Stefan (Archangielski)
| Nikołaj Archangielski | |
| Biskup kurski i obojański | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
22 lipca 1861 |
| Data śmierci |
18 czerwca 1914 |
| Biskup kurski i obojański | |
| Okres sprawowania |
1911–1914 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
do 1900 |
| Prezbiterat |
3 czerwca 1898 |
| Chirotonia biskupia |
27 stycznia 1902 |
| Data konsekracji |
27 stycznia 1902 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy |
Teognost (Lebiediew), Włodzimierz (Bogojawleński), Tichon (Troicki-Doniebin), Arseniusz (Briancew), Tichon (Nikanorow), Innocenty (Bielajew), Konstantyn (Bułyczow) | ||||
| |||||
Stefan, imię świeckie: Nikołaj Archangielski (ur. 10 lipca?/22 lipca 1861 w eparchii penzeńskiej, zm. 5 czerwca?/18 czerwca 1914) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wykształcenie teologiczne uzyskał w Kazańskiej Akademii Duchownej i tam w 1885 uzyskał stopień kandydata nauk teologicznych. Po ukończeniu szkoły został wykładowcą szkoły duchownej w Symbirsku, a od 1891 także nauczycielem w miejscowym gimnazjum żeńskim. Od 1896 do 1900 wykładał w seminarium duchownym w Kutaisi. W 1897 obronił dysertację magisterską z dziedziny teologii[1].
3 czerwca 1898 został wyświęcony na kapłana jako celibatariusz. Do 1900 złożył wieczyste śluby mnisze, zaś w wymienionym roku został archimandrytą i objął stanowisko rektora seminarium duchownego w Tyflisie[1].
27 stycznia 1902 w soborze św. Izaaka w Petersburgu przyjął chirotonię na biskupa sumskiego, wikariusza eparchii charkowskiej, z rąk metropolity petersburskiego i ładoskiego Antoniego, metropolity kijowskiego Teognosta i innych hierarchów[1]. W 1904 objął katedrę mohylewską i mścisławską. Na urzędzie pozostawał przez siedem lat, po czym został przeniesiony na katedrę kurską i obojańską. W 1912 uzyskał stopień doktora teologii. Zmarł dwa lata później po operacji nogi[1].
Autor tekstów na tematy religijne. Prowadził ascetyczny tryb życia jeszcze jako student, surowo zachowywał cerkiewną dyscyplinę. Wielokrotnie na polecenie Świątobliwego Synodu Rządzącego przeprowadzał rewizje w eparchiach, w których wykryto nieprawidłowości. Szczególną inspiracją dla niego była myśl teologiczna i moralna św. Innocentego Chersońskiego, którą starał się przetworzyć w jednolity system duchowego kształcenia[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Стефан (Архангельский). [dostęp 2013-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-21)].