Stanisław Hebanowski (architekt)
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
Stanisław Hebanowski (ur. 28 marca 1820, zm. 13 lutego 1898) – polski architekt.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego ojciec był profesorem gimnazjum klasycznego[1]. Początkowo uczył się zawodu w prywatnej szkole u Antoniego Krzyżanowskiego[2]. W latach 1842–1844 studiował w Akademii w Berlinie, a następnie w Paryżu. Przed rokiem 1855 powrócił do Poznania i rozpoczął pracę jako prywatny architekt i budowniczy. W jego projektach widoczne są wpływy renesansu włoskiego i francuskiego. Do wnętrz wprowadził dekoracje barokowo-rokokowe.
Dla Hipolita Cegielskiego zaprojektował willę przy ul. Podgórnej oraz fabrykę. Z zabudowań zakładów Cegielskiego, przy ul. Strzeleckiej, zachował się do dzisiaj kantor z wieżą[3].
W Poznaniu znana jest tylko jedna kamienica wybudowana przez Hebanowskiego. Kamienicę tę, przy ulicy św. Marcina, wybudował dla siebie, w spółce finansowej z lekarzem Teofilem Mateckim[4]. Kamienica graniczyła z dawnym cmentarzem kościoła św. Marcina, gdzie w roku 1859 odsłonięto pomnik Adama Mickiewicza. Kamienica stanowiła z lewej strony tło dla pomnika.
W 1872 roku Hebanowski wykonał projekt Teatru Polskiego. Stanisław Hebanowski był również członkiem rady miejskiej[5].
Został pochowany na cmentarzu w Gieczu, którego był właścicielem[6].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Jego klientami byli jednak głównie polscy ziemianie. W Wielkopolsce zachowało się wiele budowli projektowanych przez Hebanowskiego:
- Pałac w Łęknie (1857)
- Kaplica Kalksteinów w Chełmży (1858–1862)
- Pałac w Dusinie (1865)
- Pałac Potworowskich w Kosowie (1866)
- Kościół św. Katarzyny w Brodnicy (1867–1874)
- Pałac w Posadowie (1870)
- Pałac w Tarcach (1871)
- Pałac w Nowej Wsi (1874–1876)
- Pałac w Mystkach (1877)
- Pałac w Biezdrowie (1877)
- Zespół pałacowo-parkowy w Potulicach
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Żurowski 1985 ↓, s. 7.
- ↑ Ostrowska-Kębłowska 1982 ↓, s. 247.
- ↑ Ostrowska-Kębłowska 1982 ↓, s. 240.
- ↑ Ostrowska-Kębłowska 1982 ↓, s. 308.
- ↑ Ostrowska-Kębłowska 1982 ↓, s. 228.
- ↑ Żurowski 1985 ↓, s. 199.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zofia Ostrowska-Kębłowska, Architektura i Budownictwo w Poznaniu w Latach 1790-1880, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe – Oddział w Poznaniu, 1982, ISBN 83-0103720-2, ISSN 0079-466X.
- Andrzej Żurowski, Hebanowski, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1985, ISBN 83-221-0234-8.