Stanisław Rohm

Stanisław Rohm
	pułkownik audytor
Data i miejsce urodzenia	17 stycznia 1891 ; Jarosław, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	21 lutego 1969 ; Londyn, Wielka Brytania
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	2 Korpus Polski
Stanowiska	szef służby sprawiedliwości
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
	Odznaczenia

Stanisław Gustaw Aleksander Rohm (ur. 17 stycznia 1891 w Jarosławiu, zm. 21 lutego 1969 w Londynie) – pułkownik audytor Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, doktor praw.

Przebieg służby wojskowej

W czasie I wojny światowej służył w 4 pułku piechoty Legionów Polskich. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 30. lokatą w korpusie oficerów sądowych^[1]. W 1923 roku był podprokuratorem Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VIII w Grudziądzu^[2]. 12 kwietnia 1927 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów sądowych. W 1928 roku był prokuratorem w tej samej Prokuraturze^[3]. 6 lipca 1929 roku został przeniesiony do Departamentu Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisko referenta^[4]^[5]. 21 czerwca 1933 roku Prezydent RP mianował go sędzią orzekającym w wojskowych sądach okręgowych, a Minister Spraw Wojskowych przeniósł do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr I w Warszawie na stanowisko sędziego orzekającego^[6]. W 1939 roku był prokuratorem Wojskowej Prokuratury Okręgowej Nr VII w Poznaniu. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niewoli radzieckiej.

W 1941 roku został szefem Sądu Polowego 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty. We wrześniu 1942 roku został szefem służby sprawiedliwości Armii Polskiej na Wschodzie, a w lipcu 1943 roku szefem służby sprawiedliwości 2 Korpusu Polskiego (zobacz Ordre de Bataille 2 Korpusu Polskiego).

Zmarł nagle 21 lutego 1969 w Londynie^[7]. Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu North Sheen^[7].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5921 – 17 maja 1922^[8]
Krzyż Niepodległości
Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka Pamiątkowa 4 Pułku Piechoty tzw. „Swastyka”

Przypisy

↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 304.
↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1085, 1092.
↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 694.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 203.
↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 309, 448.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 125, 137.
↑ ^a ^b Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 15-16, s. 137, Czerwiec 1969. Koło Lwowian w Londynie.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 26 stycznia 1923, s. 67.

Bibliografia

Rohm Stanisław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.76-7244 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-18].
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.

[1] Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 304.

[2] Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1085, 1092.

[3] Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 694.

[4] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 203.

[5] Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 309, 448.

[6] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 125, 137.

[BKL-7] Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 15-16, s. 137, Czerwiec 1969. Koło Lwowian w Londynie.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_7_z_26_stycznia_1923,_s._67-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 26 stycznia 1923, s. 67.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]