4 Pułk Piechoty (LP)
| |||
 Odznaka 4 Pułku Piechoty (tak zwana swastyka) | |||
| Historia | |||
| Państwo |  Polska
| ||
| Sformowanie | 8 maja 1915 | ||
| Rozformowanie | 15 września 1917 | ||
| Tradycje | |||
| Rodowód | 4 Pułk Piechoty Liniowej[1] | ||
| Kontynuacja | 4 Pułk Piechoty Legionów | ||
| Dowódcy | |||
| Pierwszy | ppłk Bolesław Roja | ||
| Ostatni | kpt. Franciszek Sikorski | ||
| Działania zbrojne | |||
| I wojna światowa: front wschodni | |||
| Organizacja | |||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe | ||
| Rodzaj wojsk | piechota | ||
| Podległość | III Brygada Legionów Polskich | ||
4 Pułk Piechoty (4 pp) – pułk piechoty Legionów Polskich istniejący w latach 1915–1917. Żołnierze pułku nazywani byli „czwartakami”.
4 pułk piechoty został sformowany wiosną 1915 w Piotrkowie Trybunalskim[2]. Kadry tworzyły wydzielone pododdziały II Brygady Legionów. Służyli w nim głównie ochotnicy z Podhala i Królestwa Polskiego. Pułk został włączony w skład III Brygady Legionów Polskich.
Wysłany na front w lipcu 1915, chrzest bojowy przeszedł pod Jastkowem[3]. Następnie walczył na Lubelszczyźnie i Wołyniu, między innymi pod Kostiuchnówką. Na froncie pozostał do jesieni 1916.
Rozwiązany został 15 listopada 1917, po kryzysie przysięgowym Legionów Polskich. Większość żołnierzy została internowana albo trafiła do Polskiego Korpusu Posiłkowego.
Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy pułku
- ppłk Bolesław Roja (18 III 1915 – 18 VI 1917 → dowódca III Brygady Legionów Polskich)
- ppłk Andrzej Galica (1917)
- kpt. Edward Szerauc (p.o. od 25 VIII 1917[4])
- Oficerowie pułku
- Legioniści
Symbole pułku[edytuj | edytuj kod]
- Chorągiew pułku'
Pierwszą chorągiew, ofiarowaną przez ziemię krakowską, pułk otrzymał w 1915. Wręczyła ją delegacja z posłem Włodzimierzem Tetmajerem na czele. Miała powierzchnię 1½ m². Po jednej stronie był wizerunek oracza z pługiem, zaś po drugiej biały orzeł na amarantowym tle a pod nim napis: „Polskim Legionom – Polski Lud – 1915”. Chorągiew była wykorzystywana przez cały okres istnienia pułku. W latach 1918–1923 używał jej także 4 Pułk Piechoty Legionów nawiązujący do tradycji legionowego 4 Pułku Piechoty[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lewicki 1929 ↓, s. 5.
- ↑ Kosiński 2014 ↓, s. 33–35.
- ↑ Kosiński 2014 ↓, s. 43.
- ↑ Odprawy Komendy Legionów Polskich, Centralne Archiwum Wojskowe, sygn. I.120.1.295b, s. 570 [1].
- ↑ Lewicki 1929 ↓, s. 50.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Damian Kosiński. 4 pułk piechoty Legionów 1915–1917. Organizacja i działania bojowe. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (249), 2014. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej. ISSN 1640-6281.
- Adam Lewicki: Zarys Historji Wojennnej 4-go Pułku Piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929.
- Bronisław Prugar-Ketling (red.): Księga chwały piechoty. Warszawa, Departament Piechoty MSWojsk, 1937–1939. Reprint: Warszawa, Wydawnictwo Bellona, 1992
- Jerzy Osiecki, Stanisław Wyrzycki: 4 Pułk Piechoty Legionów, Kielce 2007, Agencja JP s.c., ISBN 83-60166-61-7
| ||||||||||||||||
