Stanisław Lipczyński

Stanisław Lipczyński
	; Stanisław Lipczyński (przed 1914)
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1864 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	8 czerwca 1940 ; Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	grawer
Narodowość	polska
	Odznaczenia

Stanisław Wiktoryn Lipczyński (ur. 12 listopada 1864 w Warszawie, zm. 8 czerwca 1940 tamże) – polski grawer, mistrz grawerstwa, działacz społeczno-zawodowy.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Wiktora i Marii z Kałuskich^[1]. Ukończył szkołę rzemieślniczą oraz kursy dokształcające i rysunku przy Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej w Warszawie. Pracę rozpoczął w 1879^[2]. W 1890 założył pracownię grawerską przy ul. Marszałkowskiej 149. Wykonywał herby, ryngrafy, ordery, odznaki wojskowe, cywilne, sportowe, medale, monogramy, żetony, ozdoby na papierośnice i in. W pracowni praktykowali m.in. Edward Wittig, Władysław Domański, Władysław Miecznik.

Był jednym z założycieli Związku Rzemieślników Chrześcijan (1906), dwukrotnie jego prezesem oraz członkiem honorowym.

W 1917 członek Tymczasowej Rady Stanu, mianowany członkiem Rady Stanu w 1918^[3], radny m.st. Warszawy, zastępca komendanta I okręgu Straży Obywatelskiej m. Warszawy w 1920. Członek Komisji Rzemieślniczych przy Zarządzie m.st. Warszawy, przewodniczący Koła Starszych i Podstarszych Zgromadzeń Rzemieślniczych. W latach 1916–1939 starszy Zgromadzenia Jubilerów, Złotników i Grawerów Warszawy. Członek Kuratorium Instytutu Naukowego Rzemieślniczego.

Dwukrotnie żonaty. Od 6 czerwca 1926 był mężem Jadwigi Juszczyk^[1]^[4].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 180-4-13,14)^[5].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (30 kwietnia 1925)^[6]
Złoty Krzyż Zasługi (15 czerwca 1939)^[7]
Srebrny Krzyż Zasługi (20 września 1925)^[8]
Medal 3 Maja
Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
Krzyż „Pro Ecclesia et Pontifice” (Stolica Apostolska)^[1]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 427. [dostęp 2022-01-05].
↑ Jubileusz rękodzielnika-obywatela. „Nowości Illustrowane”. Nr 13, s. 17, 28 marca 1914.
↑ M.P. z 1918 r. nr 57 Dział urzędowy, s. 1 [dostęp 2022-01-05].
↑ Stanisław Wiktoryn Lipczyński [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-01-05] .
↑ Cmentarz Stare Powązki: WERONIKA ZANIEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-11-23] .
↑ M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 436 „za zasługi na polu pracy społecznej i zawodowej”.
↑ M.P. z 1939 r. nr 143, poz. 336 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
↑ M.P. z 1925 r. nr 231, poz. 950 „za gorliwą, owocną i pełną poświęcenia służbę w Straży Obywatelskiej”.

Bibliografia

Album „Praca i święto rzemiosła”. Oprac. i wyd. J. Olszewski, N. Paradowski. Warszawa 1936.
Dubrowska M. - Pamiątki I wojny światowej w Muzeum Historycznym m. st. Warszawy. Zbiór Krzysztofa Klingera. Wyd. Nauk. PWN. Warszawa 1994.
Encyklopedia Warszawy. Wyd. Nauk. PWN Warszawa 1994.
Archiwum rodzinne Mieczników.

[:0-1] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 427. [dostęp 2022-01-05].

[2] Jubileusz rękodzielnika-obywatela. „Nowości Illustrowane”. Nr 13, s. 17, 28 marca 1914.

[3] M.P. z 1918 r. nr 57 Dział urzędowy, s. 1 [dostęp 2022-01-05].

[4] Stanisław Wiktoryn Lipczyński [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-01-05] .

[5] Cmentarz Stare Powązki: WERONIKA ZANIEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-11-23] .

[6] M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 436 „za zasługi na polu pracy społecznej i zawodowej”.

[7] M.P. z 1939 r. nr 143, poz. 336 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[8] M.P. z 1925 r. nr 231, poz. 950 „za gorliwą, owocną i pełną poświęcenia służbę w Straży Obywatelskiej”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]