Stanisława Kwaskowska

Stanisława Kwaskowska

Pani Stasia

Imię i nazwisko urodzenia	Stanisława Szlim
Data urodzenia	8 maja 1898
Data śmierci	1978
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie	pielęgniarka
Odznaczenia

Grób na Wojskowych Powązkach

Stanisława Kwaskowska ps. Pani Stasia (ur. 8 maja 1898, zm. w 1978) – polska pielęgniarka. Uczestniczka wojny polsko-bolszewickiej i powstania warszawskiego.

Życiorys

Była córką Dominika Szlima. Będąc studentką III roku Wyższej Szkoły Ogrodniczej Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie zgłosiła się 19 czerwca 1919 roku ochotniczo do wojska jako sanitariuszka. Została przydzielona do Szpitala Zapasowego 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej w Baranowiczach, następnie została przeniesiona do Szpitala Epidemicznego w Mińsku Litewskim, gdzie pełniła służbę przy żołnierzach chorych na tyfus brzuszny i plamisty.

W okresie międzywojennym pracowała jako pielęgniarka.

W czasie drugiej wojny światowej pracowała w służbie sanitarnej Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej. Komórka ta, o nazwie „Rola 90” (później – „Rola 81”, popularnie nazywana „Rola”, od pseudonimu jej dowódcy, Cypriana Sadowskiego „Skiby”), była budowana od czerwca 1943 roku, a ostatecznie została uformowana w listopadzie tego roku. Przed wybuchem powstania warszawskiego Rola formalnie wchodziła w skład Brygady Dywersji „Broda 53” Zgrupowania Radosław.

„Pani Stasia” była skarbniczką Roli, odpowiadała za kontakty z KG AK, ale również za kontakty ze szpitalami, organizowała opiekę lekarską dla żołnierzy Grup Szturmowych w Szpitalu Ujazdowskim, szkoliła sanitariuszki i sanitariuszy batalionów „Zośka” i „Parasol”.

W czasie powstania warszawskiego służyła w Sanitariacie Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej „Bakcyl”, następnie w III Obwodzie (Wola) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej w Zgrupowaniu „Waligóra”, w Szpitalu Karola i Marii przy ul. Leszno 136, wreszcie w Szpitalu Wolskim przy ul. Płockiej 26. Po powstaniu wyjechała z Warszawy z rannymi.

Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D12-3-7).

Odznaczenia

• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 (1929)
• Krzyż Partyzancki (1976)
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1976)
• Medal za Warszawę 1939–1945 (1976)
• niepotwierdzone informacje o dwukrotnie nadanym Krzyżu Walecznych (m.in. na tabliczce nagrobnej).