Starosiele (rejon janowski)
52°11′36″N 25°26′27″E/52,193333 25,440833| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
225829 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 52°11′36″N 25°26′27″E/52,193333 25,440833
| |
Starosiele (biał. Стараселле, Starasielle; ros. Староселье, Starosielje) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie janowskim, w sielsowiecie Soczewki, nad Niesłuchą.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. uroczysko położone w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie kobryńskim, w gminie Drużyłowicze[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym leżało w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie drohickim[a]. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opisujący stan z 1921 nie wymienia Starosiela jako osobnej miejscowości[3]. Miejscowość nie pojawia się również na mapie Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1926, choć w jej miejscu zaznaczone są zabudowania[4]. Nazwa Starosielje pojawia się na mapie Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1930[5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ do 12 grudnia 1920 w powiecie kobryńskim
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Starosiele (3), pow. kobryński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 264.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Mapa WIG Janów (Poleski) 1926. [dostęp 2022-11-25]. (pol.).
- ↑ Mapa WIG Janów (Poleski) 1930. [dostęp 2022-11-25]. (pol.).
_1930_300dpi.jpg){kind=link}
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Starosiele (3), pow. kobryński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 264.
- Mapa WIG Janów (Poleski). [dostęp 2022-11-25]. (pol.).