służbie państwowej. Pełnił stanowisko dyrektora departamentu w Ministerstwie Poczt i Telegrafów. Był prezesem Izby Handlowo-Przemysłowej w Sosnowcu[4][5]. Dyrektor Sosnowieckiego Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych[6]. W 1926 został prezesem zarządu Towarzystwa Żegluga Wisła-Bałtyk[7].

Po 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[8]. W 1924 w tym stopniu był zweryfikowany na liście oficerów pospolitego ruszenia[9]. W 1923, 1924 był przydzielony jako oficer rezerwowy do 73 Pułku Piechoty w Katowicach[10][11].

Od 7 sierpnia 1897 był mężem Wandy Kwiecień.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowej jego tożsamość była podawana jako Stanisław Gadomski I: Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 1636., Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 1468.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ sejm-wielki.pl
  2. ↑ Przegląd Gospodarczy : organ Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów. 1920, z. 1, s. 20.
  3. ↑ Wilhelm Stanisław Gadomski z Gadomca h. Rola [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-01-19].
  4. ↑ II. Sprawozdanie Izby Handlowo-Przemysłowej w Sosnowcu za 1930 r.. Sosnowiec: 1931, s. 3, 7.
  5. ↑ Zjazd regionalny izb przemysłowych i handlowych ziemi Radomskiej. „Przegląd Handlowy”, s. 4, Nr 9 (210) z 1934. 
  6. ↑ II. Zjazd Słowiańskich Geografów i Etnografów w Polsce 2-12 czerwca 1927. Kraków: 1927, s. 9.
  7. ↑ Jerzy Miciński: Księga statków polskich: 1918-1945. T. 1. Gdańsk: Polnord, Oskar, 1996, s. 152. ISBN 83-86181-23-0.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 563.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 535.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 336.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 296.
  12. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
  13. ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu pracy zawodowej i społecznej”.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Gadomski_(inżynier)&oldid=71780028”