Starachowice Górne
51°02′56″N 21°02′44″E/51,048889 21,045556| część miasta Starachowice | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Starachowice |
1 lipca 1952 |
| SIMC |
0948242 |
| Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Starachowic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu starachowickiego  | |
| 51°02′56″N 21°02′44″E/51,048889 21,045556
| |
Starachowice Górne – dawna wieś, od 1952 część Starachowic, położona w zachodniej części miasta, na lewym brzegu Kamiennej. Jest to typowa ulicówka, rozpościerająca się wzdłuż obecnej ulicy Nowowiejskiej[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Starachowice Górne to dawna wieś, położona na zachód od wsi Starachowice (także zwanej Starachowicami Dolnymi). Za Królestwa Kongresowego Starachowice Górne przynależały do powiatu iłżeckiego w guberni kieleckiej. Początkowo, w latach 1867–1870, znajdowały się w gminie Starachowice. 13 stycznia 1870 gmina Starachowice została zniesiona w związku z przyłączeniem do niej pozbawionego praw miejskich Wierzbnika i równoczesnym przemianowaniem jednostki na gminę Wierzbnik[2][3]. 18 sierpnia 1916 z gminy Wierzbnik wyłączono Wierzbnik, przekształcając go w odrębną gminę miejską[4]), a już 1 listopada 1916 z pozostałej części gminy Wierzbnik (z m.in. Starachowicami Górnymi) utworzono nową gminę Styków[5][6].
W II RP Starachowice Górne przynależały do woj. kieleckiego (powiat iłżecki), gdzie w 1921 roku liczyły 496 mieszkańców[7]. 31 października 1933 utworzyły gromadę o nazwie Starachowice Górne, składającą się ze wsi Starachowice Górne oraz lasów państwowych z gajówką Starachowice Górne[8]. 1 kwietnia 1939 miasto Wierzbniki połączono z utworzoną w 1933 roku gromadą Starachowice Fabryczne[9], nadając mu nazwę Starachowice-Wierzbnik[10]. Natomiast Starachowice Górne zachowały dalej swoją odrębność jako gromada w gminie Styków.
Podczas II wojny światowej włączone do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski, powiat starachowicki). Hitlerowcy znieśli gromadę Starchowice Górne (a także gromady Starachowice-Wieś, Krzyżowa Wola i Wanacja), włączając ją do miasta Starachowice-Wierzbnik, które przemianowali na Starachowice[11].
Po wojnie powrócono do stanu sprzed wojny; gromady włączone przez hitlerowców do Starachowic odzyskały swoją samodzielność (w tym Starachowice Górne), a miasto powróciło do przedwojennej nazwy Starachowice-Wierzbnik[12]. Zmieniono ją z powrotem na Starachowice dopiero 3 września 1949[13].
Starachowice Górne utraciły ostatecznie swoją samodzielność 1 lipca 1952, kiedy włączono je do miasta Starachowice w związku z nadaniem mu statusu powiatu miejskiego[14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Starachowice Górne na Mapie WIG (1933)
- ↑ Postanowienie z 17 (29) października 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, str. 415)
- ↑ Wierzbnik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 399.
- ↑ Aneks, s. 575. [dostęp 2011-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-16)].
- ↑ Rozporządzenie c. i k. Jeneralnego-Gubernatorstwa wojskowego z dnia 21 października 1916 r. Oznaczenie obszaru miast: Buska, Chmielnika, Dąbrowej, Jędrzejowa, Ostrowca, Sandomierza, Staszowa, Szczebrzeszyna, Wierzbnika, Włoszczowy i Zamościa. (Dz. Rozp. C. i K. Jen. Gub. Wojsk. z 1916 r. Cz. XVIII, poz. 103)
- ↑ Historia sołectwa Styków
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 3 : Województwo kieleckie
- ↑ Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 27, poz. 182
- ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 7, poz. 42
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 77, poz. 175
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Dz.U. z 1944 r. nr 2, poz. 8
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 59, poz. 795
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 19, poz. 118
