Stanisław Padykuła
Data i miejsce urodzenia |
6 maja 1946 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 lipca 2001 |
Zawód, zajęcie |
polityk, urzędnik państwowy, inżynier |
Alma Mater | |
Stanowisko |
poseł na Sejm X kadencji (1989–1991) |
Stanisław Jan Padykuła (ur. 6 maja 1946 w Mielcu, zm. 12 lipca 2001 w Puerto Cabello) – polski polityk, urzędnik państwowy, inżynier, poseł na Sejm X kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył w 1973 studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. W 1965 został zatrudniony w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Mielec”, od 1974 jako kierownik sekcji technologicznej. W latach 1974–1979 był delegatem Polski w grupie specjalistów sekcji 7 stałej Komisji Maszynowej Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, zajmującej się problematyką konstrukcji i badań samochodów izotermicznych. W okresie 1979–1981 był kierownikiem Działu Planowania Technicznego, a od 1981 do 1986 (z przerwą w okresie stanu wojennego) przewodniczącym rady pracowniczej w swoim zakładzie pracy. Później był asystentem dyrektora w tym zakładzie.
Od 1981 był członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej w Mielcu, pełnił funkcję wiceprezesa tej organizacji. W 1989 został posłem na Sejm X kadencji z okręgu mieleckiego z ramienia Komitetu Obywatelskiego. W Sejmie należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, w 1990 wstąpił także do Porozumienia Centrum. Od 23 stycznia 1991 do 29 lipca 1991 oraz od 6 stycznia 1992 do 31 grudnia 1996 był podsekretarzem stanu przemysłu i handlu w kolejnych rządach, później do 1997 pracownikiem tego resortu. Po powołaniu rządu Jerzego Buzka objął stanowisko wiceprezesa Agencji Rozwoju Przemysłu. W latach 1990–1997 był prezesem mieleckiej Fundacji S.O.S. „Życie”.
Zginął w katastrofie lotniczej w Wenezueli w trakcie podróży służbowej[1]. Został pochowany na cmentarzu Wilanowskim w Warszawie. W 2011 na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Euro-Park Mielec odsłonięto tablicę upamiętniającą ofiary katastrofy w Wenezueli, w której poniósł śmierć[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2001, pośmiertnie)[3]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1987)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sześć lat temu…. mielec.pl, 12 lipca 2007. [dostęp 2018-03-01].
- ↑ Krzysztof Urbański: W dziesiątą rocznicę tragedii. mielec.pl, lipiec 2011. [dostęp 2024-05-12].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 lipca 2001 r. o nadaniu orderu i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 634).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sześć lat temu…. mielec.pl, 12 lipca 2007. [dostęp 2018-03-01].
- Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2018-03-01].
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2018-03-01].
- Absolwenci Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
- Działacze KIK
- Ludzie urodzeni w Mielcu
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Ofiary katastrof lotniczych w Wenezueli
- Pochowani na Cmentarzu w Wilanowie
- Politycy Porozumienia Centrum
- Polscy inżynierowie mechanicy
- Posłowie na Sejm kontraktowy
- Wiceministrowie przemysłu III Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1946
- Zmarli w 2001