Stary cmentarz parafialny w Imbramowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stary cmentarz w Imbramowicach
Obiekt zabytkowy nr rej. A-429 z 28.03.1975[1].
Ilustracja
Stary cmentarz w Imbramowicach (2022)
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

32-353 Imbramowice

Data otwarcia

około 1820

Położenie na mapie gminy Trzyciąż
Mapa konturowa gminy Trzyciąż, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz w Imbramowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz w Imbramowicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz w Imbramowicach”
Położenie na mapie powiatu olkuskiego
Mapa konturowa powiatu olkuskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz w Imbramowicach”
Ziemia50°18′24,9242″N 19°51′18,0994″E/50,306923 19,855028

Stary cmentarz parafialny w Imbramowicach – zabytkowy cmentarz położony w Imbramowicach, w gminie Trzyciąż, w powiecie olkuskim, w województwie małopolskim.

Cmentarz oraz ogrodzenie z bramą, zostały wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1223 roku istniała w Imbramowicach kaplica drewniana pw. św. Benedykta[2]. Parafię wzmiankują dokumenty z 1326 roku, a drewniany kościół wymienia Jan Długosz w Liber beneficiorum (ok. 1480 r.). Świątynia została opisana po raz ostatni w czasie wizytacji w 1727 roku[3]. W latach 1732–1736 wybudowano murowany kościół[3].

Cmentarz parafii św. Benedykta Opata w Imbramowicach założono około 1820 roku[4]. Najstarszy nagrobek z 1851 roku stoi nad grobem Józefiny Frej – guwernantki z miejscowej szkoły. Na cmentarzu znajduje się mogiła 41 powstańców poległych w bitwie 15 VIII 1863 roku w Imbramowicach i Glanowie, oraz Leona Rutkowskiego, w osobnym rodzinnym grobie[5]. Ziemia z grobów powstańców została złożona na kopcu Józefa Piłsudskiego w Krakowie, podczas jego sypania w roku 1937[6].

Cmentarz otoczony jest murem z klasycystyczną murowaną bramą z 1848 roku[4]. W budynku bramnym znajdują się dwa pomieszczenia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]