Przejdź do zawartości

Stanisław Szuttenbach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Szuttenbach
„Longin”
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1901
Łódź, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

7 kwietnia 1985
Łódź, Polska

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa
Polskie Siły Zbrojne

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa
powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
28 pułk piechoty Strzelców Kaniowskich
Zgrupowanie AK Krybar

Stanisław Szuttenbach ps. „Longin” (ur. 1 listopada 1901 w Łodzi, zm. 7 kwietnia 1985 tamże) – podporucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, zastępca dowódcy 4. kompanii VIII Zgrupowania Armii Krajowej, wchodzącego w skład Zgrupowania „Krybar”, walczącego w powstaniu warszawskim na Powiślu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był praprawnukiem Bernarda von (de) Schuttenbacha – XIX-wiecznego geodety, autora planu urbanistycznego miasteczka Aleksandrowa Łódzkiego. Ukończył Szkołę Powszechną oraz Szkołę Handlową Łódzkiego Towarzystwa Szerzenia Wiedzy Handlowej. W 1918 roku brał udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich w Łodzi. Jako żołnierz 28 Pułku Strzelców Kaniowskich walczył w wojnie polsko-rosyjskiej (odznaczony medalem „Polska Swojemu Obrońcy”). W grudniu 1922 ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty DOK IV. W latach międzywojennych pracował między innymi jako nauczyciel wychowania fizycznego i instruktor harcerstwa. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 112. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[1]. W 1934 posiadał przydział w rezerwie do 31 Pułk Strzelców Kaniowskich w Łodzi[2].

Kampanię wrześniową odbył w szeregach „Armii Łódź”, jego oddział został rozbity, ocalali żołnierze pozostali za linią frontu, lecz uniknęli niewoli. Po powrocie do Łodzi, zmuszony był do wyjazdu wraz z rodziną do Generalnej Gubrenii – zamieszkał w Warszawie i Podkowie Leśnej.

Od lipca 1940 roku był żołnierzem Związku Walki Zbrojnej (członkiem grupy „Edward”), następnie Armii Krajowej. 1 lipca 1944 roku otrzymał wraz z synem Lechosławem ps. Czech przydział do VIII Zgrupowania „Krybar” Okręgu Warszawskiego AK. W powstaniu warszawskim w randze podporucznika był dowódcą 1141 plutonu oraz zastępcą dowódcy IV kompanii. W ostatnich dniach walk, uczestniczył wraz z trzema oficerami Zgrupowania „Krybar” w ukryciu w ruinach stolicy archiwum 4 kompanii. Dokumenty te, odnalezione po wojnie, przechowywane są przez Archiwum Akt Nowych w Warszawie. Po kapitulacji powstania trafił do obozów jenieckich Bergen-Belsen i Fallingbostel, zaś po ich wyzwoleniu przez wojska amerykańskie zasilił wraz z synem szeregi Polskich Sił Zbrojnych. Do Polski wrócili w sierpniu 1946 roku i ponownie zamieszkali w Łodzi.

Po wojnie Stanisław Szuttenbach prowadził aktywną działalność społeczną. W 1952 roku zorganizował Ognisko Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej, którego prezesem pozostawał przez ponad 25 lat. Był przez cztery kadencje radnym Dzielnicowej Rady Narodowej Łódź – Polesie. W uznaniu zasług na niwie sportowej i samorządowej otrzymał między innymi: Honorową Złotą Odznakę TKKF, odznakę Zasłużony dla Sportu Łódzkiego, odznakę Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej i Honorową Odznakę Miasta Łodzi. Przez rodzinę i znajomych był czasem określany jako Staś – Fajka.

Zmarł w Łodzi 7 kwietnia 1985 roku, pochowany na Starym Cmentarzu przy ulicy Ogrodowej w Łodzi.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]