Przejdź do zawartości

Stefan Boratyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stefan Boratyński (ur. 1915, zm. 27 lutego 2008) – polski dyplomata, wykładowca akademicki i publicysta, autor prac z zakresu prawa międzynarodowego i konstytucyjnego.

Uczestnik polskiej wojny obronnej września 1939 r., podczas okupacji niemieckiej wykładowca tajnego nauczania na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Absolwent prawa na Uniwersytecie Warszawskim i Szkoły Nauk Politycznych przy UJ. Doktoryzował się na UJ. Był pracownikiem polskiej misji dyplomatycznej przy ONZ w Nowym Jorku, konsulatu RP w Chicago i ambasady w Waszyngtonie. Delegat polski do Komisji Rozjemczej w Panmudżonie. Wykładowca Szkoły Głównej Służby Zagranicznej, pracownik naukowy Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

Wybrana bibliografia autorska

[edytuj | edytuj kod]
  • ”Doktryny polityczne : problem celu państwa” (Warszawska Spółka Wydawnicza, Kraków, 1939 r.)[1]
  • ”Dyplomacja okresu II wojny światowej. Konferencje międzynarodowe 1941 –1945” (Warszawa, 1957 r.)
  • ”Procedura polityczna państwowa i międzynarodowa : o potrzebie szczegółowych badań” (Warszawa, 1939 r.)[1]
  • ”Zagadnienie tzw. przymiotników wyborczych” (Sekcja Wydawnicza Koła Uczniów i Absolwentów Szkoły Nauk Politycznych, Kraków, 1939 r.)[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c WebOPAC Biblioteki Narodowej w Warszawie. [dostęp 2019-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-06)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • nekrologi "Gazeta Wyborcza" 15-16 marca 2008 r.